آیه 66 سوره مائده
<<65 | آیه 66 سوره مائده | 67>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و چنانچه آنها به دستور تورات و انجیل خودشان و قرآنی که از سوی پروردگارشان به سوی آنها نازل شده قیام میکردند البته به هر گونه نعمت از بالا و پایین برخوردار میشدند، (لیکن) برخی از آنان مردمی میانهرو و معتدل، و بسیاری از آنها بسی زشتکار و بد عملند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
ارجلهم: رجل (بر وزن فكر) پا. جمع آن ارجل است.
مقتصدة: قصد: اعتدال. ميانه روى. مقتصدة: معتدل.[۱]
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]
شأن نزول:
«شیخ طوسی» گوید: عدهاى گويند: اين آيه درباره نجاشى و ياران او نازل شده است، زجاج از عدهاى ديگر حكايت نموده كه گفتهاند، درباره قومى نازل گرديده كه نسبت به رسول خدا صلى الله عليه و آله دشمنى نورزيده و در مقابل حق بر ضد آن مقاومت ننمودهاند ولى عقيده اول بهتر و اولى به نظر ميرسد.[۳]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ «66»
و اگر آنان (يهود و نصارا) تورات و انجيل و آنچه را از سوى پروردگارشان بر آنان نازل شده، برپا مىداشتند، از بالاى سرشان (آسمان) و از زير پاهايشان (زمين) روزى مىخوردند. بعضى از آنان ميانهرو هستند، ولى بسيارى از آنان آنچه انجام مىدهند بد است.
نکته ها
در آيهى قبل، نقش ايمان در سعادت معنوى و اخروى مطرح بود، در اين آيه نقش آن در سعادت دنيوى و رفاه اقتصادى بيان شده است.
اگر پيروان كتب آسمانى ديگر در برابر قرآن تسليم مىشدند و تسليم در مقابل قرآن را تسليم نژاد بنىاسرائيل در برابر نژاد عرب نمىپنداشتند و مىدانستند كه اصول تعاليم انبيا يكى است و ايمان به آنچه پس از تورات و انجيل نازل شده، راه يافتن به كلاس بالاتر است نه باطل ساختن دستورهاى پيشين، در اين صورت، علاوه بر بهرههاى اخروى در قيامت، در همين دنيا نيز انواع نعمتها به سويشان سرازير مىشد.
در آيهى قبل، از عقيدهى يهود در مورد بسته بودن دست خدا صحبت شد، در اين آيه مىفرمايد: شما به كتابهاى آسمانى روى آوريد، سپس قضاوت كنيد كه دست خدا بسته است يا نه. اگر عظمت شما به ذلّت تبديل شده، به خاطر كفر و پشت كردن شما به دستورهاى آسمانى است، نه به خاطر عجز و دست بسته بودن خداوند.
آيهى 96 سورهى اعراف نيز مشابه همين آيه است: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ» و اگر ساكنان آبادىها ايمان آورند و تقوا پيشه كنند، همانا درهاى بركات آسمان و زمين را بر آنها مىگشاييم.
سؤال: آيا به پا داشتن كتب آسمانى، سبب توسعهى رزق است؟
جلد 2 - صفحه 334
پاسخ: يا خداوند به خاطر پاداش، رزق و روزى را توسعه مىدهد يا در خود كتابهاى آسمانى راههاى طبيعى توسعهى رزق آمده است كه اگر آنان كتاب آسمانى را بر پا دارند به آن راهها دست خواهند يافت.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: يهود 71 فرقه و نصارا 72 فرقه مىشوند كه تنها يك فرقهى آنان بهشتى هستند، هرگاه حضرت على عليه السلام اين حديث را از رسول اكرم صلى الله عليه و آله نقل مىفرمود، اين آيه را نيز تلاوت مىكردند. «1»
پیام ها
1- كتابهاى آسمانى (تحريف نشده)، قانون اساسى و محور و راهنماى همه حركتهاست و مانند پرچم بايد همواره برپا داشته شود. «أَقامُوا»
2- براى دعوت ديگران به اسلام، به اعتقادات و مقدّسات صحيح آنان لطمه نزنيم. أَقامُوا التَّوْراةَ ...
3- تنها تلاوت كتاب آسمانى كافى نيست، اقامهى آن نيز لازم است. «أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ»
4- همهى كتب آسمانى، محترم است. «أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ»
5- قرآن، براى همهى امّتهاست، نه فقط مسلمانان. «ما أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ»
6- اسلام، به رفاه مردم نيز توجّه دارد. «لَأَكَلُوا»
7- توجّه به دستورهاى دينى، زندگى مادى را هم سروسامان مىدهد. لَوْ أَنَّهُمْ ... لَأَكَلُوا ...
8- در نظام هستى، ايمان افراد، در حاصلخيزى زمين و بارش باران و رشد كشاورزى و محصولات، نقش دارد. «2» أَقامُوا التَّوْراةَ ... لَأَكَلُوا
9- جامعهى فاسد، انسان را مجبور به فساد نمىكند. در ميان انبوه بدكاران،
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير الميزان.
جلد 2 - صفحه 335
گروهى هم معتدلند. «مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ»
10- در اقامهى كتابهاى آسمانى، اعتدال لازم است، نه افراط وتفريط.
«مُقْتَصِدَةٌ»
11- هيچ گاه همهى افراد يك مجموعه، نژاد، منطقه و مذهب را تخطئه نكنيم.
«مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ»
12- كثرت جمعيّت، نشانهى حقّانيّت نيست. «كَثِيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
- پرش به بالا ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.
- پرش به بالا ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 299.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.