آیه طلاق
برخى آيه 229 سوره بقره را «آيه طلاق» ناميدهاند.[۱] خداوند در اين آيه، به حكم طلاق رجعى پرداخته و آن را فقط براى دو بار اجازه داده است. پس از دو طلاق، مرد مىتواند به نيكى رجوع كند يا پس از عدّه و اداى حقوق شرعى از او جدا شود:
در شأن نزول اين آيه گفتهاند كه طلاق در جاهليت محدود نبود و برخى شوهران، به قصد آزار زنانشان بارها آنان را طلاق مىدادند؛ ولى پيش از تمام شدن عدّه، به آنها رجوع كرده و مانع ازدواج آنان با مرد ديگرى مىشدند؛ تا اين كه زنى شكايت از شوهرش را كه با وى چنين رفتارى كرده بود، نزد عائشه برد و عائشه موضوع شكايت او را به رسول خدا صلی الله علیه وآله گفت و اين آيه نازل گرديد و از براى طلاق حدى قائل شد كه سه بار باشد و بعد از سه بار اگر مرد خواست رجوع بكند، زن بايد شوهر ديگر اختيار كند، سپس به ازدواج شوهر اول خود درآيد.[۲]
لازم به ذکر است که در اين آيه علاوه بر «طلاق رجعى» كه از سوى مرد است، مسئله «طلاق خُلع» (آیه خُلع) كه پيشنهاد طلاق از سوى زن است نيز مطرح شده است.
پانویس
- پرش به بالا ↑ التمهيد فی علوم القرآن، ج 2، ص 345؛ تفسیر الميزان، ج 4، ص 274؛ قرطبى، ج 3، ص 121.
- پرش به بالا ↑ روض الجنان، ج3، ص271؛ مجمع البيان، ج2، ص577.
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص391.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص85.