خطبه عقد حضرت علی و زهرا (علیهماالسلام): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایراد خطبه زمینی توسط رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم))
(ویرایش)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)|پیوند آسمانی امیرالمؤمنین و حضرت زهرا (علیهماالسلام)]] در سال دوم هجری رقم خورد. در ازدواج دو خطبه خوانده شد. یک خطبه در آسمان توسط فرشته ای به نام [[راحیل]] و به روایتی [[جبرئیل]] و خطبه ای در زمین توسط [[رسول خدا]](صل الله علیه آله و سلم).
+
{{خوب}}
 +
[[ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)|ازدواج امیرالمؤمنین و حضرت زهرا (علیهماالسلام)]] در سال دوم هجری رقم خورد. در این [[ازدواج]] دو خطبه خوانده شد. یک خطبه در آسمان توسط فرشته ای به نام راحیل و به روایتی [[جبرئیل]] و خطبه ای در زمین توسط [[رسول خدا]] (صلی الله علیه و آله).
  
== ایراد خطبه زمینی توسط رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم) ==
+
==ایراد خطبه ازدواج توسط پیامبر==
پیامبر (ص) به [[حضرت علی]] (ع) دستور دادند تا مهاجر و انصار را در مسجد حاضر کنند تا در جمع آنان خطبه عقد ایشان و [[حضرت زهرا]](سلام الله علیها) را بخوانند.
+
[[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] (صلی الله علیه و آله) به [[حضرت علی]] (علیه السلام) دستور دادند تا [[مهاجرین|مهاجر]] و [[انصار]] را در [[مسجد]] حاضر کنند تا در جمع آنان خطبه عقد ایشان و [[حضرت زهرا]] (سلام الله علیها) را بخوانند.
=== متن عربی خطبه پیامبر (ص) ===
 
الحمدلله المحمود بنعمته المعبود بقدرته، المطاع لسلطانه، المرعوب من عذابه المرغوب اليه فيما عنده النافذ امره فى سمائه و ارضه، الذى خلق الخلق بقدرته و ميزهم بحكمته و احكمهم بعزته، و اعزهم بدينه و اكرمهم بنبيه محمد ثم ان الله عز و جل قد جعل المصاهره نسبا لاحقا و امرا مفترضا نسخ بها الاثام و اوشح بها الارحام و الزمها الانام فقال عز و جل و هو الذى خلق من الماء بشرا فجعله نسبا و صهرا و كان ربك قديرا فامر الله يجرى قضائه و قضائه يجرى الى قدره و قدره يجرى الى اجله فلكل قضاء قدر، و لكل اجل كتاب يمحو الله ما يشاء و يثبت و عنده ام‌الكتاب.
 
ثم ان الله تعالى امرنى ان ازوج فاطمه من على و قد زوجته على اربعماه مثقال فضه، ارضيت يا على؟ فقال على: رضيت عن الله و عن رسوله، فقال (ص) جمع الله شملكما و اسعد جدكما و بارك عليكما و اخرج منكما كثيراً طيباً.<ref>ناسخ ‌التواريخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج 1/ 50 فاطمه الزهرا تاليف عمادزاده/ 276. </ref>
 
  
=== متن فارسی خطبه پیامبر (ص)===
+
'''متن و ترجمه خطبه پیامبر (ص):'''
سپاس خداوندى را سزاوار است كه بندگان را به نعمت عبوديت مقرب داشت و به قدرت اطاعت مكرم فرمود و به سلطنت و صولت مطيع و منقاد ساخت و به عذاب و نعمت بيمناك فرمود خدايى كه امرش در آسمانها و زمين نافذ است، خداوندى كه موجودات را به قدرت خود آفريد، و به حكمت خود از هم متمايز و مشخص فرمود و به عزت ايمان رشته شخصيت آنها را مستحكم و به دين و فضيلت گرامى داشت و به نبوت محمد (ص) بر آنها منت نهاد.
 
  
آن خدايى كه مصاهرت و دامادى را سبب خويشاوندى قرار داد و بدين وسيله افراد و اقوام را به هم ملحق فرموده و الفت داد و امر فرمود اين فريضه را همه اطاعت كنند و از سنت‌هاى خداوندى خويش قرار داد و با اين دستور، آثار بت‌ پرستى را محو و معدوم كرد و ارحام مادران را به ازدواج و دامادى زينت داد و مردم را به اين دستور و اجراى آن ملزم كرد.  
+
«الحمدلله المحمود بنعمته، المعبود بقدرته، المطاع لسلطانه، المرعوب من عذابه المرغوب الیه فیما عنده النافذ امره فى سمائه و ارضه، الذى خلق الخلق بقدرته و میزهم بحکمته و احکمهم بعزته، و اعزهم بدینه و اکرمهم بنبیه محمد ثم ان الله عز و جل قد جعل المصاهره نسبا لاحقا و امرا مفترضا نسخ بها الاثام و اوشح بها الارحام و الزمها الانام فقال عز و جل و هو الذى خلق من الماء بشرا فجعله نسبا و صهرا و کان ربک قدیرا فامر الله یجرى قضائه و قضائه یجرى الى قدره و قدره یجرى الى اجله فلکل قضاء قدر و لکل اجل کتاب یمحو الله ما یشاء و یثبت و عنده ام‌الکتاب.
 +
ثم ان الله تعالى امرنى ان ازوّج فاطمه من على و قد زوّجتُه على اربعماة مثقال فضة، ارضیت یا على؟ فقال على: رضیت عن الله و عن رسوله، فقال (ص) جمع الله شملکما و اسعد جدکما و بارک علیکما و اخرج منکما کثیراً طیباً».<ref>ناسخ ‌التواریخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج ۱ ص۵۰؛ فاطمه الزهرا، تالیف عمادزاده، ص۲۷۶ </ref>
  
آنگاه فرمود: خداوند عزوجل آن خالقى است كه بشر را از آب خلق فرمود و ميانشان سبب و نسب قرار داد و پروردگارت توانا است.
+
سپاس خداوندى را سزاوار است که بندگان را به نعمت عبودیت مقرب داشت و به قدرت اطاعت مکرم فرمود و به سلطنت و صولت مطیع و منقاد ساخت و به عذاب و نعمت بیمناک فرمود خدایى که امرش در آسمانها و زمین نافذ است، خداوندى که موجودات را به قدرت خود آفرید، و به حکمت خود از هم متمایز و مشخص فرمود و به عزت ایمان رشته شخصیت آنها را مستحکم و به دین و فضیلت گرامى داشت و به نبوت محمد (ص) بر آنها منت نهاد. آن خدایى که مصاهرت و دامادى را سبب خویشاوندى قرار داد و بدین وسیله افراد و اقوام را به هم ملحق فرموده و الفت داد و امر فرمود این فریضه را همه اطاعت کنند و از سنت‌هاى خداوندى خویش قرار داد و با این دستور، آثار بت‌ پرستى را محو و معدوم کرد و ارحام مادران را به ازدواج و دامادى زینت داد و مردم را به این دستور و اجراى آن ملزم کرد.  
پس فرمان خداست كه قضايش را اجرا مى‌كند، و قضاى او است كه بر قدرش جارى مى‌گردد و قدرش به سوى اجلى روانه مى‌شود و براى هر اجلى كتابى است با اين همه اختيار كل به طور مطلق در دست او است آنچه را بخواهد محو يا اثبات مى‌كند و نزد او است ام‌الكتاب (لوح محفوظ) سپس فرمود: پروردگار عالم مرا امر كرد كه تزويج كنم فاطمه را به على، و هم‌اكنون به قصد انشاء و به امر حق، فاطمه را به عقد ازدواج على درآوردم به مهر چهارصد مثقال نقره.  
 
  
آنگاه رو كرد به على عليه‌السلام و فرمود: يا على آيا راضى هستى؟
+
خداوند عزوجل آن خالقى است که بشر را از آب خلق فرمود و میانشان سبب و نسب قرار داد و پروردگارت توانا است.
 +
پس فرمان خداست که قضایش را اجرا مى‌کند، و قضاى او است که بر قدرش جارى مى‌گردد و قدرش به سوى اجلى روانه مى‌شود و براى هر اجلى کتابى است با این همه اختیار کل به طور مطلق در دست او است آنچه را بخواهد محو یا اثبات مى‌کند و نزد او است ام‌الکتاب (لوح محفوظ).
  
على عليه‌السلام از جاى خود برخاست گفت: از خدا راضى و از رسول او خشنودم.
+
پروردگار عالم مرا امر کرد که تزویج کنم فاطمه را به على، و هم‌اکنون به قصد انشاء و به امر حق، فاطمه را به عقد ازدواج على درآوردم به مهر چهارصد مثقال نقره. آنگاه رو کرد به على علیه‌السلام و فرمود: یا على آیا راضى هستى؟ على علیه‌السلام از جاى خود برخاست گفت: از خدا راضى و از رسول او خشنودم. پس از آن رسول خدا (ص) در حق آنها دعا کرد و گفت: خداوند مشکلات شما را برطرف نماید و شما را خوشبخت کرده و سعادتمند گرداند، و بر شما مبارک باد این ازدواج با میمنت، و فرزندان پاک و پاکیزه از شما به عمل آید.  
  
پس از آن رسول خدا (ص) در حق آنها دعا كرد و گفت: خداوند مشكلات شما را برطرف نمايد. و شما را خوشبخت كرده و سعادتمند گرداند، و بر شما مبارك باد اين ازدواج با ميمنت، و فرزندان پاك و پاكيزه از شما به عمل آيد.
+
آنگاه از منبر پایین آمد و فرمود: «انما انا بشر مثلکم اتزوج فیکم و ازوجکم الا فاطمه فان تزویجها من السماء خطبة».<ref>ناسخ ‌التواریخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج ۱ ص۵۰</ref> من یک نفر همانند شما هستم به شما زن مى ‌دهم و از شما زن مى‌ گیرم، جز فاطمه که تزویج او در آسمان انجام گرفته است.
  
آنگاه از منبر بزير آمد و فرمود: انما انا بشر مثلكم اتزوج فيكم و ازوجكم الا فاطمه فان تزويجها من السماء خطبة.<ref>ناسخ ‌التواريخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج 1/ 50</ref>
+
و نقل شده که [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] (ع) پس از آن چنین فرمود:
  
من يك نفر همانند شما هستم به شما زن مى ‌دهم و از شما زن مى‌ گيرم جز فاطمه كه تزويج او در آسمان انجام گرفته است.
+
«الحمدالله شکراً لانعمه و ایادیه، و لا اله الا الله شهادة تبلغه و ترضیه و صلى الله على محمد صلوة تزلفه تحطیه، والنکاح مما امر الله عز و جل به و رضیه و مجلسنا هذا مما قضاه الله و اذن فیه و قد زوجنى رسول‌الله ابنته فاطمة و جعل صداقها درعى هذا، و قد رضیت بذلک فاسئلوه و اشهدوا».<ref>همان</ref> سپاس و شکر خداوندى را سزا است که الطاف و نعمت‌هایش شامل حال همه بندگان است پروردگارى نیست جز او و شهادت مى‌دهم بر وحدانیت ذات پاکش، شهادتى رسا و با اعتقادى کامل و درود و سلام حق بر محمد (ص)، درودى همواره و فراگیر و باقى، اما بعد، مجلس ما در مورد یکى از سنتهاى مقدس الهى تأسیس گردیده. موضوع این مجلس، نکاح است که پروردگار بدان امر فرموده و رضا داده است.  
=== متن عربی خطبه امیرالمؤمنین (ع) ===
+
و رسول خدا به فرمان خداوند متعال دخترش فاطمه را بر من تزویج فرموده و مهر او را این زره آهنین من قرار داده است، من نیز بدان رضا دادم. شما حاضران، این موضوع را از او بپرسید و شهادت دهید که دخترش فاطمه به همسرى من درآمده است.<ref>همان</ref>
الحمدالله شكراً لانعمه و اياديه، و لا اله الا الله شهادة تبلغه و ترضيه و صلى الله على محمد صلوة تزلفه تحطيه، والنكاح مما امر الله عز و جل به و رضيه و مجلسنا هذا مما قضاه الله و اذن فيه و قد زوجنى رسول‌الله ابنته فاطمة و جعل صداقها درعى هذا، و قد رضيت بذلك فاسئلوه و اشهدوا.<ref>ناسخ ‌التواريخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج 1/ 50</ref>  
+
==پانویس==
=== متن فارسی خطبه امیرالمؤمنین (ع) ===
+
<references />
سپاس و شكر خداوندى را سزا است كه الطاف و نعمت‌هايش شامل حال همه بندگان است پروردگارى نيست جز او و شهادت مى‌دهم بر وحدانيت ذات پاكش، شهادتى رسا و با اعتقادى كامل و درود و سلام حق بر محمد (ص)، درودى همواره و فراگير و باقى، اما بعد، مجلس ما در مورد يكى از سنتهاى مقدس الهى تأسيس گرديده. موضوع اين مجلس، نكاح است كه پروردگار بدان امر فرموده و رضا داده است.  
+
 
و رسول خدا به فرمان خداوند متعال دخترش فاطمه را بر من تزويج فرموده و مهر او را اين زره آهنين من قرار داده است من نيز بدان رضا دادم، شما حاضران، اين موضوع را از او بپرسيد و شهادت دهيد كه دخترش فاطمه به همسرى من درآمده است.<ref>همان</ref>
+
==منابع==
 +
 
 +
*ناسخ‌التواریخ، به کوشش جهانگیر قائم‌مقامی، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۳۷.
 +
{{شناختنامه امام علی (ع)}}
  
==پانویس==
+
[[رده:امام علی علیه السلام]]
<references/>
+
[[رده:حضرت فاطمه سلام الله علیها]]
 +
[[رده:خطبه های اهل البیت علیهم السلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۷

ازدواج امیرالمؤمنین و حضرت زهرا (علیهماالسلام) در سال دوم هجری رقم خورد. در این ازدواج دو خطبه خوانده شد. یک خطبه در آسمان توسط فرشته ای به نام راحیل و به روایتی جبرئیل و خطبه ای در زمین توسط رسول خدا (صلی الله علیه و آله).

ایراد خطبه ازدواج توسط پیامبر

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به حضرت علی (علیه السلام) دستور دادند تا مهاجر و انصار را در مسجد حاضر کنند تا در جمع آنان خطبه عقد ایشان و حضرت زهرا (سلام الله علیها) را بخوانند.

متن و ترجمه خطبه پیامبر (ص):

«الحمدلله المحمود بنعمته، المعبود بقدرته، المطاع لسلطانه، المرعوب من عذابه المرغوب الیه فیما عنده النافذ امره فى سمائه و ارضه، الذى خلق الخلق بقدرته و میزهم بحکمته و احکمهم بعزته، و اعزهم بدینه و اکرمهم بنبیه محمد ثم ان الله عز و جل قد جعل المصاهره نسبا لاحقا و امرا مفترضا نسخ بها الاثام و اوشح بها الارحام و الزمها الانام فقال عز و جل و هو الذى خلق من الماء بشرا فجعله نسبا و صهرا و کان ربک قدیرا فامر الله یجرى قضائه و قضائه یجرى الى قدره و قدره یجرى الى اجله فلکل قضاء قدر و لکل اجل کتاب یمحو الله ما یشاء و یثبت و عنده ام‌الکتاب. ثم ان الله تعالى امرنى ان ازوّج فاطمه من على و قد زوّجتُه على اربعماة مثقال فضة، ارضیت یا على؟ فقال على: رضیت عن الله و عن رسوله، فقال (ص) جمع الله شملکما و اسعد جدکما و بارک علیکما و اخرج منکما کثیراً طیباً».[۱]

سپاس خداوندى را سزاوار است که بندگان را به نعمت عبودیت مقرب داشت و به قدرت اطاعت مکرم فرمود و به سلطنت و صولت مطیع و منقاد ساخت و به عذاب و نعمت بیمناک فرمود خدایى که امرش در آسمانها و زمین نافذ است، خداوندى که موجودات را به قدرت خود آفرید، و به حکمت خود از هم متمایز و مشخص فرمود و به عزت ایمان رشته شخصیت آنها را مستحکم و به دین و فضیلت گرامى داشت و به نبوت محمد (ص) بر آنها منت نهاد. آن خدایى که مصاهرت و دامادى را سبب خویشاوندى قرار داد و بدین وسیله افراد و اقوام را به هم ملحق فرموده و الفت داد و امر فرمود این فریضه را همه اطاعت کنند و از سنت‌هاى خداوندى خویش قرار داد و با این دستور، آثار بت‌ پرستى را محو و معدوم کرد و ارحام مادران را به ازدواج و دامادى زینت داد و مردم را به این دستور و اجراى آن ملزم کرد.

خداوند عزوجل آن خالقى است که بشر را از آب خلق فرمود و میانشان سبب و نسب قرار داد و پروردگارت توانا است. پس فرمان خداست که قضایش را اجرا مى‌کند، و قضاى او است که بر قدرش جارى مى‌گردد و قدرش به سوى اجلى روانه مى‌شود و براى هر اجلى کتابى است با این همه اختیار کل به طور مطلق در دست او است آنچه را بخواهد محو یا اثبات مى‌کند و نزد او است ام‌الکتاب (لوح محفوظ).

پروردگار عالم مرا امر کرد که تزویج کنم فاطمه را به على، و هم‌اکنون به قصد انشاء و به امر حق، فاطمه را به عقد ازدواج على درآوردم به مهر چهارصد مثقال نقره. آنگاه رو کرد به على علیه‌السلام و فرمود: یا على آیا راضى هستى؟ على علیه‌السلام از جاى خود برخاست گفت: از خدا راضى و از رسول او خشنودم. پس از آن رسول خدا (ص) در حق آنها دعا کرد و گفت: خداوند مشکلات شما را برطرف نماید و شما را خوشبخت کرده و سعادتمند گرداند، و بر شما مبارک باد این ازدواج با میمنت، و فرزندان پاک و پاکیزه از شما به عمل آید.

آنگاه از منبر پایین آمد و فرمود: «انما انا بشر مثلکم اتزوج فیکم و ازوجکم الا فاطمه فان تزویجها من السماء خطبة».[۲] من یک نفر همانند شما هستم به شما زن مى ‌دهم و از شما زن مى‌ گیرم، جز فاطمه که تزویج او در آسمان انجام گرفته است.

و نقل شده که امیرالمؤمنین (ع) پس از آن چنین فرمود:

«الحمدالله شکراً لانعمه و ایادیه، و لا اله الا الله شهادة تبلغه و ترضیه و صلى الله على محمد صلوة تزلفه تحطیه، والنکاح مما امر الله عز و جل به و رضیه و مجلسنا هذا مما قضاه الله و اذن فیه و قد زوجنى رسول‌الله ابنته فاطمة و جعل صداقها درعى هذا، و قد رضیت بذلک فاسئلوه و اشهدوا».[۳] سپاس و شکر خداوندى را سزا است که الطاف و نعمت‌هایش شامل حال همه بندگان است پروردگارى نیست جز او و شهادت مى‌دهم بر وحدانیت ذات پاکش، شهادتى رسا و با اعتقادى کامل و درود و سلام حق بر محمد (ص)، درودى همواره و فراگیر و باقى، اما بعد، مجلس ما در مورد یکى از سنتهاى مقدس الهى تأسیس گردیده. موضوع این مجلس، نکاح است که پروردگار بدان امر فرموده و رضا داده است. و رسول خدا به فرمان خداوند متعال دخترش فاطمه را بر من تزویج فرموده و مهر او را این زره آهنین من قرار داده است، من نیز بدان رضا دادم. شما حاضران، این موضوع را از او بپرسید و شهادت دهید که دخترش فاطمه به همسرى من درآمده است.[۴]

پانویس

  1. ناسخ ‌التواریخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج ۱ ص۵۰؛ فاطمه الزهرا، تالیف عمادزاده، ص۲۷۶
  2. ناسخ ‌التواریخ زندگانى حضرت فاطمه (س)، ج ۱ ص۵۰
  3. همان
  4. همان

منابع

  • ناسخ‌التواریخ، به کوشش جهانگیر قائم‌مقامی، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۳۷.