زاهر بن عمرو الکندی
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
زاهِر بن عَمرو، از دوستان و یاران عَمرو بن حَمِق خُزاعِى و از شهیدان کربلا است. در برخى منابع آمده است که وى همان زاهر (بن عمرو یا اسود) اسْلَمى است که در بیعت شجره و جنگ خیبر حضور داشت و فرزندش «بحزاة» به واسطه او از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) نقل روایت کرده است. در حالى که برخى دیگر، این دو شخصیت - یعنى زاهر بن عمرو و زاهر اسْلَمى - را جداگانه معرفى کرده اند.
زاهر پهلوانى آزموده، شجاع و به محبت خاندان پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) نامبردار بود. پس از شهادت امام على (علیه السلام)، در کنار عمرو بن حمق، بر ضد حکومت ظالمانه معاویه و عامل دست نشانده اش، زیاد، به مبارزه برخاست.
آن گاه که معاویه فرمان دستگیرى و کشتن زاهر و عمرو بن حمق را صادر کرد، هر دو از شهر متوارى شدند و سر به کوه و بیابان نهادند. تا این که عمرو در مخفى گاه خود به وسیله مأموران حکومت دستگیر شد و به شهادت رسید. ولى زاهر همچنان زنده بود و در سال شصتم هجرى در موسم حج به محضر امام حسین (علیه السلام) شرفیاب شد و همراه آن حضرت به کربلا آمد و روز عاشورا، در حمله نخست افتخار شهادت یافت.
در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه بر وى چنین درود فرستاده شده است: «السَّلامُ عَلى زَاهِرٍ مَولَى عَمْروِ بْنِ الْحمق».
محمد بن سنان (متوفى ۲۲۰ ق) صحابى امام رضا علیه السلام و نویسنده کتاب هاى الطرائف، الأظلّة، المکاسب و...، از نوادگان «زاهر بن عمرو» است.
منابع
- پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
