آیه 39 سوره انعام

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 39 انعام)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَنْ يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ

مشاهده آیه در سوره


<<38 آیه 39 سوره انعام 40>>
سوره : سوره انعام (6)
جزء : 7
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

-و آنان که تکذیب آیات ما کردند کر و گنگ در ظلمات (جهل) به سر برند. مشیّت الهی هر کس را خواهد گمراه سازد و هر که را خواهد به راه راست هدایت کند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Those who deny Our signs are deaf and dumb, in a manifold darkness. Allah leads astray whomever He wishes, and whomever He wishes He puts him on a straight path.

معانی کلمات آیه

صم: صمم: كر بودن. اصم: كر. صم: كرها. به قول بعضى مطلق كر و به قول بعضى كر مادرزاد. صم در اصل به معنى بستن است «صم القارورة سدها».

بكم: بكم (بر وزن عقل) لال بودن، ابكم: لال مادرزاد. جمع آن بكم (به ضم اول) است.[۱]

نزول

محل نزول:

این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]

شأن نزول:

ابوحمزه گوید: از امام محمدباقر علیه‌السلام درباره این آیه سؤال كردم، فرمود: منظور از «والذین كذّبوا» یعنى كسانى كه اوصیاء خدا را تكذیب نمایند و آیه درباره این گونه اشخاص نزول یافته است[۳].[۴]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ «39»

و كسانى كه آيات مارا تكذيب كردند، كر و لال‌هايى هستند در تاريكى‌ها. خداوند، هركه را بخواهد (و مستحق باشد) گمراهش كند و هر كه را بخواهد (و شايسته بداند) بر راه راست قرارش مى‌دهد.

نکته ها

گرچه هدايت و ضلالت به دست خداست، ولى خداوند براى انسان نيز اراده و اختيار قرار داده است و كار خدا بر اساس حكمت است. مثلًا جهادِ انسان در راه خدا، زمينه‌ى هدايت الهى نسبت به او است: «وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا» «1» همان گونه كه ستم به انسان‌ها سبب گمراهى است: «يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ» «2» تكذيب آيات الهى نيز سبب اراده خداوند به گمراه كردن انسان مى‌شود. كَذَّبُوا ... يُضْلِلْهُ‌


«1». عنكبوت، 69.

«2». ابراهيم، 27.

جلد 2 - صفحه 453

پیام ها

1- كفر و عناد، تاريكى و ظلمتى است كه سبب محروم شدن انسان از بهره‌گيرى از ابزار شناخت مى‌شود. كَذَّبُوا ... صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ‌

2- تكذيب و كتمانِ حقّ، «گنگى» و نشنيدن حقّ، «كرى» است. وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا ... صُمٌّ وَ بُكْمٌ‌

3- نتيجه‌ى تكذيب آيات الهى، اضلال و قهر الهى است. كَذَّبُوا ... يُضْلِلْهُ‌

4- حركت در راه مستقيم، گوش شنوا و زبان حقگو و روشنايى درون مى‌خواهد. «يَجْعَلْهُ عَلى‌ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
  2. پرش به بالا طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌4، ص 421.
  3. پرش به بالا تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.
  4. پرش به بالا محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 331.

منابع