آیه 37 سوره حج

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

لَنْ يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰكِنْ يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنْكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<36 آیه 37 سوره حج 38>>
سوره : سوره حج (22)
جزء : 17
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

(بدانید که) هرگز گوشت و خون این قربانیها نزد خدا (به درجه قبول) نمی‌رسد لیکن تقوای شماست که به (پیشگاه قبول) او خواهد رسید. این چنین این بهایم را مسخر شما ساخته تا خدا را به پاس آنکه شما را هدایت فرمود تکبیر و تسبیح گویید (و شکر نعمتش به جای آرید) و تو (ای رسول) نیکوکاران را (به سعادت ابد) بشارت ده.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

It is not their flesh or blood that reaches Allah; rather, it is your piety that reaches Him. Thus has He disposed them for your benefit so that you may magnify Allah for His guiding you. And give good news to the virtuous.

معانی کلمات آیه

«لَن یَنَالَ اللهَ ...»: این آیه اشاره بدان دارد که خداوند گوشت و خون قربانیهائی را نمی‌پذیرد که از تقوا و پرهیزگاری و نیّت خالص و درست سرچشمه نگیرد. «لِتُکَبِّرُوا»: تا این که تکبیر گوئید و بزرگ دارید. «عَلی مَا هَدَاکُمْ»: به خاطر این که به کارهای خیری همچون قربانی و انجام مناسک حجّ رهنمودتان کرده است.

نزول

ابن جریج گوید: در جاهلیت چنین رسم بوده که خون و گوشت شتر قربانى را به در و دیوار کعبه می‌مالیدند. اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتند، اگر چنین عملى درست باشد ما سزاوارتریم که آن‌ها را به در و دیوار کعبه بمالیم سپس این آیه نازل گردید.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


لَنْ يَنالَ اللَّهَ لُحُومُها وَ لا دِماؤُها وَ لكِنْ يَنالُهُ التَّقْوى‌ مِنْكُمْ كَذلِكَ سَخَّرَها لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‌ ما هَداكُمْ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ «37»

هرگز گوشت و خون حيوانات قربانى، به خداوند نمى‌رسد، بلكه آنچه از طرف شما به او مى‌رسد تقواست، اين گونه خداوند حيوانات را براى شما مسخّر نمود، تا خدا را به خاطر آن كه شما را هدايت كرده است به بزرگى ياد كنيد، و به نيكوكاران بشارت ده.

پیام ها

1- خداوند به تكاليفى كه انجام مى‌دهيم، نيازى ندارد. «لَنْ يَنالَ اللَّهَ لُحُومُها»

2- در وراى مسائل ظاهرى دين، اهداف والاترى وجود دارد. (به ظاهر دستورات دينى بسنده نكنيم، داشتن اخلاص و روح تعبّد و تسليم در برابر فرمان خداوند، باطن احكام الهى است). «وَ لكِنْ يَنالُهُ التَّقْوى‌»

3- رابطه‌ى انسان با خداوند از راه تقواست. «يَنالُهُ التَّقْوى‌ مِنْكُمْ»

4- خدا را به بزرگى يادكردن، يك نوع شكر الهى است. «لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‌ ما هَداكُمْ»

5- نعمت هدايت، از نعمت‌هايى است كه براى شكر آن سفارش ويژه‌اى شده است. «عَلى‌ ما هَداكُمْ»

6- اگر لطف خداوند نباشد، همه گمراه خواهيم شد. «هَداكُمْ»

7- حج و مناسك آن جلوه آشكار هدايت است. «عَلى‌ ما هَداكُمْ»

8- انجام مناسك حج، انسان را در زمره محسنين قرار مى‌دهد. «وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر ابن ابى حاتم.

منابع