آیه 110 سوره آل عمران
<<109 | آیه 110 سوره آل عمران | 111>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
شما (مسلمانان حقیقی) نیکوترین امتی هستید که پدیدار گشتهاید (برای اصلاح بشر، که مردم را) به نیکوکاری امر میکنید و از بدکاری باز میدارید و ایمان به خدا دارید. و اگر اهل کتاب همه ایمان میآوردند بر آنان چیزی بهتر از آن نبود، لیکن برخی از آنان با ایمان و بیشترشان فاسق و بدکارند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
فاسقون: فسق در اصل به معنى خارج شدن است. كافر را فاسق گويند كه از دين خارج شده، گناهكار را فاسق گويند كه از مقدارى از عمل دينى خارج شده است.[۱]
نزول
محل نزول:
اين آيه همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۲]
شأن نزول:
«شیخ طوسى» گوید: عكرمة گويد: درباره ابن مسعود و سالم مولى ابىحذيفه و ابىبن كعب و معاذ بن جبل نازل شده است. ضحاك گويد: درباره اصحاب مخصوص و ويژه رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل گرديده است[۳].[۴]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«110» كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ
شما بهترين امّتى هستيد كه براى مردم ظاهر (وگزيده) شدهايد. به خوبىها فرمان مىدهيد و از بدىها و زشتىها، نهى مىكنيد و به خدا ايمان داريد و اگر اهل كتاب (نيز به چنين آئين درخشانى) ايمان آورده بودند، قطعاً برايشان بهتر بود. برخى از آنان مؤمنند، ولى بيشترشان فاسقاند.
نکته ها
در آيهى 104 همين سوره، مرحلهى خاصّى از امر به معروف و نهى از منكر كه توسط گروه ويژه و رسمى صورت مىگرفت، بيان شد. در اين آيه به مرحلهى عمومى كه يك وظيفهى همگانى است اشاره مىشود.
پیام ها
1- بهترين امّت بودن با شعار نيست، با ايمان و امر به معروف و نهى از منكر است. «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ ... تَأْمُرُونَ ...»
2- در امّتِ ساكت و ترسو خيرى نيست. «خَيْرَ أُمَّةٍ ... تَأْمُرُونَ ... تَنْهَوْنَ»
3- امر به معروف و نهى از منكر به قدرى مهم است كه انجام آن معيار امتياز امّتهاست. «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ»
جلد 1 - صفحه 582
4- امر به معروف و نهى از منكر، در صورتى محقّق مىشود كه مسلمانان به شكل يك امّت باشند، يعنى حاكميّت داشته باشند. «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ»
5- مسلمانان مسئول اصلاح تمام جوامع بشرى هستند. «أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ»
6- سفارش به خوبىها بدون مبارزه با فساد، كم نتيجه است. «تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ»
7- هر يك از افراد امّت بايد امر به معروف ونهى از منكر كند. (يك دختر 9 ساله نيز حقّ امر به معروف ونهى از منكر رئيس جمهور را دارد) «تَأْمُرُونَ ... تَنْهَوْنَ»
8- در امر به معروف، سنّ، منطقه، نژاد، سواد و موقعيّت اقتصادى و اجتماعى نقشى ندارد. «خَيْرَ أُمَّةٍ ... تَأْمُرُونَ ... تَنْهَوْنَ»
9- مسلمان بايد از موضع قدرت امر و نهى كند، نه از روى خواهش و التماس.
«تَأْمُرُونَ ... تَنْهَوْنَ»
10- امر به معروف، مقدّم بر نهى از منكر است. «تَأْمُرُونَ ... تَنْهَوْنَ»
11- امر ونهيى مىتواند مؤثّر باشد كه از ايمان مايه گرفته باشد. «تَأْمُرُونَ، تَنْهَوْنَ، تُؤْمِنُونَ»
12- خداوند اهل كتاب را به اسلام دعوت مىكند. «وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ»
13- اسلام، ناسخ تمام اديان است. «وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتابِ»
14- انسان، در انتخاب راه آزاد است. «مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَكْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
- پرش به بالا ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- پرش به بالا ↑ در تفسير برهان از خاصه از ابوبصير او از امام صادق عليهالسلام نقل نمايد كه اين آيه درباره رسول خدا صلى الله عليه و آله و اوصياء خاص او نازل شده است و نيز از على بن ابراهيم بعد از دو واسطه از ابن سنان او از امام صادق عليهالسلام نقل نمايد و گويد كه اين آيه را بر امام قرائت كردم. امام فرمود: اگر اين امت بهترين امت مى بودند به كشتن امیرالمومنین عليهالسلام و امام حسن و امام حسين عليهماالسلام نمى پرداختند. سپس گفتم: يا بن رسول الله پس اين آيه بچه كيفيت نازل شده، فرمود قرائت آن اينست؛ (كنتم خير ائمة اخرجت للّناس؛ شما بهترين پيشوايانى هستيد كه از ميان مردم برخاسته ايد) سپس فرمود: آيا مدح خدا را درباره آنان نميخوانى؟ كه فرمايد (تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنكر و تؤمنون باللَّه).
- پرش به بالا ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 139.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.