آیه تحویل قبله: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- به آيه 144 سوره بقره/2 كه تغيير قبله از بيت‌المقدس به كعبه را اعلام داشته، «آي...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه تحويل قبله را به آیه تحویل قبله منتقل کرد) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | به آیه 144 [[سوره بقره]]/2 كه تغییر قبله از بیت‌المقدس به كعبه را اعلام داشته، «آیه تحویل قبله» مى‌گویند.<ref> الاتقان، ج 1، ص 41؛ غرائب القرآن، ج 4، ص 307؛ المیزان، ج 1، ص 329.</ref> | |
| − | + | برخى آن را آیه قبله گفته‌اند:<ref> الاتقان، ج 2، ص 52.</ref> | |
| + | {{متن قرآن|«قَد نَرى تَقلُّبَ وَجهِكَ فِى‌السَّماءِ فَلنُولِّينّكَ قِبلَةً تَرضَلها فَولِّ وَجهَكَ شَطرَالمسجدِالحَرامِ...»}} | ||
| − | + | در شأن نزول این آیه آمده است كه پیغمبر صلى الله علیه و آله تا هفده ماه پس از هجرت، به سوى مسجدالاقصى [[نماز]] مى‌خواند. یهودیان مى‌گفتند: محمد قبله‌اى نداشت تا آن‌كه ما به او آموختیم و از این كه مسلمانان قبله‌اى نداشتند، آنان را سرزنش مى‌كردند. | |
| − | + | [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله از این موضوع آزرده خاطر بود؛ به طورى كه در تاریكى شب بیرون مى‌آمد و سر به سوى آسمان مى‌كرد و انتظار نزول وحى در این باره را داشت. روزى ([[شعبان]] سال دوم هجرت) در مسجد بنى‌سلمه [[نماز ظهر]] مى‌خواند كه این آیه در بین [[نماز]] نازل شد و قبله تغییر یافت و این مسجد به ذوقبلتین شهرت یافت.<ref> تفسیر اثنى عشرى، ج 1، ص 279؛ الصافى، ج 1، ص 199.</ref> | |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references/> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | + | * علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص377. | |
| − | |||
| − | + | {{قرآن}} | |
| + | |||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۷
به آیه 144 سوره بقره/2 كه تغییر قبله از بیت‌المقدس به كعبه را اعلام داشته، «آیه تحویل قبله» مى‌گویند.[۱]
برخى آن را آیه قبله گفته‌اند:[۲] «قَد نَرى تَقلُّبَ وَجهِكَ فِى‌السَّماءِ فَلنُولِّينّكَ قِبلَةً تَرضَلها فَولِّ وَجهَكَ شَطرَالمسجدِالحَرامِ...»
در شأن نزول این آیه آمده است كه پیغمبر صلى الله علیه و آله تا هفده ماه پس از هجرت، به سوى مسجدالاقصى نماز مى‌خواند. یهودیان مى‌گفتند: محمد قبله‌اى نداشت تا آن‌كه ما به او آموختیم و از این كه مسلمانان قبله‌اى نداشتند، آنان را سرزنش مى‌كردند.
رسول خدا صلى الله علیه و آله از این موضوع آزرده خاطر بود؛ به طورى كه در تاریكى شب بیرون مى‌آمد و سر به سوى آسمان مى‌كرد و انتظار نزول وحى در این باره را داشت. روزى (شعبان سال دوم هجرت) در مسجد بنى‌سلمه نماز ظهر مى‌خواند كه این آیه در بین نماز نازل شد و قبله تغییر یافت و این مسجد به ذوقبلتین شهرت یافت.[۳]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص377.
