حدیث ضعیف
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«حدیث ضعیف»، از اقسام خبر واحد و اصطلاحى در علم درایه است.
حدیثى را ضعیف خوانند که همه یا بعض راویانش فاقد شرایط معتبر در حدیث صحیح، حسن و موثّق باشند، مانند این که در سند حدیث، راوى مجهول یا فاسد العقیده که توثیق نشده، وجود داشته باشد، گرچه باقى افراد، امامى و عادل باشند.[۱] یا حدیثی که بعضی از راویان آن متهم به دروغگویی بوده یا سلسله سند آن متصل نیست.[۲]
حدیث ضعیف - قطع نظر از قراین و شواهد بیرونى - حجّت نیست؛ لیکن در این که عمل مشهور به مفاد حدیث، ضعف آن را جبران مى‌کند یا نه، اختلاف است.[۳] قول به جبران، نظر مشهور است.[۴] چنانکه قول مشهور، عمل به اخبار ضعیف در سُنَن (مستحبات و مکروهات) است، که در اصطلاح از آن به «قاعده تسامح در ادله سنن» تعبیر مى‌کنند.[۵]
پانویس
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ۳، صفحه ۲۶۵.
