آیه استواء
نسخهٔ تاریخ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۵۸ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه استواء
آیه 5 سوره طه/ 20 را «آیه استواء» نامیده اند.[۱]
مفسران در معناى استواى خداوند و عرش به تفصیل سخن گفته اند؛ ولى بسیارى از آنان این آیه را كنایه از تسلط پروردگار و احاطه كامل او به جهان آفرینش دانسته اند.[۲]
این آیه را از آیات متشابه قرآن نیز برشمرده اند.[۳]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص370.