آیه توبه
نسخهٔ تاریخ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۳۶ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه 37 سوره بقره/2 را «آیه توبه» نامیدهاند.[۱] بر اساس این آیه، حضرت آدم علیهالسلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دریافت و خداوند توبه او را پذیرفت:
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 57.
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص379.