عبدالرحمن بن عقیل
«عبدالرحمان بن عقیل» فرزند عقیل بن ابیطالب و داماد امام على (علیهالسلام) بود. او در واقعه کربلا در کنار پسر عمویش امام حسین (علیهالسلام) جنگید تا به شهادت رسید. عبدالرحمن هنگام شهادت، ۳۵ ساله بوده است.
طول قامت وى به گونهاى بوده که به گفته «لباب الأنساب»، «رُمح عقیلی (نیزه خانواده عقیل)» نامیده مىشد. رجز عبدالرحمن بن عقیل هنگام مبارزه در روز عاشورا را چنین نقل کردهاند:
أَبی عَقیل فَاعْرِفُوا مَکانِی مِنْ هاشِمٍ وَهاشِم اخْوانی
کُهُولُ صِدْقٍ سادَةُ الأقرانِ هذا حسینٌ شامِخُ البُنیانِ
و سَیِّدُ الشّیبِ مع الشُّبانِ
یعنی: پدرم عقیل، از نسل هاشم است و بنیهاشم برادران من. پس جایگاهم را بشناسید. آنان، پیران راستکردار و همطراز بزرگاناند. این حسین، بلندمرتبه و سرور کهنسالان و جوانان میباشد.
به نقل برخی مقاتل، او در این نبرد نابرابر هفده نفر سوار از دشمنان را کشت. در «الأخبار الطّوال» نوشته شده است: «... سپس عبدالرحمان بن عقیل بن ابىطالب، کشته شد. عبداللّه بن عُروه خَثعَمى، تیرى به سوى او انداخت و او را کشت».
بنابر نقلی وی به دست «عثمان بن خالد بن جهنی» و بنابر نقلی دیگر، به دست «عثمان بن خالد همدانی» به شهادت رسید. ابوالفرج اصفهانی قاتل وی را عثمان بن خالد بن اُسید جهنی و بشیر بن حوط قایضی دانسته است.
در زیارت ناحیه مقدسه نام عبدالرحمن بن عقیل نیز آمده و به او چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلى عَبدِالرَّحمنِ بنِ عَقیلٍ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلَهُ و رامِیهُ عُمَرَ بنَ خالِدِ بنِ أسَدٍ الجُهَنِی»؛ سلام بر عبدالرحمان بن عقیل! خداوند قاتل او و عمر بن خالد بن اسد جُهَنى را که به او تیر زد، لعنت کند!
منابع
- دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، محمد محمدی ریشهری، ترجمه: عبدالهادی مسعودی، انتشارات دارالحدیث، قم، ۱۳۸۸.
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||




