قاموس قرآن: أَسْر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«أَسْر» به معنی بستن، از واژه های قرآنی است.
أَسْر در لغت
«أَسْر» در لغت به معانی بستن، حبس و گرفتار کردن آمده است. ناگفته نماند معنی جامع همان بستن و بسته شدن است. اسیر را از آن جهت اسیر گویند که گرفتار و بسته شده است. أُساری جمع اسیر است، یعنی گرفتار شدگان و «تَأْسِرُونَ فَرِیقاً»[۱] یعنی قسمتی را اسیر و گرفتار می کنید. «اسراء» نیز جمع اسیر است.
«أَسْر» در آیه «نَحْنُ خَلَقْنٰاهُمْ وَ شَدَدْنٰا أَسْرَهُمْ»[۲] یعنی ما آنها را آفریدیم و ترکیب وجودشان را محکم کردیم، میان اعضاء بدن، اتصال و همبستگی هست ما آن پیوند را محکم کردیم. آنانکه «اسر» را در آیۀ فوق، خلقت معنی کرده‌اند، مرادشان باید همان اتصال و ترکیب باشد.
أسْر در آیات قرآن
أُسارى:
- «ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکمْ وَ تُخْرِجُونَ فَریقاً مِنْکمْ مِنْ دِیارِهِمْ تَظاهَرُونَ عَلَیهِمْ بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ إِنْ یأْتُوکمْ أُسارى تُفادُوهُمْ وَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَیکمْ إِخْراجُهُمْ أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکتابِ وَ تَکفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ یفْعَلُ ذلِک مِنْکمْ إِلاَّ خِزْی فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یوْمَ الْقِیامَةِ یرَدُّونَ إِلى أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ».[۳]
أَسْرَهُمْ:
- «نَحْنُ خَلَقْناهُمْ وَ شَدَدْنا أَسْرَهُمْ وَ إِذا شِئْنا بَدَّلْنا أَمْثالَهُمْ تَبْدیلاً».[۴]
أَسیراً:
- «وَ یطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یتیماً وَ أَسیراً».[۵]
تَأْسِرُونَ:
- «وَ أَنْزَلَ الَّذینَ ظاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْکتابِ مِنْ صَیاصیهِمْ وَ قَذَفَ فی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَریقاً تَقْتُلُونَ وَ تَأْسِرُونَ فَریقاً».[۶]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
