قاموس قرآن: اجاج
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«أُجاج» در لغت به آب شوری که به تلخی زند گفته شده؛ این کلمه در کلام اللّٰه مجید سه بار آمده است.
اُجاج در لغت
ثعالبی در سرّ الادب گوید: اجاج آب شوری است که به تلخی زند و صاحب قاموس گوید: «ماءِ اجاج» آبی است که شور و تلخ باشد؛ «لَوْ نَشٰاءُ جَعَلْنٰاهُ أُجٰاجاً»[۱] یعنی اگر می خواستیم آنرا (آب باران) تلخ و شور قرار می دادیم (و وقت تبخیر، املاح دریا با آن تبخیر می شد).
اُجاج در آیات قرآن
أُجاجٌ:
- «وَ هُوَ الَّذی مَرَجَ الْبَحْرَینِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ جَعَلَ بَینَهُما بَرْزَخاً وَ حِجْراً مَحْجُوراً».[۲]
- «وَ ما یسْتَوِی الْبَحْرانِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ مِنْ کلٍّ تَأْکلُونَ لَحْماً طَرِیا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیةً تَلْبَسُونَها وَ تَرَى الْفُلْک فیهِ مَواخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکمْ تَشْکرُونَ».[۳]
- «لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً فَلَوْ لا تَشْکرُونَ».[۴]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.