قول (اسامی و اوصاف قرآن)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«قول» یکی از اسامی و صفات قرآن است. «قول» به معنای کلام یا لفظی است که بر زبان می‌آید. آیه ۵۱ سوره قصص می‌فرماید: «وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یتَذَکرُونَ»؛ ما آیات قرآن را یکی پس از دیگری برای آنان آوردیم؛ شاید متذکر شوند.
علامه طباطبایی در ذیل آیه مذکور می‌فرماید: «توصیل از باب تفعیل مفید تکثیر است و معنای آیه این است که ما نازل کردیم بر آن‌ها قرآن را پی‌درپی؛ یعنی آیه‌ای پس از آیه‌ای و نیز سوره‌ای درپی سوره‌ای دیگر. بنابراین، در آیه مذکور کلمه «قول» بر «قرآن» اطلاق شده است».
همچنین آیه ۱۳ سوره طارق می‌فرماید: «إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ»؛ این (قرآن) سخنی است که حق را از باطل جدا می‌کند.
در این آیه نیز «قول» از اوصاف قرآن شمرده شده است. علامه طباطبایی می‌فرماید: ضمیر «انه» به قرآن برمی‌گردد؛ بنابراین «قول» وصف قرآن خواهد بود؛ یعنی قرآن کلامی قاطع و روشنگر (حق از باطل) است.
منابع
