آیه بشارت
نسخهٔ تاریخ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۴۳ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
برخى بخش پایانى آیه 34 سوره حج/ 22 را كه به فروتنان پاك دل بشارت مى دهد، «آیه بشارت» نامیده اند.[۱]«وَ بَشّرِ المُخبِتِين...»
آیه 35 همین سوره به وصف این انسان هاى فروتن مى پردازد كه هنگام یاد خدا، دل هایشان مى ترسد و بر آنچه به آن ها مى رسد، شكیبایند و نماز به پاى مى دارند و انفاق مى كنند:
«وَ بَشّرِ المُخبِتِين × الّذينَ إِذَا ذُكِرَاللّهُ وجِلَت قُلوبُهُم والصبِرينَ عَلى مَا أَصابَهُم والمُقِيمِى الصَّلوةِ و مِمّا رَزَقنهُم ينفِقونَ...»
بعضى دومین آیه سوره یونس/ 10 را آیه بشارت نامیده اند.[۲]
«و بَشّرِ الَّذينَ ءَامَنوا أنَّ لَهُم قَدَم صِدقٍ عِندَ رَبّهِم...»
بر اساس روایاتى، امام على علیهالسلام در آیه نخست از «مخبتین» (فروتنان و خاشعان) شمرده شده[۳] و آیه دوم نیز بر ولایت على علیهالسلام تطبیق شده است.[۴]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص376-375.