| نام کتاب
|
نام مولف
|
قرن
|
زبان
|
توضیحات
|
| تفسير التسترى
|
تسترى ابومحمد سهل بن عبدالله
|
سوم
|
عربى
|
- این تفسیر شامل تفسير برخى از آيات قرآن است.
- مطابق مقدمه محقق این تفسیر احتمالا اقوال او در مورد برخی آیات قرآن است که ابوبکر البلدی جمع کرده
|
| حقائق التفسير
|
سلمى محمد بن حسين
|
چهارم
|
عربى
|
- این تفسیر معروف به تفسیر امام جعفر صادق(ع) است.
- در انتساب این تفسیر به امام جعفر صادق(ع) تردید فروان وجود دارد.
- شامل تفسیر برخی از آیات قرآن است.
|
| لطايف الاشارات
|
قشيرى عبدالكريم بن هوازن
|
پنجم
|
عربى
|
- قشيري- بر خلاف اهل سنت- و منطبق بر ديدگاه شيعه معتقد به جزئيت آيه كريمه و عظيمه(بسمله) در همة سوره هاي قرآن - جز توبه – است
- در این تفسیر استناد به روایات نامعتبر وجود دارد
|
| كشف الأسرار و عدة الأبرار
|
رشيدالدين ميبدى احمد بن ابى سعد
|
ششم
|
فارسى كهن
|
- این تفسیر بر اساس تفسیر خواجه عبدلله انصاری نوشته شده است.
- فضایل بیشماری را در شان اهل بیت(ع) بیان می کند.
- از شيوه انديشمندان شيعى و تفاسير شيعه پيروى مى‌نمايد.
|
| اعجاز البيان فى تفسير ام القرآن
|
قونوى صدرالدين محمد
|
هفتم
|
عربى
|
- به بيان جوانب اعجازى و اسرار سوره سوره فاتحه « ام القرآن» مى‌پردازد
|
| تفسير ابن عربى
|
ابن عربى ابو عبدالله محيى الدين محمد
|
هفتم
|
عربى
|
- مطابق تحقیق انجام شده این تفسیر از ابن عربى نیست بلکه از شاگرد مكتب او عبد الرزاق كاشانى است
- تفسیر برخی از آیات منتخب است نه همه آیات
|
| تفسير المحيط الأعظم و البحر الخضم
|
آملى سيد حيدر
|
هشتم
|
عربى
|
- مولف در مقدمات کتاب نگرش عرفانى و قرآن شناسى خود را بیان داشته است.
- از تاويلات القرآن كاشانى (كه به غلط به تفسير القرآن الكريم ابن عربى شهرت يافته)، استفاده شايانى كرده است.
|
| الفواتح الالهيه و المفاتح الغيبيه
|
نخجوانى نعمت الله بن محمود
|
دهم
|
عربى
|
- نام کامل این کتاب الفواتح الالهية و المفاتح الغيبية» الموضحة للكلم القرآنية، و الحكم الفرقاني است.
- در برخی موارد به بیان فضائل اهل بیت(ع) می پردازد.
|
| تفسير القرآن الكريم(صدرا)
|
صدرالمتالهين محمد بن ابراهيم
|
يازدهم
|
عربى
|
- از جمله تفاسیر فلسفى و عرفانى محسوب می شود.
- شامل تفسير سوره حمد- بقره تا آيه 65- نور- سجده- يس- واقعه- حديد- جمعه- طارق- اعلى- زلزال می باشد.
|
| تفسير روح البيان
|
حقى بروسوى اسماعيل
|
دوازدهم
|
عربى
|
- از جمله تفاسیر اشاری است.
- این تفسیر لغوی بیانی و صوفی است.
- از روش غزالی در اخلاق تاثیر گرفته است. و مطالب زیادی از مفاتیح الغیب رازی بیان نموده است.
- از اشعار شاعران استفاده فراوان نموده است.
|
| بوارق القهر فى تفسير سورة الدهر
|
شريف كاشانى ملاحبيب الله
|
سيزدهم
|
عربى
|
|
| تفسير ست سور
|
شريف كاشانى حبيب الله
|
سيزدهم
|
عربى
|
- شامل تفسير سوره حمد- توحيد- جمعه- فتح- كوثر- ملك می باشد.
|
| البحر المديد فى تفسير القرآن المجيد
|
ابن عجيبه احمد بن محمد
|
سيزدهم
|
عربى
|
- این کتاب شامل تفسير سوره حمد تا سوره قمر است.
|
| مراح لبيد لكشف معنى القرآن المجيد
|
نووى جاوى محمد بن عمر
|
چهاردهم
|
عربى
|
- به رغم ديگر آثار صوفيه، با رويكرد اشاره‌اى نگارش نيافته است، بلكه مؤلف در سراسر تفسير خود به معناى ظاهرى مفردات و عبارات قرآنى پايبند است.
- در این تفسیر اسرایلیات وجود دارد.
|
| انوار درخشان
|
حسينى همدانى سيد محمد حسين
|
چهاردهم
|
فارسى
|
- از جمله تفاسیر فلسفى و عرفانى محسوب می شود.
|
| تفسير بيان السعادة فى مقامات العبادة
|
گنابادى سلطان محمد
|
چهاردهم
|
عربى
|
- تفسير كامل قرآن به مذاق عرفانى شيعه
- علاوه بر جنبههاى عرفانى، جنبههاى روايى، فقهى، فلسفى، كلامى و ادبى نيز دارد
- مدار اين تفسير بر حول مفهوم ولايت به معناى عرفانى و شئون و جوانب مختلف آن است
- علاوه بر جنبههاى عرفانى، جنبههاى روايى، فقهى، فلسفى، كلامى و ادبى نيز دارد
|
| تفسير صفى
|
صفيعليشاه حسن بن محمد باقر
|
چهاردهم
|
فارسى منظوم
|
- تنها تفسیر منظوم شیعه است.
|
| مخزن العرفان در تفسیر قرآن
|
بانوى اصفهانى سيده نصرت امين
|
چهاردهم
|
فارسى
|
- توجه ویژه به بعد اخلاقی و تربیتی از ویژگی خاص این تفسیر است.
|
| ترجمه اعجاز البيان
|
خواجوى محمد
|
پانزدهم
|
فارسى
|
-
|
| ترجمه بيان السعادة فى مقامات العبادة
|
خانى رضا/حشمت الله رياضى
|
پانزدهم
|
فارسى
|
-
|
| مطلع‌الانوار، تفسیر روایی اهل بیت با رویکرد تاویلی
|
نادرعلی، سید عادل
|
پانزدهم
|
فارسی
|
- تفسیری شیعی که مبنای آن روایات اهل بیت و عرفان ناب شیعی‌ست.
- به بیان دیگر تفسیری روایی‌ست که رویکرد آن تاویلی و عرفانی‌ست.
- تفسير كامل قرآن که به‌صورت ترتیبی در پنج جلد قطور نوشته شده است.
- علاوه بر جنبههاى عرفانى، جنبههاى روايى، فلسفى و كلامى نيز دارد.
- ذیل هر دسته از آیات، نخست ترجمه‌ی آنها آورده شده است. سپس روایات پیرامون آن آیات آورده می‌شوند. بعد از آن بخشی به نام تاویل و تبیین آورده می‌شود که در آن به بیان تاویل آیات و نکات باطنی و عرفانی آنها پرداخته می‌شود.
|
