حدیث ضعیف
نسخهٔ تاریخ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۵۰ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکتها)
از اقسام خبر واحد
حدیث ضعیف، اصطلاحى در علم درایه است.
حدیثى را ضعیف خوانند كه همه یا بعض راویانش فاقد شرایط معتبر در حدیث صحیح، حسن و موثّق باشند مانند این كه در سند حدیث راوى مجهول یا فاسد العقیده كه توثیق نشده، وجود داشته باشد گر چه باقى امامى و عادل باشند.[۱]
حدیث ضعیف - قطع نظر از قراین و شواهد بیرونى - حجّت نیست؛ لیكن در این كه عمل مشهور به مفاد آن، ضعف آن را جبران مى‌كند یا نه، اختلاف است.[۲] قول به جبران، نظر مشهور است.[۳]
چنان كه قول مشهور عمل به اخبار ضعیف در سُنَن (مستحبات و مكروهات) است كه در اصطلاح از آن به قاعده تسامح در ادله سنن تعبیر مى‌كنند.[۴]
پانویس
- پرش به بالا ↑ الدرایة (شهید ثانى)/ 24.
- پرش به بالا ↑ همان، 27-28؛ التنقیح (الطهارة) 1/477؛ مصباح الفقاهة 1/7.
- پرش به بالا ↑ التنقیح (الطهارة)، 9/380.
- پرش به بالا ↑ القواعد الفقهیة (بجنوردى) 3/333؛ مأة قاعدة فقهیة/95.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 265.
