قاموس قرآن: أَزّ
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«أَزّ» به معنای تحریک شدید است و از واژه های قرآنی است.
أَزّ در لغت
این کلمه «تحریک شدید» معنا شده است. از مفردات راغب بدست می آید که قید شدید در تحریک ملحوظ است، گویند: «ازّت القدر ای اشتدّ غلیانها». قاموس آنرا مطلق تحریک و غلیان معنی کرده است.
در نهایه هست «کان الذی ازّ عایشة علی الخروج ابن الزبیر، ای حرّکها و حملها علی الخروج» یعنی ابن زبیر بود که عایشه را بر خروج به جنگ جمل تحریک کرد. و آیه: «أَنّٰا أَرْسَلْنَا الشَّیٰاطِینَ عَلَی الْکٰافِرِینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا»[۱] یعنی ما شیاطین را برای کافران فرستادیم، آنها را بشدّت تحریک می کنند و بر اعمال خلاف وا می دارند.
أزّ در آیات قرآن
أَزًّا:
- «أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطینَ عَلَى الْکافِرینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا».[۲]
تَؤُزُّهُمْ:
- «أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّیاطینَ عَلَى الْکافِرینَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا».[۳]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
