قاموس قرآن: إدّ

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

إدّ در لغت

ادّ: (بر وزن ضد) یعنی كار ناپسند، امر فظيع؛ «وَ قٰالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمٰنُ وَلَداً لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً إِدًّا»[۱] گفتند: خدا پسري گرفته است، حقا كه چيزي شگفت آور و نا پسند آورده‌ايد. در قاموس گويد: الإدّ و الإدّة العجب و الامر الفظيع و الداهية و المنكر». ممكن است مراد از آيه چيز شگفت آور باشد.

إدّ در قرآن

إِدًّا:

لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئاً إِدًّا.[۲]

پانویس

  1. (مريم، 88- 89).
  2. (مریم، 89).

منابع

  • قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1307.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن