آیه 134 سوره انعام
| <<133 | آیه 134 سوره انعام | 135>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
هر چه به شما وعده دادند محققا خواهد آمد و شما (بر قدرت و مقدّرات خدا) غالب نخواهید شد.
بی تردید آنچه [از ثواب و عقاب] به شما وعده می دهند، آمدنی است؛ و شما عاجز کننده خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرتش بیرون روید.]
قطعاً آنچه به شما وعده داده مى‌شود آمدنى است، و شما درمانده‌كنندگان [خدا] نيستيد.
هر چه به شما وعده داده‌اند خواهد آمد و شما را راه گريزى نيست.
آنچه به شما وعده داده می‌شود، یقیناً می‌آید؛ و شما نمی‌توانید (خدا را) ناتوان سازید (و از عدالت و کیفر او فرار کنید)!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مُعْجِزِینَ»: درمانده و ناتوان‌کنندگان.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ رَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِكُمْ ما يَشاءُ كَما أَنْشَأَكُمْ مِنْ ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ «133»
و پروردگار تو بى‌نياز و صاحبِ رحمت است. اگر بخواهد، شما را مى‌برد و پس از شما هر كه را بخواهد جايگزين مى‌كند، همان گونه كه شما را از نسل قوم ديگرى پديد آورد.
إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ «134»
به راستى آنچه وعده داده مى‌شويد، آمدنى است و شما نمى‌توانيد (خدا را) ناتوان سازيد (و از كيفر و عدل او بگريزيد).
پیام ها
1- تنها خداوند بى‌نياز مطلق است، پس هرگز خود را بى‌نياز نبينيم. «رَبُّكَ الْغَنِيُّ» در جاى ديگر مى‌فرمايد: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» «1» اى مردم! همه‌ى شما نيازمند خداييد و تنها اوست كه بى‌نياز و ستودنى است.
2- گناهكاران، بايد در همين دنيا هم بترسند، زيرا محو آنان توسط قدرت الهى بسيار ساده است. «يُذْهِبْكُمْ»
3- ريشه‌ى ظلم (كه در دو آيه‌ى قبل آمده بود)، يا نياز است، يا سنگدلى و هيچ يك از اين دو در خدا وجود ندارد. «الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ»
4- بقاى اجتماعات بشرى، به مشيّت الهى بستگى دارد. «إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ»
5- بود و نبود انسان‌ها، نفع و زيانى براى خداوند ندارد. الْغَنِيُ ... إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ
6- خداوند از عبادات ما بى‌نياز است، دستورهاى عبادى، عامل رشد خودماست. «الْغَنِيُّ»
«1». فاطر، 15.
جلد 2 - صفحه 559
7- رحمت خداوند، فراگير است، ولى گاهى بشر كار را به جايى مى‌رساند كه خداوند همه را نابود مى‌كند. ذُو الرَّحْمَةِ ... يُذْهِبْكُمْ
8- وعده‌هاى الهى قطعى است، نه شوخى. «إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ»
9- مجرم در قيامت نمى‌تواند با قدرت الهى در افتد. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (134)
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 381
إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ: اينست و جز اين نيست آنچه ترسانيده شده‌ايد عقوبات عاجله، و آجله هر آينه آينده است به شما در دنيا يا در آخرت. وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ: و نيستيد شما عاجزكنندگان خدا از انزال عذاب و عقاب بر شما تا از قبضه قدرت او بيرون رويد و از عقاب و اهوال قيامت برهيد، بلكه او قادر مطلق، و همه ملك و ملكوت در تحت قدرت او و مقهورند نسبت به امر او.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (134)
ترجمه
بدرستيكه آنچه وعده داده شديد هر آينه آينده است و نيستيد شما عاجز كنندگان.
تفسير
آنچه را كه خداوند وعده فرموده است از حساب و كتاب و بعث و حشر و ثواب و عقاب و درجات و دركات تمامى حق است و بى شك واقع خواهد شد و كسى نميتواند مانع از اجراء مواعيد حق شود چون قدرت و سلطنتى فوق قدرت و سلطنت او نيست بلكه همه مملوك و مقهور او و اراده اويند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنتُم بِمُعجِزِين‌َ (134)
محققا آنچه بشما وعده داده شده از آمدن روز قيامت و روز جزاء هرآينه آمدنيست و شما قدرت بر جلوگيري از آن نداريد.
قضايايي که خبر از آينده داده شده دو قسم است يك قسم حتميات است مثل ظهور حضرت بقيّة اللّه عجّل اللّه تعالي فرجه الشريف، و علائم حتميه ظهور و دوره رجعت ائمه طاهرين عليهم السّلام و بعث قيامت و صراط و ميزان و دخول جنت و نار و تطاير كتب و حساب و ساير خصوصيات اينها البته واقع شدني است و تخلف پذير نيست لذا بنون تأكيد ميفرمايد إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ و بلام تأكيد، و يك قسم غير حتمي است مثل بسياري از خصوصيات زمان ظهور يا زمان رجعت و بسياري از علائم ظهور و بسياري از خصوصيات صراط و ميزان يا خصوصيات عذابها که قابل تغيير است ممكن است حكمت و مصلحت آن تغيير كند يا بشفاعت با قابليت مغفرت يا بواسطه عمل صالحي و صفت حسنه و امثال اينها، و اينکه خطاب
جلد 7 - صفحه 213
چون بكفار است و آنها نه قابل مغفرت نه مورد شفاعت هستند آنچه بآنها وعده عذاب داده البته بآنها خواهد رسيد لذا تعبير بماء موصوله كرده که افاده عموم ميكند در دعاي كميل ميفرمايد
(فباليقين اقطع لو لا ما حكمت به من تعذيب جاحديك و قضيت من اخلاد معانديك لجعلت النار كلّها بردا و سلاما و ما كانت لاحد فيها مقرّا و لا مقاما لكنّك تقدّست أسماؤك اقسمت ان تملأها من الكافرين من الجنة و النّاس اجمعين و ان تخلّد فيها المعاندين)
و البته خداوندي که اصدق الصادقين است و قسم هم ياد كرده قابل هيچگونه تخلف نيست.
وَ ما أَنتُم بِمُعجِزِين‌َ زيرا بشر بلكه جميع ممكنات هر چه قدرت و نيرو داشته باشند در مقابل قدرت حق اگر بگوئيم قطره مقابل دريا است غلط گفته‌ايم زيرا دريا هم محدود است و مركّب از قطرات است و قدرت حق عين ذات او غير محدود و غير متناهي است حتي تعبير باعلي درجه قدرت هم كوتاه است و از باب ضيق عبارت است لذا غير متناهي درجه بر او تصور نميشود بعلاوه اينکه قدرت و نيرويي که در ممكنات مشاهده ميشود از افاضه او است اراده فرمايد آني گرفته ميشود. معجز بمعني عاجز كننده است و معجزات انبياء را هم معجزه گفتند براي اينست که بشر عاجز است از آوردن بمثل آن و اينکه را اهل فن بهتر درك ميكنند سحره فرعون با آن مهارتي که در فن‌ّ سحر داشتند که خدا ميفرمايد وَ جاؤُ بِسِحرٍ عَظِيم‌ٍ اعراف آيه 113، فهميدند که عصاي موسي معجزه است، حكماء زمان حضرت عيسي فهميدند که احياء موتي معجزه است، فصحاء و بلغاء زمان حضرت محمّد صلّي اللّه عليه و آله و سلّم فهميدند قرآن معجزه است.
214
برگزیده تفسیر نمونه
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
