قاموس قرآن: أَسْر
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«أَسْر» به معنی بستن، از واژه های قرآنی است.
أَسْر در لغت
«أَسْر» در لغت به معانی بستن، حبس و گرفتار کردن آمده است. ناگفته نماند معنی جامع همان بستن و بسته شدن است. اسیر را از آن جهت اسیر گویند که گرفتار و بسته شده است. أُساری جمع اسیر است، یعنی گرفتار شدگان و «تَأْسِرُونَ فَرِيقًا»[۱] یعنی قسمتی را اسیر و گرفتار می کنید. «اسراء» نیز جمع اسیر است.
«أَسْر» در آیه «نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ»[۲] یعنی ما آنها را آفریدیم و ترکیب وجودشان را محکم کردیم، میان اعضاء بدن، اتصال و همبستگی هست ما آن پیوند را محکم کردیم. آنانکه «اسر» را در آیۀ فوق، خلقت معنی کرده‌اند، مرادشان باید همان اتصال و ترکیب باشد.
أسْر در آیات قرآن
أُسارى:
- «ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ».[۳]
أَسْرَهُمْ:
- «نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلً».[۴]
أَسیراً:
- «وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا».[۵]
تَأْسِرُونَ:
- «وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا».[۶]
پانویس
منابع
- قاموس قرآن، قرشی بنابی، علی اکبر، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۰۷.
