مسروق بن وائل حضرمی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
از نيروهاى خبيث سپاه عمر سعد كه در [[كربلا]] حضور داشت. در پيشاپيش نيروهاى [[كوفه]] بود، به اين اميد كه سر [[امام حسين]] علیه السلام را بدست آورد و نزد ابن زياد، مقام يابد. | از نيروهاى خبيث سپاه عمر سعد كه در [[كربلا]] حضور داشت. در پيشاپيش نيروهاى [[كوفه]] بود، به اين اميد كه سر [[امام حسين]] علیه السلام را بدست آورد و نزد ابن زياد، مقام يابد. | ||
| − | در گفتگویی که « ابن حوزه » با امام، داشت و به آن حضرت جسارت کرد ، سیدالشهداء (ع) او را نفرین کرد | + | در گفتگویی که « ابن حوزه » با امام، داشت و به آن حضرت جسارت کرد ، سیدالشهداء (ع) او را نفرین کرد و فرمود: «اللهم حزه الى النار». او خشمگين شد و خواست كه به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پايش در ركاب ماند و بدنش از اسب آويخته شد. |
| − | |||
| − | او خشمگين شد و خواست كه به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پايش در ركاب ماند و بدنش از اسب آويخته شد. | ||
مسروق از اين صحنه مرعوب شد و خود را از ميدان نبرد كنار كشيد. علت را كه پرسيدند، به اين [[معجزه]] اشاره كرد و گفت: «رايت من اهل هذا البيت شيئا لااقاتلهم ابدا».از اين دودمان چيزى ديدم كه هرگز با آنان نخواهم جنگيد. در برخى نقلها آمده است كه اسب ابن حوزه او را آنقدر به سنگها و درخت ها كشيد و كوبيد تا مرد.<ref>عبرات المصطفین ، ج 2 ، ص 26 ، موسوعة العتبات المقدسه ، ج 8 ص 63.</ref> | مسروق از اين صحنه مرعوب شد و خود را از ميدان نبرد كنار كشيد. علت را كه پرسيدند، به اين [[معجزه]] اشاره كرد و گفت: «رايت من اهل هذا البيت شيئا لااقاتلهم ابدا».از اين دودمان چيزى ديدم كه هرگز با آنان نخواهم جنگيد. در برخى نقلها آمده است كه اسب ابن حوزه او را آنقدر به سنگها و درخت ها كشيد و كوبيد تا مرد.<ref>عبرات المصطفین ، ج 2 ، ص 26 ، موسوعة العتبات المقدسه ، ج 8 ص 63.</ref> | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۴: | ||
[[رده:سپاهیان عمر سعد در واقعه کربلا]] | [[رده:سپاهیان عمر سعد در واقعه کربلا]] | ||
| − | + | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۰۴
از نيروهاى خبيث سپاه عمر سعد كه در كربلا حضور داشت. در پيشاپيش نيروهاى كوفه بود، به اين اميد كه سر امام حسين علیه السلام را بدست آورد و نزد ابن زياد، مقام يابد.
در گفتگویی که « ابن حوزه » با امام، داشت و به آن حضرت جسارت کرد ، سیدالشهداء (ع) او را نفرین کرد و فرمود: «اللهم حزه الى النار». او خشمگين شد و خواست كه به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پايش در ركاب ماند و بدنش از اسب آويخته شد.
مسروق از اين صحنه مرعوب شد و خود را از ميدان نبرد كنار كشيد. علت را كه پرسيدند، به اين معجزه اشاره كرد و گفت: «رايت من اهل هذا البيت شيئا لااقاتلهم ابدا».از اين دودمان چيزى ديدم كه هرگز با آنان نخواهم جنگيد. در برخى نقلها آمده است كه اسب ابن حوزه او را آنقدر به سنگها و درخت ها كشيد و كوبيد تا مرد.[۱]
پانویس
- ↑ عبرات المصطفین ، ج 2 ، ص 26 ، موسوعة العتبات المقدسه ، ج 8 ص 63.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
