آیه عدد: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | به سومین آیه [[سوره نساء]]/4 كه به جواز تعدد زوجات تا چهار همسر پرداخته، «آیه عدد» گفتهاند:<ref> المیزان، ج 4، ص 274.</ref> | + | به سومین آیه [[سوره نساء]]/4 كه به جواز تعدد زوجات تا چهار همسر پرداخته، «آیه عدد» گفتهاند:<ref>المیزان، ج 4، ص 274.</ref> |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِي الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ»|سوره=4|آیه=3}} |
گفتهاند: این آیه درباره دختر یتیمى نازل شد كه سرپرستش به مال و جمال او چشم دوخته بود و تصمیم داشت بدون دادن مهر با او ازدواج كند؛ از این رو آیه فرود آمد و خداوند دستور داد با دختران یتیم ازدواج نكنند، مگر این كه با آنها عادلانه رفتار كنند و مهر آنان را مطابق شئونشان بپردازند یا این كه با زنان دیگر ازدواج كنند.<ref> مجمع البیان، ج 3، ص 10.</ref> | گفتهاند: این آیه درباره دختر یتیمى نازل شد كه سرپرستش به مال و جمال او چشم دوخته بود و تصمیم داشت بدون دادن مهر با او ازدواج كند؛ از این رو آیه فرود آمد و خداوند دستور داد با دختران یتیم ازدواج نكنند، مگر این كه با آنها عادلانه رفتار كنند و مهر آنان را مطابق شئونشان بپردازند یا این كه با زنان دیگر ازدواج كنند.<ref> مجمع البیان، ج 3، ص 10.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، | + | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص393. |
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
+ | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
[[رده:آیات سوره نساء]] | [[رده:آیات سوره نساء]] |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۱۰
به سومین آیه سوره نساء/4 كه به جواز تعدد زوجات تا چهار همسر پرداخته، «آیه عدد» گفتهاند:[۱]
گفتهاند: این آیه درباره دختر یتیمى نازل شد كه سرپرستش به مال و جمال او چشم دوخته بود و تصمیم داشت بدون دادن مهر با او ازدواج كند؛ از این رو آیه فرود آمد و خداوند دستور داد با دختران یتیم ازدواج نكنند، مگر این كه با آنها عادلانه رفتار كنند و مهر آنان را مطابق شئونشان بپردازند یا این كه با زنان دیگر ازدواج كنند.[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص393.