آیه 104 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (آیه 104 بقره را به آیه ۱۰۴ بقره منتقل کرد)
(پیوندها)
سطر ۳۱: سطر ۳۱:
 
* [[سوره بقره]]
 
* [[سوره بقره]]
 
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 
* [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]]
 +
 +
{{قرآن}}
  
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:آیات سوره بقره]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۵:۳۴

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَتَقُولُواْ رَاعِنَا وَ قُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، نگوييد: راعنا و بگوييد: انظرنا و اين توصيه را بشنويد وگرنه كافران را عذابى دردناك است.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: مسلمين وقتى كه به رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مي‌رسيدند، مى گفتند: يا رسول الله، راعنا، اى اسمع منا؛ به ما گوش فرادار، يهوديان كه اين كلام را شنيدند آن را از حيث معنى تحريف نموده و مي‌گفتند، راعنا يا محمد و مقصودشان از اظهار اين جمله، گفتن كلمات ناهنجار و ركيك بود وقتى كه به آن‌ها هشدار داده شد كه از اين كلمات به زبان نياورند. مى گفتند: آنچه كه مسلمين مى گويند ما نيز مى گوئيم سپس خداوند به وسيله اين آيه مسلمين را از ذكر اين گفتار بازداشت.[۳][۴]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 24.
  3. ابن منذر در تفسير خود از سدى روايت كند كه دو نفر يهودى بنام مالك بن الضيف و رفاعة بن زيد هر وقت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را مي‌ديدند با گفتار كلمات (راعنا سمعك) او را خطاب مي‌كردند مسلمين در مرحله اول خيال مي‌كردند جمله خوبى است سپس از گفتن آن منع گرديدند.
  4. ابو نعيم از عامه نيز در دلائل از طريق سدى صغير از كلبى او از ابوصالح او از ابن عباس روايت كند و همچنين صاحب كشف الاسرار از عامه و صاحب روض الجنان از خاصه چنين گويند كه راعنا دشنام زشتى بود كه يهوديان به زبان مى آوردند و سعد بن معاذ كه زبان عبرى مي‌دانست مسلمين را از گفتن آن بازمي‌داشت و به يهوديان گفته بود هر كه اين كلمات را به زبان بياورد او را گردن خواهم زد.

منابع

  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.

پیوندها

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن