فرصت شیرازی: تفاوت بین نسخهها
سطر ۶: | سطر ۶: | ||
* قرن: 13 | * قرن: 13 | ||
− | (1339-1271 ق)، نویسنده، نقاش و شاعر [[تخلص|متخلص]]به فرصت. ملقب به میرزا آقا و فرصت الدوله. در [[شیراز]] به دنیا آمد. در همان شهر علوم مداوله از جمله [[علم صرف]] و[[علم نحو]]، [[علم معانى]] و [[علم بیان]] و منطق و [[حكمت]] را تحصیل كرد و از [[شیخ مفید]] بیش از دیگر اساتیدش دانش آموخت. | + | (1339-1271 ق)، نویسنده، نقاش و شاعر [[تخلص|متخلص]] به فرصت. ملقب به میرزا آقا و فرصت الدوله. در [[شیراز]] به دنیا آمد. در همان شهر علوم مداوله از جمله [[علم صرف]] و[[علم نحو]]، [[علم معانى]] و [[علم بیان]] و منطق و [[حكمت]] را تحصیل كرد و از [[شیخ مفید]] بیش از دیگر اساتیدش دانش آموخت. |
او در شعر و شاعرى نیز مشهور بود. وى به زبان انگلیسى و فرانسه و پهلوى آشنایى و در فن نقاشى و موسیقى شهرتى بسزا داشت. مدتى از عمر خود را در هندوستان و [[عراق]] به سیر و سیاحت گذراند و هنگام بازگشت به شیراز به اتفاق شعاع السلطنه، حاكم فارس به تهران آمد و نزد مظفرالدین شاه رفت و لقب فرصت الدوله یافت. | او در شعر و شاعرى نیز مشهور بود. وى به زبان انگلیسى و فرانسه و پهلوى آشنایى و در فن نقاشى و موسیقى شهرتى بسزا داشت. مدتى از عمر خود را در هندوستان و [[عراق]] به سیر و سیاحت گذراند و هنگام بازگشت به شیراز به اتفاق شعاع السلطنه، حاكم فارس به تهران آمد و نزد مظفرالدین شاه رفت و لقب فرصت الدوله یافت. |
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۳۶
فرصت شیرازی، محمد نصیر
- ملیت: ایرانی
- قرن: 13
(1339-1271 ق)، نویسنده، نقاش و شاعر متخلص به فرصت. ملقب به میرزا آقا و فرصت الدوله. در شیراز به دنیا آمد. در همان شهر علوم مداوله از جمله علم صرف وعلم نحو، علم معانى و علم بیان و منطق و حكمت را تحصیل كرد و از شیخ مفید بیش از دیگر اساتیدش دانش آموخت.
او در شعر و شاعرى نیز مشهور بود. وى به زبان انگلیسى و فرانسه و پهلوى آشنایى و در فن نقاشى و موسیقى شهرتى بسزا داشت. مدتى از عمر خود را در هندوستان و عراق به سیر و سیاحت گذراند و هنگام بازگشت به شیراز به اتفاق شعاع السلطنه، حاكم فارس به تهران آمد و نزد مظفرالدین شاه رفت و لقب فرصت الدوله یافت.
در اوان مشروطیت به سمت نخستین رییس معارف و اوقاف فارس مصنوب گریدد وى تا پایان عمر مجرد زیست. مدفن او در حافظیه شیراز است. از آثار وى: «آثار عجم» یا «شیرازنامه»؛ «اشكال المیزان» در علم منطق؛ «بحور الالحان» در علم موسیقى و عروض؛ «جغرافیاى هندوستان»؛ «صرف و نحو خط آریا»؛ «دبستان الفرصه»؛ «دیوان» شعر؛ «منشآت» فرصت؛ «مقالات علمى و سیاسى»؛ «دریاى كبیر»؛ «شطرنجیه».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج4، ص282.
شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
قالبهای شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیعبند * ترکیببند * قطعه * رباعی |
سبکهای شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |