محدث: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(رده اولویت مقاله)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{متوسط}}
 
{{متوسط}}
به کسی که [[حدیث]] نقل می کند، محدث گفته می شود.
+
«محدّث» به کسی گفته می‌شود که [[حدیث]] نقل می‌کند و یا کسی که به راویان حدیث و مصطلحات حديث و احادیث صحیح و ضعیف، شناخت و آگاهی دارد.
  
[[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله در فضیلت نقل روایات فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا شيئا فبلّغه كما سمعه؛ خدا مردى را كه چيزى از ما بشنود و همان طور كه شنيده به ديگران برساند، يارى كند.<ref>[[نهج الفصاحه|نهج الفصاحة]] (مجموعه كلمات قصار [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلى الله عليه و آله)، ص785.</ref>
+
[[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله در فضیلت نقل روایات فرمودند: «نَضَّرَ اللهُ امْرَأً سَمِع مِنَّا شيئا، فَبَلَّغَهُ كما سَمِعَهُ، فَرُبَّ مُبَلَّغٍ أوْعَى مِن سَامِعٍ»؛ خدا مردى را كه چيزى از ما بشنود و همان طور كه شنيده به ديگران برساند، شاد و خرم گرداند.<ref>سنن الترمذی؛ نهج الفصاحه، ص785.</ref>
  
و نیز فرمودند: نصراللَّه امرأ سمع منّا حديثا فحفظه حتّى يبلّغه غيره فربّ حامل فقه إلى ما هو أفقه منه و ربّ‌ حامل‌ فقه‌ ليس بفقيه؛ خدا مردى را كه سخنى از ما بشنود و به خاطر سپارد تا به ديگرى برساند يارى كند بسا كس كه دانائى به داناتر از خود برد و بسا كس كه حامل دانائيست و دانا نيست.<ref> نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص785.</ref>
+
و نیز فرمودند: «نضّرَ اللهُ عبداً سمعَ مقالتي فوَعاها وحَفظَها وبلّغها مَن لم يسمَعها، فَرُبَّ حامل فقه غيرُ فقيه، ورُبّ حامل فقه إلى مَن هو أفقه منه»؛ خدا مردى را كه سخنى از ما بشنود و به خاطر سپارد تا به ديگرى برساند شاد كند، بسا كسی كه حامل دانائيست و دانا نيست، و بسا كسی كه دانائى به داناتر از خود برد.<ref>وسائل الشيعه، شیخ حر عاملي، ج ٢٧ ص ٨٩.</ref>
  
در خصوص كتابت حديث شرايط خاصى را بيان كرده ‌اند كه بخش عمده آنها مربوط به زمانهاى پيشين و نسخه ‌هاى دست نويس است. شرايط و ضوابط ياد شده، از قبيل نقطه ‌گذارى و اعراب و املاء كلمات و رعايت فاصله‌ ها و تصحيح و مقابله [[سند حدیث|اسناد]] و متون و [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه روايت]] كتاب و... حاكى از شدت اهتمام دانشوران به ضبط [[احاديث]] و حفظ امانت در نقل و مصون ماندن آنها از [[تصحیف و تحریف|تصحيف و تحريف]] و [[جعل حدیث|جعل]] و تزوير و [[تدلیس در احادیث|تدليس]] است.
+
در خصوص كتابت حديث شرايط خاصى را بيان كرده ‌اند كه بخش عمده آنها مربوط به زمانهاى پيشين و [[نسخه  خطی|نسخه ‌هاى خطی]] است. شرايط و ضوابط ياد شده، از قبيل نقطه ‌گذارى و اِعراب و املاء كلمات و رعايت فاصله‌ ها و تصحيح و مقابله [[سند حدیث|اسناد]] و متون و [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه روايت]] كتاب و...، حاكى از شدت اهتمام دانشوران به ضبط [[احاديث]] و حفظ امانت در نقل و مصون ماندن آنها از [[تصحیف و تحریف|تصحيف و تحريف]] و [[حدیث جعلی|جعل]] و تزوير و [[تدلیس در احادیث|تدليس]] است.
  
شرايط و آداب كتابت حديث در بعضى از جوامع مهم حديث و كتب [[مصطلح الحدیث|درايه]] بيان گرديده است.<ref>سيد مهدى حائرى، دايرة المعارف تشيع، ج6، ص150.</ref>
+
شرايط و آداب كتابت حديث در بعضى از جوامع مهم حديثی و كتب [[مصطلح الحدیث|درايه]] بيان گرديده است.<ref>دايرةالمعارف تشيع، سيد مهدى حائرى، ج6، ص150.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۳

«محدّث» به کسی گفته می‌شود که حدیث نقل می‌کند و یا کسی که به راویان حدیث و مصطلحات حديث و احادیث صحیح و ضعیف، شناخت و آگاهی دارد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در فضیلت نقل روایات فرمودند: «نَضَّرَ اللهُ امْرَأً سَمِع مِنَّا شيئا، فَبَلَّغَهُ كما سَمِعَهُ، فَرُبَّ مُبَلَّغٍ أوْعَى مِن سَامِعٍ»؛ خدا مردى را كه چيزى از ما بشنود و همان طور كه شنيده به ديگران برساند، شاد و خرم گرداند.[۱]

و نیز فرمودند: «نضّرَ اللهُ عبداً سمعَ مقالتي فوَعاها وحَفظَها وبلّغها مَن لم يسمَعها، فَرُبَّ حامل فقه غيرُ فقيه، ورُبّ حامل فقه إلى مَن هو أفقه منه»؛ خدا مردى را كه سخنى از ما بشنود و به خاطر سپارد تا به ديگرى برساند شاد كند، بسا كسی كه حامل دانائيست و دانا نيست، و بسا كسی كه دانائى به داناتر از خود برد.[۲]

در خصوص كتابت حديث شرايط خاصى را بيان كرده ‌اند كه بخش عمده آنها مربوط به زمانهاى پيشين و نسخه ‌هاى خطی است. شرايط و ضوابط ياد شده، از قبيل نقطه ‌گذارى و اِعراب و املاء كلمات و رعايت فاصله‌ ها و تصحيح و مقابله اسناد و متون و اجازه روايت كتاب و...، حاكى از شدت اهتمام دانشوران به ضبط احاديث و حفظ امانت در نقل و مصون ماندن آنها از تصحيف و تحريف و جعل و تزوير و تدليس است.

شرايط و آداب كتابت حديث در بعضى از جوامع مهم حديثی و كتب درايه بيان گرديده است.[۳]

پانویس

  1. سنن الترمذی؛ نهج الفصاحه، ص785.
  2. وسائل الشيعه، شیخ حر عاملي، ج ٢٧ ص ٨٩.
  3. دايرةالمعارف تشيع، سيد مهدى حائرى، ج6، ص150.