حدیث مضطرب‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
 
'''از اقسام [[خبر واحد]]'''
 
 
این عنوان از اصطلاحات [[علم درایه]] است.
 
 
 
به حدیثى مضطرب اطلاق مى‌كنند كه متن یا سند آن و یا هر دو، مختلف و متفاوت نقل شده باشد؛ خواه از یك راوى یا بیشتر. اضطراب در سند مانند این كه راوى گاه سند را مثلًا از پدر، از جدش نقل كند و گاه از جدش بدون واسطه و گاهى از غیر آن دو و اضطراب در متن، مانند این كه [[حدیث]] را یك بار به گونه‌اى (مثلًا با زیادى) و یك بار به گونه‌اى دیگر (با نقصان) نقل كند.
 
به حدیثى مضطرب اطلاق مى‌كنند كه متن یا سند آن و یا هر دو، مختلف و متفاوت نقل شده باشد؛ خواه از یك راوى یا بیشتر. اضطراب در سند مانند این كه راوى گاه سند را مثلًا از پدر، از جدش نقل كند و گاه از جدش بدون واسطه و گاهى از غیر آن دو و اضطراب در متن، مانند این كه [[حدیث]] را یك بار به گونه‌اى (مثلًا با زیادى) و یك بار به گونه‌اى دیگر (با نقصان) نقل كند.
  

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۴


Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

به حدیثى مضطرب اطلاق مى‌كنند كه متن یا سند آن و یا هر دو، مختلف و متفاوت نقل شده باشد؛ خواه از یك راوى یا بیشتر. اضطراب در سند مانند این كه راوى گاه سند را مثلًا از پدر، از جدش نقل كند و گاه از جدش بدون واسطه و گاهى از غیر آن دو و اضطراب در متن، مانند این كه حدیث را یك بار به گونه‌اى (مثلًا با زیادى) و یك بار به گونه‌اى دیگر (با نقصان) نقل كند.

اضطراب از اسباب ضعف حدیث به شمار مى‌رود، به شرط آن كه هر دو حدیث از لحاظ صحت و غیر آن، برابر باشند و یكى بر دیگرى ترجیح نداشته باشد؛ و در صورت ترجیح، مانند این كه راوى یكى اضبط از راوى دیگرى باشد، روایت اضبط مقدم مى‌شود.[۱]

البته در جایى كه اضطراب موجب اختلاف در حكم یا خدشه در سند روایت نگردد و حدیث، دیگر شرایط صحت را داشته باشد، حجت خواهد بود و به مفاد آن عمل مى‌شود.[۲]

پانویس

  1. وصول الاخیار/ 112-113؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 224.
  2. الدرایة (شهید ثانى)/53؛ مقباس الهدایة 1/387.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 272‌.