حدیث قدسی: تفاوت بین نسخه‌ها
(رده اولویت مقاله) |
جز (تغییر مقاله) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | ||
| − | + | ==حدیث قدسی== | |
| − | + | در ترکیب وصفی حدیث قدسی واژه قدسی منسوب است به قدس به معنای پاکی و طهارت یا برکت که وصف حدیث قرار گرفته است. درباره وجه تسمیه احادیث قدسی چند احتمال داده اند که بر اساس قوی ترین آنها انتساب این احادیث به ذات مقدس الهی موجب این نام گذاری شده است. | |
| − | + | در تعاریف گوناگون این حدیث قدسی این نقطه مشترک وجود دارد که حدیث قدسی سخنی است که آن را به پیامبر اکرم از قول خدا گزارش داده است و در الفاظ آن تحدی و اعجازی وجود ندارد. در ایـن زمینه که در حدیث قدسی، معنا از جانب خداسـت هـیچ وجـه اختلافـی بـین تعـاریف ارائـه شـده توسط دانشمندان وجود ندارد. اما درباره لفظ ان دو قول وجود دارد. | |
| − | + | ===معنا از خداست و لفظ از معصوم=== | |
| + | برخی گفته اند: حدیث قدسی خبرهایی است که خداوند معنای آن را بـه الهام یـا در خواب به پیامبر القا کرده و پیامبر با عبارت هایی از خود، از آن خبر داده است | ||
| + | ===لفظ و معنا هر دو از خداست=== | ||
| + | میرداماد بر این نظر است که: «حدیث قدسی کلامی است که معنای آن به پیامبر وحی می شود و خداوند با الفاظ و ترتیبی مخصوص بر زبان پیامبر جاری می سازد و پیامبر نمی تواند الفاظ یا ترتیب آن را تغییر دهد. صبحی صالح چنین تعریف می کند: «پیامبر گاهی مواعظی را بر اصحاب خود ایراد می فرمودند به نقل از خداوند عز و جل» اما، نه وحی منزل بود که آن را قرآن بنامند و نه قول صریح پیامبر بود که حدیث عادی بنامند، بلکه پیامبر اصرار داشت که آن را با الفاظی بیان نماید که آن را به خداوند نسبت دهد تا به اصحاب بفهماند کـه نقـش وی دراین عبارات فقط نقش یک واسطه است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۵: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * محمد شریفی، فاطمه هدایتی، تأملی بر رابطه بین وحی قرآنی، وحی بیانی، حدیث قدسی و حدیث نبوی؛ نشریه حدیث و اندیشه | |
{{اصطلاحات حدیثی}} | {{اصطلاحات حدیثی}} | ||
[[رده:اصطلاحات حدیثی]] | [[رده:اصطلاحات حدیثی]] | ||
[[رده:مقاله های مهم]] | [[رده:مقاله های مهم]] | ||
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۶
حدیث قدسی
در ترکیب وصفی حدیث قدسی واژه قدسی منسوب است به قدس به معنای پاکی و طهارت یا برکت که وصف حدیث قرار گرفته است. درباره وجه تسمیه احادیث قدسی چند احتمال داده اند که بر اساس قوی ترین آنها انتساب این احادیث به ذات مقدس الهی موجب این نام گذاری شده است. در تعاریف گوناگون این حدیث قدسی این نقطه مشترک وجود دارد که حدیث قدسی سخنی است که آن را به پیامبر اکرم از قول خدا گزارش داده است و در الفاظ آن تحدی و اعجازی وجود ندارد. در ایـن زمینه که در حدیث قدسی، معنا از جانب خداسـت هـیچ وجـه اختلافـی بـین تعـاریف ارائـه شـده توسط دانشمندان وجود ندارد. اما درباره لفظ ان دو قول وجود دارد.
معنا از خداست و لفظ از معصوم
برخی گفته اند: حدیث قدسی خبرهایی است که خداوند معنای آن را بـه الهام یـا در خواب به پیامبر القا کرده و پیامبر با عبارت هایی از خود، از آن خبر داده است
لفظ و معنا هر دو از خداست
میرداماد بر این نظر است که: «حدیث قدسی کلامی است که معنای آن به پیامبر وحی می شود و خداوند با الفاظ و ترتیبی مخصوص بر زبان پیامبر جاری می سازد و پیامبر نمی تواند الفاظ یا ترتیب آن را تغییر دهد. صبحی صالح چنین تعریف می کند: «پیامبر گاهی مواعظی را بر اصحاب خود ایراد می فرمودند به نقل از خداوند عز و جل» اما، نه وحی منزل بود که آن را قرآن بنامند و نه قول صریح پیامبر بود که حدیث عادی بنامند، بلکه پیامبر اصرار داشت که آن را با الفاظی بیان نماید که آن را به خداوند نسبت دهد تا به اصحاب بفهماند کـه نقـش وی دراین عبارات فقط نقش یک واسطه است.
پانویس
منابع
- محمد شریفی، فاطمه هدایتی، تأملی بر رابطه بین وحی قرآنی، وحی بیانی، حدیث قدسی و حدیث نبوی؛ نشریه حدیث و اندیشه
