اصول دین

مراد از «اصول دین»، اصول و پایه های اساسی دین اسلام می باشد که مسلمانى بدون اقرار به آن‌ها تحقق نمى‌یابد و انكار هر یك از آن‌ها موجب كفر مى‌گردد.

این «اصول» و ارکان شامل موارد زیر است:

1. «توحید»: به این معنی که تنها آفریدگار و مدبّر امور همه مخلوقات و موجودات هستی، «الله» تعالی است و در این خلق و تدبیر شریکی برای او وجود ندارد.

این «اصل» خود به این چهار مورد تقسیم می شود:

• توحید ذاتی

• توحید صفاتی

• توحید افعالی

• توحید در عبادت

2. «نبوت»: اعتقاد به نبوت و پیامبری حضرت محمد صلی الله علیه و آله، و اینکه ایشان آخرین فرستاده خداوند (جَلّ جلاله) برای هدایت مردم است.

3. «معاد»: باور و اعتقاد به وقوع روز قیامت و حاضر شدن همه انسانها در محضر کبریایی خداوند، برای حسابرسی اعمالشان.

«اصول» یاد شده مورد اتفاق همه دانشمندان اسلامی (شیعه و سنی) است. البته برخی از علمای شیعه معتقد به دو اصل دیگر به عنوان «اصول دین اسلام»، یعنی «امامت» و «عدل» نیز می باشند.

در اصول دین تقلید جایز نیست و تحصیل علم و یقین به آن بر هر مكلفى واجب است.

انكار هر یك از اصول دین موجب كفر مى‌گردد؛ خواه از روى عناد و لجاجت باشد یا به جهت شبهه‌اى كه برایش پدید آمده است. تقیه در اصول دین براى حفظ جان، مشروع است.