حدیث منقطع: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
حديث منقطع به معناى اخص حديثى است كه از وسط سلسله سند آن يك راوى و يا ـ به قول برخى ـ بيشتر از يك راوى افتاده باشد. حديث منقطع از اقسام [[حدیث مرسل]] است .<ref> نهاية الدراية (سيدحسن صدر)/ 196 ـ 197 . </ref> | حديث منقطع به معناى اخص حديثى است كه از وسط سلسله سند آن يك راوى و يا ـ به قول برخى ـ بيشتر از يك راوى افتاده باشد. حديث منقطع از اقسام [[حدیث مرسل]] است .<ref> نهاية الدراية (سيدحسن صدر)/ 196 ـ 197 . </ref> | ||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۴: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 276. | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 276. | ||
| − | + | {{اصطلاحات حدیثی}} | |
[[رده:اقسام خبر واحد]] | [[رده:اقسام خبر واحد]] | ||
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۹
از اقسام خبر واحد
حديث منقطع ـ اصطلاحى در علم درايه و ـ در دو معنا به كار رفته است؛ يكى اعم و ديگر اخص. حديث منقطع به معناى اعم عبارت است از حديثى كه اِسناد آن تا معصوم عليه السّلام به گونه متصل و پيوسته نباشد؛ خواه انقطاع از ابتداى سند باشد يا از وسط و يا از آخر آن، و خواه راوىِ افتاده يكى باشد يا بيشتر.
حديث منقطع به معناى اخص حديثى است كه از وسط سلسله سند آن يك راوى و يا ـ به قول برخى ـ بيشتر از يك راوى افتاده باشد. حديث منقطع از اقسام حدیث مرسل است .[۱]
پانویس
- ↑ نهاية الدراية (سيدحسن صدر)/ 196 ـ 197 .
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 276.
