حدیث مرسل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
  
'''از اقسام [[خبر واحد]]'''
+
حدیث مرسل یکی از اقسام [[خبر واحد]] است و حدیثى است كه راوى، آن را از معصوم نشنیده، لیكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و یا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصریح نموده و یا از روى عمد یا سهو آن را نیاورده باشد و یا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبیر «عن رجلٍ» یا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده یكى باشد یا بیشتر.<ref> وصول الاخیار/106؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/189.</ref>
 
 
حدیث مرسل - اصطلاحى در [[درایة الحدیث|علم درایه]] و - حدیثى است كه راوى، آن را از معصوم نشنیده، لیكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و یا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصریح نموده و یا از روى عمد یا سهو آن را نیاورده باشد و یا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبیر «عن رجلٍ» یا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده یكى باشد یا بیشتر.<ref> وصول الاخیار/106؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/189.</ref>
 
  
 
بنابر تصریح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند [[حدیث]] در حال اختیار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه یا حرام است.<ref> وصول الاخیار/108.</ref>
 
بنابر تصریح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند [[حدیث]] در حال اختیار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه یا حرام است.<ref> وصول الاخیار/108.</ref>

نسخهٔ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۱


Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


حدیث مرسل یکی از اقسام خبر واحد است و حدیثى است كه راوى، آن را از معصوم نشنیده، لیكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و یا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصریح نموده و یا از روى عمد یا سهو آن را نیاورده باشد و یا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبیر «عن رجلٍ» یا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده یكى باشد یا بیشتر.[۱]

بنابر تصریح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند حدیث در حال اختیار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه یا حرام است.[۲]

آیا حدیث مرسل مطلقاً، معتبر و قابل استناد است یا تنها در صورتى كه مؤید به كتاب یا سنت متواتر یا مطابق عموم آن دو و یا دلیل عقلى باشد یا نزد فقها پذیرفته شده باشد یا ارسال كننده فردى باشد كه جز از ثقه یا عادل روایت نمى‌كند، مانند ابن ابى عمیر، صفوان بن یحیى و احمد بن ابى نصر؟ مسئله اختلافى است.[۳]

پانویس

  1. وصول الاخیار/106؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/189.
  2. وصول الاخیار/108.
  3. 107.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 3، صفحه 270‌.