حضرت هود علیه السلام

حضرت هود علیه السلام از انبیاء الهی است که وظیفه هدایت قوم عاد را برعهده داشت. قوم عاد در شهرنشينى و تمدن، پيشرفت زيادى كرده بودند.آنها هود را متهم ساختند كه به خاطر ناسزاگوئى به خدايان آنها دچار سبك مغزى شده است و به مقابله و انكار وى پرداختند و از او درخواست كردند كه عذابى را كه به آنان وعده مى دهد نازل كند. پس خداوند عذابش را نازل كرد و همگى آنها بوسيله گردباد غضب الهى به هلاكت رسيدند.

کلیدواژه: حضرت هود

وجه تسميه هود

ابن بابويه رحمه الله گفته است: آن حضرت را براى اين هود گفتند كه هدايت يافت در ميان قوم خود به امرى كه آنها از آن گمراه بودند.

نسب حضرت هود علیه السلام

نسب او هود بن عبدالله بن رياح بن جلوث بن عاد بن عوص بن ارم بن سام بن نوح می باشد. و بعضى گفته اند: اسم هود عابر است و پسر شالخ پسر ارفخشد پسر سام پسر نوح است.

حضرت هود در قرآن

هود از پیامبرانی است که نام او در قرآن ده بار آمده و یک سوره به نام او نامیده شده است.

قرآن کریم درباره قوم عاد که هود برای هدایت آنها به آن قوم رفته بود گفته كه قوم عاد در وادى يا صحراى احقاف سكونت داشته اند. (سوره احقاف، آیه 21) و اين سرزمين واديى است بين عمان و أرض مهره تا حضرموت و احقاف به معناى شنهاى روان مى باشد. آنها از ذريه كسانى بودند كه به همراه حضرت نوح از طوفان نجات يافته بودند و داراى جثه هايى قوى و بزرگ و بلند بودند. (سوره اعراف، آیه 69 و سوره سجده آیه 15 و سوره شعراء آیه 130)

اين قوم در شهرنشينى و تمدن، پيشرفت زيادى كرده بودند. آنها سرزمين هايى آباد و زمين هايى حاصلخيز كه داراى باغها و نخلستان ها و زراعت هاى زيادى بود؛ داشتند و داراى احترام و مقام زيادى بودند. در اين موقعيت، خداوند برادرشان هود را در ميان آنها برانگيخت تا آنها را به حق و پرستش خداى يگانه دعوت كند و از پرستش بت بازدارد تا به عدل و احسان با هم رفتار كنند. (سوره شعراء، آیه 130)

هود عليه السلام بسيار آنها را موعظه و نصيحت كرد و راه راست را به آنها نشان داد و هر گونه عذر و بهانه اى را از آنان گرفت؛ اما از پذيرش حق ابا كردند و به مقابله و انكار وى پرداختند و جز عده بسيار كمى به وى ايمان نياوردند و اكثريت آنها بر انكار و دشمنى اصرار ورزيدند و به او نسبت ديوانگى و سفاهت دادند و از او درخواست كردند كه عذابى را كه به آنان وعده مى دهد؛ نازل كند. پس خداوند عذابش را نازل كرد و بادى به سوى آنها فرستاد كه هر چيزى را كه در جلوى آن قرار مى گرفت به خاكستر تبديل مى كرد. (سوره الذاريات، آیه 43)

و مردم را به صورت نخل هاى سوخته درمى آورد. (سوره قمر، آیه 20) تندباد سركش و هلاك كننده، هفت شبانه روز به طور دائم بر آنها مسلط بود و آن قوم به صورت تنه پوسيده و تو خالى درختان خرما بر زمين مى افتادند. (سوره الحاقة، آیه 7)

اين باد به فرمان خدا همه چيز را نابود مى كرد به طورى كه هيچ چيزى جز خانه هايشان ديده نمى شد. (سوره احقاف، آیه 25) به اين ترتيب خداوند همه آنها را هلاك كرد، مگر هود و كسانى كه به وى ايمان آورده بودند. (سوره هود، 58)

حضرت هود در روايات

• امام باقر علیه السلام در بيان چگونگى قوم عاد مى فرمايند: قوم عاد اندامى بسيار كشيده و قدرتمند داشتند به طورى كه با دست خويش سنگ كوهها را مى شكافتند، آنها بت پرست بودند و به همين خاطر هود بدانها فرمود: «أَتُجادِلُونَنِي فِي أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها»: (سوره اعراف، آيه 71) گروهى از آنها باران را به خاطر آبيارى و زمين را به خاطر برداشت روزى از آن پرستش مى نمودند و خداى ديگرى به گمان شفاى بيمارانشان و ديگرى را به خاطر همراهيشان در سفر مى پرستيدند. اما همگى آنها بوسيله گردباد غضب الهى به هلاكت رسيدند. قوم عاد هود را متهم ساختند كه به خاطر ناسزاگوئى به خدايان آنها دچار سبك مغزى شده است. از ديگر عادات زشت آنها اين بود كه منازل خويش را بر بلنديها مى ساختند تا موقع عبور پيادگان آنها را مورد استهزاء قرار دهند.

• امام صادق عليه السلام می فرماید: هنگامي كه خداوند عزوجل هود را برانگيخت، بازماندگان از فرزندان سام در برابر او سر تسليم فرود آوردند. اما بقيه گفتند: از ما قويتر كيست؟ پس به وسيله بادي سترون هلاك شدند و هود (نيز) پيروان خود را سفارش كرد و به آمدن حضرت صالح عليه السلام بشارت داد.

اخلاق و فضائل و ويژگي هاي حضرت هود علیه السلام

هود علیه السلام خودش از قوم عاد دومين پيغمبرى بود كه براى دفاع از حق و سركوبى و ابطال كيش و ثنيت قيام كرده، البته دومين نفرى كه قرآن کریم سرگذشتش را نقل كرده و محنت ها و آزارى كه در راه خداى سبحان ديده حكايت نموده است، آرى قرآن كريم آن جناب را به همان ستايش كه انبياء گرام خود را ستوده، ستايش كرده و در همه ذكر خيرهاى خود از آن حضرات، وى را شركت داده است، سلام خدا بر او باد.

منابع

• حيوة القلوب، علامه مجلسى؛ قم: سرور، ششم، 1384 ش.
• ترجمه مجمع البيان، مترجمان، تهران: فراهانى، اول، 1360 ش.
• داستان پیامبران يا قصه هاى قرآن از آدم تا خاتم؛ يوسف عزيزى، تهران: انتشارات هاد، اول، 1380 ش.
• بحارالأنوار، علامه مجلسى؛ تهران.
• ترجمه الميزان، سيد محمدباقر موسوى همدانى؛ قم: دفتر انتشارات اسلامى حوزه علميه قم، پنجم، 1374 ش.
• تاريخ تحقيقى اسلام، حسين على عربى؛ قم: مؤسسه امام خمينى، چهارم، 1383 ش.

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن	(اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن	آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن	تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی	تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
	دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن	تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن