فرات: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منابع) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | نام نهرى در سرزمين [[كربلا]]، كه حادثه عاشورا نزديك آن اتفاق افتاد و [[امام حسين]] علیه السلام و يارانش لب تشنه در كنار آب، شهيد شدند. از این رو در فرهنگ شیعه نام این نهر يادآور تشنگى ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام و ياران ايشان در روز عاشور است. | + | [[پرونده:Forat.jpg|بندانگشتی|رود فرات]] |
| + | نام نهرى در سرزمين [[كربلا]]، كه حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]] نزديك آن اتفاق افتاد و [[امام حسين]] علیه السلام و يارانش لب تشنه در كنار آب، شهيد شدند. از این رو در فرهنگ [[شیعه]] نام این نهر يادآور تشنگى ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام و ياران ايشان در روز عاشور است. | ||
| + | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
| + | فرات شطى است در مغرب كشور [[عراق]] و متشكل است از دو شعبه «قره سو» و «مراد چاى» كه سرچشمه آنها نزديك رود «ارس» در ارمنستان [[ترکیه|تركيه]] است. موقعى كه دو شعبه قره سو و مراد چاى به هم مى‌رسند، فرات به دجله نزديك مى‌شود ولى مجددا دجله متوجه جنوب شرقى شده و فرات به سمت مغرب مايل مى‌شود و سپس در نزديكى خليج فارس به رود دجله مى‌پيوندد و از آن پس مجموع اين دو رود به نام «شط العرب» خوانده مى‌شود و به خليج فارس مى‌ريزد. | ||
| − | + | سرزمينى را كه بين دو رود دجله و فرات واقع است «الجزيره» مى‌گويند. طول رودخانه فرات تقريبا 2900 كيلومتر است. جريان فرات در جلگه [[بین النهرین|بين النهرين]] بسيار ملايم است و داراى بسترى عريض مى‌باشد. يگانه عامل حاصلخيزى خاك عراق و جلب جمعيت در جلگه خشك و گرم بين النهرين، دو رود فرات و دجله مى‌باشد. بابل، پايتخت قديم كشور [[بابل|بابل]] در ساحل فرات بنا شده بود.<ref>فرهنگ فارسى، معين.</ref> | |
| − | فرات | + | ==فضیلت‌های فرات== |
| − | + | فرات، نهر مقدس و بافضيلتى است كه طبق روايات، دو ناودان از [[بهشت]] بر آن مى‌ريزد و نهرى پربركت است و كودكى كه كامش را با آب فرات بردارند، دوستدار [[اهل البیت|اهل بيت]] علیهم السلام مى‌شود.<ref>سفينة البحار، ج 2، ص 352، المزار، شيخ مفيد، ص 18.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | فرات، نهر مقدس و بافضيلتى است كه طبق روايات، دو ناودان از بهشت بر آن مى‌ريزد و نهرى پربركت است و كودكى كه كامش را با آب فرات بردارند، دوستدار اهل بيت علیهم السلام مى‌شود.<ref>سفينة البحار، ج 2، ص 352، المزار، شيخ مفيد، ص 18 | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | در [[حديث]] است كه فرات، مهريه [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]] است.<ref>همان، ص 563.</ref> مستحب است براى [[زيارت]] [[امام حسين]] علیه السلام از آب فرات غسل زيارت كنند كه موجب آمرزش گناهان است.<ref>همان، ج 1، ص 565.</ref> نوشيدن از آب فرات نيز مطلوب است. | ||
| + | [[امام صادق]] علیه السلام به سليمان بن هارون فرمود: «ما اظن احدا يحنك بماء الفرات الا احبنا اهل البيت».<ref>وسائل الشيعه، ج 10، ص 314، بحارالانوار، ج 101، ص 114.</ref> و نيز فرمود: «من شرب من ماء الفرات و حنك به فانه يحبنا اهل البيت»،<ref>همان.</ref> هر كس از آب فرات بنوشد و كام را با آن بردارد، او دوستدار ما خاندان خواهد بود. در حديث، از فرات به عنوان نهر مؤمن و نيز نهر بهشتى ياد شده است: «نهران مؤمنان و نهران كافران، فالمؤمنان: الفرات و نيل مصر...».<ref>همان، ج 17، ص 215.</ref> در حديث دیگری آمده است: «اربعة انهار من الجنة: الفرات...».<ref>همان.</ref> | ||
==فرات در واقعه عاشورا== | ==فرات در واقعه عاشورا== | ||
| − | «فرات» يادآور عظيمترين حماسه خونين و ماندگارترين صحنه وفا و صبر است. | + | «فرات» يادآور عظيمترين حماسه خونين و ماندگارترين صحنه وفا و صبر است. شيرمردان عاشورايى در [[كربلا]]، در [[ماه محرم|محرم]] سال 61 هجرى توسط نيروهاى «[[عبیدالله بن زیاد|ابن زياد]]» در محاصره قرار گرفتند و آب به روى اردوگاه [[امام حسين]] علیه السلام و اطفال و خيمه‌ها بسته شد. سپاه دشمن مى‌خواست با قرار دادن حسين علیه السلام در مضيقه بى آبى، او را به تسليم وادارد اما آن حضرت مرگ شرافتمندانه و تشنه كامانه را برگزيد. |
| − | |||
| − | سپاه دشمن مى‌خواست با قرار دادن حسين علیه السلام در مضيقه بى آبى، او را به تسليم وادارد اما آن حضرت مرگ شرافتمندانه و تشنه كامانه را برگزيد | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[حضرت عباس علیه السلام|عباس]] علیه السلام كه براى آب آوردن از فرات، براى كودكان تشنه رفته بود، در كنار همين [[نهر علقمه]] دستانش قطع شد و به شهادت رسيد. | ||
| + | «آب فرات» همچون «خاك كربلا»، هر دو آموزگار شجاعت و الهام بخش شهادتند. از اين رو برداشتن كام نوزاد با آب فرات يا [[تربت امام حسین علیه السلام|تربت حسينى]]، چشاندن طعم شجاعت و انتقال فرهنگ [[شهادت]] در دل و جان [[شیعه|شيعه]] است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | |
| + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | ||
[[رده:واقعه عاشورا]] | [[رده:واقعه عاشورا]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۷
نام نهرى در سرزمين كربلا، كه حادثه عاشورا نزديك آن اتفاق افتاد و امام حسين علیه السلام و يارانش لب تشنه در كنار آب، شهيد شدند. از این رو در فرهنگ شیعه نام این نهر يادآور تشنگى ابا عبداللَّه الحسين عليه السلام و ياران ايشان در روز عاشور است.
موقعیت جغرافیایی
فرات شطى است در مغرب كشور عراق و متشكل است از دو شعبه «قره سو» و «مراد چاى» كه سرچشمه آنها نزديك رود «ارس» در ارمنستان تركيه است. موقعى كه دو شعبه قره سو و مراد چاى به هم مى‌رسند، فرات به دجله نزديك مى‌شود ولى مجددا دجله متوجه جنوب شرقى شده و فرات به سمت مغرب مايل مى‌شود و سپس در نزديكى خليج فارس به رود دجله مى‌پيوندد و از آن پس مجموع اين دو رود به نام «شط العرب» خوانده مى‌شود و به خليج فارس مى‌ريزد.
سرزمينى را كه بين دو رود دجله و فرات واقع است «الجزيره» مى‌گويند. طول رودخانه فرات تقريبا 2900 كيلومتر است. جريان فرات در جلگه بين النهرين بسيار ملايم است و داراى بسترى عريض مى‌باشد. يگانه عامل حاصلخيزى خاك عراق و جلب جمعيت در جلگه خشك و گرم بين النهرين، دو رود فرات و دجله مى‌باشد. بابل، پايتخت قديم كشور بابل در ساحل فرات بنا شده بود.[۱]
فضیلت‌های فرات
فرات، نهر مقدس و بافضيلتى است كه طبق روايات، دو ناودان از بهشت بر آن مى‌ريزد و نهرى پربركت است و كودكى كه كامش را با آب فرات بردارند، دوستدار اهل بيت علیهم السلام مى‌شود.[۲]
در حديث است كه فرات، مهريه حضرت زهرا است.[۳] مستحب است براى زيارت امام حسين علیه السلام از آب فرات غسل زيارت كنند كه موجب آمرزش گناهان است.[۴] نوشيدن از آب فرات نيز مطلوب است.
امام صادق علیه السلام به سليمان بن هارون فرمود: «ما اظن احدا يحنك بماء الفرات الا احبنا اهل البيت».[۵] و نيز فرمود: «من شرب من ماء الفرات و حنك به فانه يحبنا اهل البيت»،[۶] هر كس از آب فرات بنوشد و كام را با آن بردارد، او دوستدار ما خاندان خواهد بود. در حديث، از فرات به عنوان نهر مؤمن و نيز نهر بهشتى ياد شده است: «نهران مؤمنان و نهران كافران، فالمؤمنان: الفرات و نيل مصر...».[۷] در حديث دیگری آمده است: «اربعة انهار من الجنة: الفرات...».[۸]
فرات در واقعه عاشورا
«فرات» يادآور عظيمترين حماسه خونين و ماندگارترين صحنه وفا و صبر است. شيرمردان عاشورايى در كربلا، در محرم سال 61 هجرى توسط نيروهاى «ابن زياد» در محاصره قرار گرفتند و آب به روى اردوگاه امام حسين علیه السلام و اطفال و خيمه‌ها بسته شد. سپاه دشمن مى‌خواست با قرار دادن حسين علیه السلام در مضيقه بى آبى، او را به تسليم وادارد اما آن حضرت مرگ شرافتمندانه و تشنه كامانه را برگزيد.
عباس علیه السلام كه براى آب آوردن از فرات، براى كودكان تشنه رفته بود، در كنار همين نهر علقمه دستانش قطع شد و به شهادت رسيد.
«آب فرات» همچون «خاك كربلا»، هر دو آموزگار شجاعت و الهام بخش شهادتند. از اين رو برداشتن كام نوزاد با آب فرات يا تربت حسينى، چشاندن طعم شجاعت و انتقال فرهنگ شهادت در دل و جان شيعه است.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
