آیه احسان: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 90 [[سوره نحل]]/ 16 «آیه احسان» نام گرفته است.<ref> یسألونك فى الدین والحیاة، ج 3، ص 263.</ref> | آیه 90 [[سوره نحل]]/ 16 «آیه احسان» نام گرفته است.<ref> یسألونك فى الدین والحیاة، ج 3، ص 263.</ref> | ||
| − | + | {{متن قرآن|«إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ...»}} | |
در این آیه، شش اصل مهم (سه اصل مثبت و سه اصل منفى) دیده مى شود. به گفته ابن مسعود، آیه اى جامع تر از این در [[قرآن]] نیست و عثمان بن مظعون مى گوید: از روزى كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله این آیه را بر من قرائت كرد، اسلام در دلم جاى گرفت و پیامبر را دوست مى داشتم.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82 و 83؛ نهج الحق، ص 206.</ref> | در این آیه، شش اصل مهم (سه اصل مثبت و سه اصل منفى) دیده مى شود. به گفته ابن مسعود، آیه اى جامع تر از این در [[قرآن]] نیست و عثمان بن مظعون مى گوید: از روزى كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله این آیه را بر من قرائت كرد، اسلام در دلم جاى گرفت و پیامبر را دوست مى داشتم.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82 و 83؛ نهج الحق، ص 206.</ref> | ||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
عكرمه نیز نقل مى كند كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله این آیه را بر ولید خواند. ولید گفت: اى پسر برادر! باز هم بخوان. پیامبر دوباره خواند. ولید گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگى است. بالاى آن میوه دار و زیر آن شاخ‌آور است و این كلام آدمیان نیست.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82.</ref> | عكرمه نیز نقل مى كند كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله این آیه را بر ولید خواند. ولید گفت: اى پسر برادر! باز هم بخوان. پیامبر دوباره خواند. ولید گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگى است. بالاى آن میوه دار و زیر آن شاخ‌آور است و این كلام آدمیان نیست.<ref> روض الجنان، ج 12، ص 82.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | * علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص366. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره نحل]] | [[رده:آیات سوره نحل]] | ||
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۰۲
آیه 90 سوره نحل/ 16 «آیه احسان» نام گرفته است.[۱]
«إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ...»
در این آیه، شش اصل مهم (سه اصل مثبت و سه اصل منفى) دیده مى شود. به گفته ابن مسعود، آیه اى جامع تر از این در قرآن نیست و عثمان بن مظعون مى گوید: از روزى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله این آیه را بر من قرائت كرد، اسلام در دلم جاى گرفت و پیامبر را دوست مى داشتم.[۲]
عكرمه نیز نقل مى كند كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله این آیه را بر ولید خواند. ولید گفت: اى پسر برادر! باز هم بخوان. پیامبر دوباره خواند. ولید گفت: به خدا سوگند! در آن حلاوت و تازگى است. بالاى آن میوه دار و زیر آن شاخ‌آور است و این كلام آدمیان نیست.[۳]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص366.
