آیه مودت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
مزد رسالت، «مودت قربى» است. این موضوع در آیه 23 [[سوره شورى]]/42 آمده؛ از همین رو آن را «آیه مودت»<ref> تتمة المراجعات، ص‌ 87‌؛ فضائل الخمسه، ج‌ 1، ص‌ 306.</ref> یا «'''آیه قربى'''»<ref> تتمة المراجعات، ص 70.</ref> گفته‌اند:
+
مزد رسالت، «مودت قربى» است. این موضوع در آیه 23 [[سوره شورى]]/42 آمده؛ از همین رو آن را «آیه مودت»<ref>تتمة المراجعات، ص‌87‌؛ فضائل الخمسه، ج‌1، ص‌306.</ref> یا «'''آیه قربى'''»<ref>تتمة المراجعات، ص70.</ref> گفته‌اند:
  
«{{متن قرآن| قُل لاَأَسئَلُكُم عَليهِ أَجرًا إِلاّ المَودّةَ فِى القُربى و مَن يقتَرِف حَسنةً نَزد لهُ فِيها حُسنًا إِنّ اللّهَ غَفورٌ شَكورٌ...}}».
+
{{متن قرآن|«قُل لاَأَسئَلُكُم عَليهِ أَجرًا إِلاّ المَودّةَ فِى القُربى و مَن يقتَرِف حَسنةً نَزد لهُ فِيها حُسنًا إِنّ اللّهَ غَفورٌ شَكورٌ...»}}
  
روایات و مفسران شیعه، مقصود از «قربى» را خویشاوندان و نزدیكان پیامبر صلى الله علیه و آله دانسته‌اند.<ref> نورالثقلین، ج‌ 4، ص‌ 572‌.</ref> به گفته طبرى، در بسیارى از روایات اهل سنت «قربى» به نزدیكان پیغمبر تفسیر شده است و او خود نیز همین نظر را برمى‌گزیند و برخى از این روایات را نقل مى‌كند.<ref> جامع البیان، مج‌ 13، ج‌ 25، ص‌ 31.</ref> سیوطى نیز روایاتى را در این زمینه آورده ‌است.<ref> الدرّالمنثور، ج‌ 7، ص‌ 348.</ref>
+
روایات و مفسران شیعه، مقصود از «قربى» را خویشاوندان و نزدیكان پیامبر صلى الله علیه و آله دانسته‌اند.<ref>نورالثقلین، ج‌4، ص‌572‌.</ref> به گفته طبرى، در بسیارى از روایات اهل سنت «قربى» به نزدیكان پیغمبر تفسیر شده است و او خود نیز همین نظر را برمى‌گزیند و برخى از این روایات را نقل مى‌كند.<ref> جامع البیان، مج‌ 13، ج‌ 25، ص‌ 31.</ref> سیوطى نیز روایاتى را در این زمینه آورده ‌است.<ref> الدرّالمنثور، ج‌ 7، ص‌ 348.</ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
 
<references />
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص402-403.
 +
 +
{{قرآن}}
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 402-403
 
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیات سوره شوری]]
 
[[رده:آیات سوره شوری]]

نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۲۷

مزد رسالت، «مودت قربى» است. این موضوع در آیه 23 سوره شورى/42 آمده؛ از همین رو آن را «آیه مودت»[۱] یا «آیه قربى»[۲] گفته‌اند:

«قُل لاَأَسئَلُكُم عَليهِ أَجرًا إِلاّ المَودّةَ فِى القُربى و مَن يقتَرِف حَسنةً نَزد لهُ فِيها حُسنًا إِنّ اللّهَ غَفورٌ شَكورٌ...»

روایات و مفسران شیعه، مقصود از «قربى» را خویشاوندان و نزدیكان پیامبر صلى الله علیه و آله دانسته‌اند.[۳] به گفته طبرى، در بسیارى از روایات اهل سنت «قربى» به نزدیكان پیغمبر تفسیر شده است و او خود نیز همین نظر را برمى‌گزیند و برخى از این روایات را نقل مى‌كند.[۴] سیوطى نیز روایاتى را در این زمینه آورده ‌است.[۵]

پانویس

  1. تتمة المراجعات، ص‌87‌؛ فضائل الخمسه، ج‌1، ص‌306.
  2. تتمة المراجعات، ص70.
  3. نورالثقلین، ج‌4، ص‌572‌.
  4. جامع البیان، مج‌ 13، ج‌ 25، ص‌ 31.
  5. الدرّالمنثور، ج‌ 7، ص‌ 348.

منابع

  • علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص402-403.
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن