مطیع (خلیفه عباسی): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
فضل بن جعفر، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به مطیع لله، بیست و سومین خلیفه [[عباسیان|عباسی]] است که در سال 301 هجری قمری متولد شد و پس از خلع [[مستکفی]] بالله در سال 334 هـ.ق به [[خلافت]] رسید.
+
ابوالقاسم فضل بن جعفر، ملقب به «المطیع لله»، بیست و سومین خلیفه [[عباسیان|عباسی]] است که در سال ۳۰۱ هجری قمری متولد شد و پس از خلع [[مستکفی|مُستكفى]] در سال ۳۳۴ هـ.ق به [[خلافت]] رسید. مدت خلافت المطیع لله، ۳۰ سال بود.  
 
+
==دوره خلافت==
مدت خلافت مطیع لله، 30 سال بود. نابسامانی های گوناگون دستگاه حکومت، خلع خلفا و وزیران، وضع خودسرانه ترکان و مشاجرات میان فرقه‌ها و مذاهب کلامی، همگی راه را برای ظهور تغییرات سیاسی هموار می‌کرد. احمد، امیر [[آل بویه]] که در 334 قمری [[بغداد]] را تصرف کرد، پس از برکناری [[مستكفى|مستکفی]]، فضل بن مقتدر ملقب به المطیع لله را در همان سال به خلافت نشاند و حکومت را در دست گرفت.
+
نابسامانی های گوناگون دستگاه حکومت، خلع خلفا و وزیران، وضع خودسرانه ترکان و مشاجرات میان فرقه‌ها و مذاهب [[کلام|کلامی]]، همگی راه را برای ظهور تغییرات سیاسی هموار می‌کرد. احمد، امیر [[آل بویه]] که در ۳۳۴ قمری [[بغداد]] را تصرف کرد، پس از برکناری [[مستکفی|المُستكفى بالله]]، فضل بن مقتدر ملقب به المطیع لله را در همان سال به خلافت نشاند و حکومت را در دست گرفت.
  
 
به هنگام خلافت مطیع، وزارت با عبدالرحمن سامری و امیرالامرایی بغداد با احمد آل بویه ملقب به معزالدوله بود.
 
به هنگام خلافت مطیع، وزارت با عبدالرحمن سامری و امیرالامرایی بغداد با احمد آل بویه ملقب به معزالدوله بود.
سطر ۷: سطر ۷:
 
در ایام خلافت مطیع لله، سستی و مشکلات، امور مملکت را فراگرفت، چرا که او اصلاً به وظیفه اصلی خویش نمی پرداخت و سرگرم کارهای دیگر بود؛ تا جایی که کلیه امور خلافت توسط دیلمیان انجام می پذیرفت. او در اواخر دوران خلافتش بیمار گردید، پس از مدتی کناره گیری کرد و پسرش [[طایع|الطائع بالله]] را جانشین خود ساخت. خود نیز دو ماه پس از آن درگذشت.
 
در ایام خلافت مطیع لله، سستی و مشکلات، امور مملکت را فراگرفت، چرا که او اصلاً به وظیفه اصلی خویش نمی پرداخت و سرگرم کارهای دیگر بود؛ تا جایی که کلیه امور خلافت توسط دیلمیان انجام می پذیرفت. او در اواخر دوران خلافتش بیمار گردید، پس از مدتی کناره گیری کرد و پسرش [[طایع|الطائع بالله]] را جانشین خود ساخت. خود نیز دو ماه پس از آن درگذشت.
  
==رویدادهای مهم زمان مطیع==
+
از جمله رویدادهای مهم زمان مطیع عباسی عبارتند از:
  
*[[حجر الأسود‌‌|حجرالاسود]] از فاطمیان بازپس گرفته شد و به [[بیت الله الحرام]] بازگردانده شد.
+
*بازپس گرفته شدن [[حجر الأسود‌‌|حجرالاسود]] از فاطمیان و بازگشت آن به [[بیت الله الحرام]].
*یورش ناصرالدوله حمدانی و ترکان به بغداد.
+
*یورش ناصرالدوله حمدانی و ترکان به [[بغداد]].
  
==منبع==
+
==منابع==
  
 
*دانشنامه رشد
 
*دانشنامه رشد
  
<br />{{خلفای بنی عباس}}
+
{{خلفای بنی عباس}}
 
[[رده:خلفای عباسی]]
 
[[رده:خلفای عباسی]]

نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۶

ابوالقاسم فضل بن جعفر، ملقب به «المطیع لله»، بیست و سومین خلیفه عباسی است که در سال ۳۰۱ هجری قمری متولد شد و پس از خلع مُستكفى در سال ۳۳۴ هـ.ق به خلافت رسید. مدت خلافت المطیع لله، ۳۰ سال بود.

دوره خلافت

نابسامانی های گوناگون دستگاه حکومت، خلع خلفا و وزیران، وضع خودسرانه ترکان و مشاجرات میان فرقه‌ها و مذاهب کلامی، همگی راه را برای ظهور تغییرات سیاسی هموار می‌کرد. احمد، امیر آل بویه که در ۳۳۴ قمری بغداد را تصرف کرد، پس از برکناری المُستكفى بالله، فضل بن مقتدر ملقب به المطیع لله را در همان سال به خلافت نشاند و حکومت را در دست گرفت.

به هنگام خلافت مطیع، وزارت با عبدالرحمن سامری و امیرالامرایی بغداد با احمد آل بویه ملقب به معزالدوله بود.

در ایام خلافت مطیع لله، سستی و مشکلات، امور مملکت را فراگرفت، چرا که او اصلاً به وظیفه اصلی خویش نمی پرداخت و سرگرم کارهای دیگر بود؛ تا جایی که کلیه امور خلافت توسط دیلمیان انجام می پذیرفت. او در اواخر دوران خلافتش بیمار گردید، پس از مدتی کناره گیری کرد و پسرش الطائع بالله را جانشین خود ساخت. خود نیز دو ماه پس از آن درگذشت.

از جمله رویدادهای مهم زمان مطیع عباسی عبارتند از:

منابع

  • دانشنامه رشد


خلفای بنی عباس
سفاح (132-136) • منصور (136-158) • مهدى (158-169) • هادى (169-170) • هارون الرشید (170-193) • امین (193-198) • مأمون (198-218) • معتصم (218-227) • واثق (227-232) • متوکل (232-247) • منتصر (247-248) • مستعین (248-251) • معتز (251-255) • مهتدى (255-256) • معتمد (256-279) • معتضد (279-289) • مكتفى (289-295) • مقتدر (295-320) • قاهر (320-322) • راضی (322-329) • متقی (329-333) • مستكفى (333-334) • مطیع (334-363) • طایع (363-381) • قادر (381-422) • قائم (422-467) • مقتدی (467-487) • مستظهر (487-512) • مسترشد (512-529) • راشد (529-530) • مقتفى (530-555) • مستنجد (555-566) • مستضىء (566-575) • ناصر (575-622) • ظاهر (622-623) • مستنصر (623-640) • مستعصم (640-656)
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه