آیه رضاع: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | آیه 233 [[سوره بقره]]/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهادهاند.<ref> زبدة البیان، | + | آیه 233 [[سوره بقره]]/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهادهاند.<ref>زبدة البیان، ص568.</ref> بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلافهایشان به نوزاد ضرر برسانند. |
− | پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینههاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مىتوانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمىتواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این كه مادر سرباز زند:<ref> مجمعالبیان، | + | پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینههاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مىتوانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمىتواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این كه مادر سرباز زند:<ref>مجمعالبیان، ج2، ص586 و 587.</ref> |
+ | |||
+ | {{قرآن در قاب|«وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَيْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»|سوره=2|آیه=233}} | ||
+ | |||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
− | |||
− | |||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص384. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
− | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
[[رده:آیات سوره بقره]] | [[رده:آیات سوره بقره]] |
نسخهٔ ۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۰۰
آیه 233 سوره بقره/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهادهاند.[۱] بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلافهایشان به نوزاد ضرر برسانند.
پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینههاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مىتوانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمىتواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این كه مادر سرباز زند:[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص384.