حدیث مدینة العلم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(رده اولویت مقاله)
سطر ۲: سطر ۲:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
  
[[حديث]] معروف منقول از [[پیامبر|پيغمبر اكرم]] صلی الله علیه و آله به طرق فريقين ([[شيعه]] و [[سنی]]) كه در مورد حضرت [[امام علی|علی بن ابیطالب]] علیه السلام فرمودند: «أنا مدينةُ العلمِ و علىٌّ بابُها».<ref>[[بحارالانوار]]، ج‌30، ص672.</ref>
+
== متن حدیث ==
 +
حدیث «مدینه علم» با تعبیرهاى مختلف در کتاب هاى حدیثى اهل سنت وارد شده است که به بعضی از آنان اشاره می کنیم:
  
ترمذى در صحيح خود و بغوى در صحاح و خوارزمى در مناقب و اكثر محدثين عامه([[اهل سنت]])، حديث مزبور را نقل كرده اند و از [[امام صادق]] علیه السلام ضمن حديثى رسيده است كه: «پيغمبر صلی الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود: اى على! من شهر علمم و تو باب آنى، هر كه از در درآيد به شهر رسد. اى على! تو آن درى كه مردمان از آن به من درآيند و من درب ورود به خدايم پس هر كه جز از راه تو بسوى من آيد به من نخواهد رسيد و هر كه از راهى جز من بسوى خدا رهسپار گردد به او نخواهد رسيد».
+
1 ـ حاکم نیشابورى نقل کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: {{متن حدیث|«أنا مدینة العلم و علىّ بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب»}}<ref>مستدرک حاکم، ج 3، ص 126.</ref>؛ من شهر علمم و على دروازه آن است. پس هر کس اراده آن شهر را نموده است باید از دروازه آن وارد شود.
 +
 
 +
2 ـ ترمذى در صحیح خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: {{متن حدیث|«انا مدینة العلم و علىّ بابها»}}؛<ref>جامع الأصول، ج 9، ص 473</ref> من شهر علم هستم و على دروازه آن است.
 +
 
 +
3 ـ ابن عبد البرّ قرطبى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: {{متن حدیث|«أنا مدینة العلم و علىّ بابها فمن اراد العلم فلیأته من بابه»}}؛<ref>الاستیعاب، ج 3، ص 1102.</ref> من شهر علمم و على دروازه آن است، پس هر کس اراده علم کرده، باید از دروازه آن وارد شود.
 +
 
 +
4 ـ ترمذى به سند خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: {{متن حدیث|«انا دار الحکمة و علىّ بابها»}}<ref>الجامع الصحیح، ج 5، ص 637.</ref>؛ من خانه حکمت و على درِ آن است.
 +
 
 +
راویان شیعه نیز از پیشوایان خود این حدیث را نقل کرده انداز [[امام صادق]] علیه السلام ضمن حديثى رسيده است كه: «پيغمبر صلی الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود: اى على! من شهر علمم و تو باب آنى، هر كه از در درآيد به شهر رسد. اى على! تو آن درى كه مردمان از آن به من درآيند و من درب ورود به خدايم پس هر كه جز از راه تو بسوى من آيد به من نخواهد رسيد و هر كه از راهى جز من بسوى خدا رهسپار گردد به او نخواهد رسيد».
  
 
و در حديث ديگر از آن حضرت رسيده كه پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمود: «من شهر حكمتم و على بن ابى طالب درب ورود به آن است و به شهر نتوان رسيد جز از درب ورودى آن».<ref>وسائل الشیعه: 18/52.</ref>  
 
و در حديث ديگر از آن حضرت رسيده كه پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمود: «من شهر حكمتم و على بن ابى طالب درب ورود به آن است و به شهر نتوان رسيد جز از درب ورودى آن».<ref>وسائل الشیعه: 18/52.</ref>  
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۵۷


این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


متن حدیث

حدیث «مدینه علم» با تعبیرهاى مختلف در کتاب هاى حدیثى اهل سنت وارد شده است که به بعضی از آنان اشاره می کنیم:

1 ـ حاکم نیشابورى نقل کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أنا مدینة العلم و علىّ بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب»[۱]؛ من شهر علمم و على دروازه آن است. پس هر کس اراده آن شهر را نموده است باید از دروازه آن وارد شود.

2 ـ ترمذى در صحیح خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «انا مدینة العلم و علىّ بابها»؛[۲] من شهر علم هستم و على دروازه آن است.

3 ـ ابن عبد البرّ قرطبى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «أنا مدینة العلم و علىّ بابها فمن اراد العلم فلیأته من بابه»؛[۳] من شهر علمم و على دروازه آن است، پس هر کس اراده علم کرده، باید از دروازه آن وارد شود.

4 ـ ترمذى به سند خود از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «انا دار الحکمة و علىّ بابها»[۴]؛ من خانه حکمت و على درِ آن است.

راویان شیعه نیز از پیشوایان خود این حدیث را نقل کرده اند. از امام صادق علیه السلام ضمن حديثى رسيده است كه: «پيغمبر صلی الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود: اى على! من شهر علمم و تو باب آنى، هر كه از در درآيد به شهر رسد. اى على! تو آن درى كه مردمان از آن به من درآيند و من درب ورود به خدايم پس هر كه جز از راه تو بسوى من آيد به من نخواهد رسيد و هر كه از راهى جز من بسوى خدا رهسپار گردد به او نخواهد رسيد».

و در حديث ديگر از آن حضرت رسيده كه پيامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمود: «من شهر حكمتم و على بن ابى طالب درب ورود به آن است و به شهر نتوان رسيد جز از درب ورودى آن».[۵]

پانویس

  1. مستدرک حاکم، ج 3، ص 126.
  2. جامع الأصول، ج 9، ص 473
  3. الاستیعاب، ج 3، ص 1102.
  4. الجامع الصحیح، ج 5، ص 637.
  5. وسائل الشیعه: 18/52.

منابع

سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ «معارف و معاریف».