مختصر مجمع البيان (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
مؤلف كتاب« مختصر مجمع البيان» شيخ محمد باقر ناصرى از شهر ناصريه عراق مى‌باشد.
+
{{مشخصات کتاب
  
==انگيزه مؤلف==
+
|عنوان=
  
ناصرى در مقدمه خود مى‌نويسد: در حوزه علميه شهر ناصريه به تدريس تفسير قرآن مشغول بودم، احساس كردم به تفسيرى نياز است كه شامل آيات الاحكام، اسباب نزول، بيان مفردات و مطرح كردن برخى مطالب قرآنى بر اساس ديدگاه شيعه و روايات اهل بيت« عليهم السلام»، باشد، بعد از مشورت فراوان به اين نتيجه رسيدم كه تفسير مجمع البيان را خلاصه نمايم.
+
|تصویر= [[پرونده:مختصر مجمع البيان في تفسير القرآن.jpg|240px|وسط]]
  
==روش تلخيص==
+
|نویسنده= فضل بن حسن طبرسی
  
ناصرى در مقدمه مى‌نويسد:« سعى كردم از چارچوب تفسير مجمع البيان خارج نشوم، بدين جهت اغلب از تعابير، جملات و كلمات آن استفاده كرده‌ام. از قصص، احكام و مذاهب و آراء مختصرى كوتاه برگزيدم و بخش‌هاى بيان آيات، احكام، و اسباب نزول را بيشتر مورد توجه قرار دادم. از خوض در ادبيات و لغت پرهيز نموده، مطالب اين بخش را كنار گذاشتيم. از اخبار و روايات و آراء به آنچه غرض را مى‌رساند
+
|موضوع= تفاسیر شیعه
اكتفا نمودم.»
 
  
بنابر اين سير ورود و خروج ايشان به بحث به اين ترتيب است كه، در هر سوره ابتدا كلياتى درباره سوره از قبيل نام، مكى مدنى بودن و تعداد آيات مطرح مى‌كنند سپس به بيان معنا و توضيح آيه مى‌پردازد، در اين ميان، اشاره‌اى نيز به معناى برخى لغات و وجوه و احتمالات در معناى آن خواهد داشت، به همين جهت مطالعه كننده اثرى از عناوين النزول، فضلها( سوره)، التوضيح، اللغة، الاعراب، القراءة، الحجة، و المعنى و عنوانهاى موضوعى مانند: فصل فى التقوى و المتقى، كه براى تفكيك مطالب و نظم بيشتر از طرف مرحوم طبرسى، انتخاب شده بود، نخواهد ديد و اين مختصر بيشتر، مختصر بخش« توضيح» و« المعنى» خواهد بود، با اين وصف رويكردى اجتهادى، روايى به خود گرفته است كه جنبه تربيتى و هدايتى نيز خواهد داشت.
+
|زبان= عربی
  
چينش فعلى مختصر مجمع بنا به گفته ناصرى، 8 سال، زمان به خود اختصاص داد و در سال 1400 ه پايان يافت.
+
|تعداد جلد= ۳
  
لازم به يادآورى است كه تفسير مجمع البيان از تفاسير پر تعليقه و پر حاشيه مى‌باشد، مشهورترين آنها به كوشش شيخ بياض و نام آن« زبدة البيان» است. كفعمى نيز آن را با نام« قراضة النضير فى تلخيص مجمع البيان»، ملخص كرده است. همچنين« شرح شواهد مجمع البيان» از محمد حسين بن طاهر قزوين با تصحيح و تعليق كاظم موسوى مياموى تهران، دارالكتب الاسلاميه 1338 ق و« مختصر مجمع البيان» اثر محمد بن احمد خواجگى شيرازى، كه در برخى فهارس« تفسير خواجگى» گفته شده است.( خواجگى آن را به نام ابراهيم قطبشاه از شاهان شيعى قرن دهم در هند ساخته ونگارش آن بايد بين سالهاى 958 تا 988 ق بوده باشد.) از جمله اين آثار هستند.
+
|عنوان افزوده1= تلخیص
  
مقدمه‌اى كوتاه از ناصرى در ابتداى تفسير به چشم مى‌خورد كه شامل مطالبى در فضل قرآن و عظمت آن، علم تفسير و جايگاه آن، جايگاه قرآن، اهل بيت« عليهم السلام» و قرآن، جايگاه تفسير مجمع البيان و مؤلف آن، انگيزه خود از تلخيص مجمع البيان و شيوه آن، مى‌باشد.
+
|افزوده1= محمدباقر ناصری
  
==جايگاه مجمع البيان==
+
|عنوان افزوده2=
  
مجمع البيان فى تفسير القرآن، اثر شيخ ابو على الفضل( مشهد 468- سبزوار 548 ق) فرزند حسن بن الفضل طبرسى ملقب به امين الدين و امين الاسلام مشهور به طبرسى و شيخ طبرسى از مشاهير مفسران شيعه مى‌باشد. مجمع البيان تفسيرى است به زبان عربى در ده مجلد و حجم آن تقريبا كمى بيش از تبيان شيخ طوسى است سبك و شيوه تدوين و تبويب اين تفسير در ميان همه تفاسير فريقين و فارسى و عربى بى سابقه و بى نظير است و با نظمى متين و مرتب و با روش علمى و ساده كه بين تمامى تفسيرهاى موجود از منزلت خاصى برخوردار است. همچنين مسائل ادبى از نحو و لغت و اشتقاق و تصريف و مسائل نحوى را مشروح و مبسوط مورد بحث و بررسى قرار داده است كه جنبه نحو و لغت در آن قوى‌تر است. در اين تفسير تبويب و تنظيم مطالب به نحوى است كه به مراجعه كننده امكان مى‌دهد تا خواسته خود را ذيل يكى از ابواب و فصول به سرعت باز يابد. مفسر نخست از نظر قرائت و اختلاف قراءآت تحت عنوان الحجّة، بعد از نظر لغت و مشكلات لغوى و از نظر اعراب كلمات سپس از نظر اسباب النزول و معنا، آيه را مورد بحث قرار داده و بعد احكام آيه و قصص را به ميان مى‌آورد و گاهى به اشعار نيز استشهاد كرده است و در پايان تحت عنوان نظم، ربط و پيوند معنايى آيات را به يك ديگر و ربط در آيه از آيات را با آيات قبل و بعد از آنها و همچنين ارتباط سوره‌هاى قرآن مجيد را با هم بازگو نموده است.
+
|افزوده2=
  
==نسخه شناسى==
+
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39248/مختصر-مجمع-البيان--في‌-تفسير-القرآن مختصر مجمع البيان]
  
نسخه حاضر از مختصر مجمع البيان، در سال 1413 ق توسط مؤسسه انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، در 3 مجلد با قطع وزيرى به عنوان چاپ دوم به بازار عرضه شده است. فهرستى بر اساس سوره‌ها نيز آخر هر جزء راهنماى محققين خواهد بود.
+
}}
 +
کتاب '''«مختصر مجمع البيان»''' اثر محمدباقر ناصری، تلخیصی بر «[[تفسیر مجمع البیان]]» تألیف ارزشمند [[شیخ طبرسی]] (م، ۵۴۸ ق) می‌باشد. این اختصار، بیشتر ناظر به بخش «توضیح» و «المعنى» اصل کتاب بوده، و جنبه تربیتى و هدایتى نیز مورد متوجه بوده است.
  
چاپ ديگر آن در بيروت به سال 1989 م در 3 مجلد ارائه گرديده است.
+
==مؤلف==
 +
[[شیخ طبرسی|امین‌الاسلام فضل بن حسن طبرسى]] (۵۴۸-۴۶۸ ق)، مفسر، فقیه، متکلم و محدث نامدار [[شیعه]] در سده ششم قمرى است. از اساتید ایشان مى‌توان به: [[ابو علی طوسی|ابوعلى بن شیخ طوسی]] و [[جعفر بن محمد دوریستی|شیخ جعفر دوریستى]] اشاره نمود. و عالمان بزرگی چون [[قطب راوندى|قطب راوندی]]، [[ابن شهر آشوب]]، [[شیخ منتجب الدین رازی]]، [[ابن شهر آشوب]]، [[قطب الدین راوندى]]، [[شاذان بن جبرئیل قمی]]، از شاگردان او هستند.  
  
==منابع مقاله==
+
برخی از تألیفات مهم وی عبارتند از: [[تفسیر مجمع البیان]]، [[جوامع الجامع (کتاب)|جوامع الجامع]]، [[إعلام الوری بأعلام الهدی (کتاب)|اعلام الوری]]، [[تاج الموالید، خلاصه زندگانی چهارده معصوم (کتاب)|تاج الموالید]]، [[نثراللآلی|نثر اللآلی]] و اسرار الإمامة.
  
1- مقدمه مختصر مجمع البيان و ساير مجلدات آن
+
علمای شیعه مانند [[علامه حلی]]، [[علامه مجلسى|علامه مجلسی]] و [[سید محسن امین]]، هر یک به زبانی در [[عدل|عدالت]] و وثاقت و فضل و جلالت او سخن گفته اند. امین‌الاسلام طبرسى در سال ۵۴۸ هجرى در سبزوار از دنیا رفت در [[مشهد]] مقدس به خاک سپرده شد.
  
2- دايرة المعارف تشيع ج 4 ص 510
+
==معرفی کتاب==
 +
مقدمه‌اى کوتاه از محمدباقر ناصرى در ابتداى کتاب به چشم مى‌خورد که شامل مطالبى در فضل [[قرآن]] و عظمت آن، علم [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و جایگاه آن، [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام و قرآن، جایگاه تفسیر «[[مجمع البیان]]» و مؤلف آن، انگیزه خود از تلخیص مجمع البیان و شیوه آن، مى‌باشد.
  
3- طبقات مفسران شيعه ج 5 ص 440 دكتر عقيقى بخشايشى
+
ناصرى در مقدمه کتاب مى‌نویسد: «سعى کردم از چارچوب تفسیر مجمع البیان خارج نشوم، بدین جهت اغلب از تعابیر، جملات و کلمات آن استفاده کرده‌ام. از قصص، احکام و مذاهب و آراء، مختصرى کوتاه برگزیدم و بخش‌هاى بیان آیات و [[اسباب نزول]] را بیشتر مورد توجه قرار دادم. از خوض در ادبیات و لغت پرهیز نموده، مطالب این بخش را کنار گذاشتم. از اخبار و روایات و آراء به آنچه غرض را مى‌رساند
 +
اکتفا نمودم.»
  
4- كتاب شناسى قرآن و علوم قرآنى صديقه سلطانى‌فر و مريم كليم سيما مركز چاپ و نشر سازمان تبليغات اسلامى چاپ اول زمستان 1370
+
سیر ورود و خروج ایشان به بحث به این ترتیب است که، در هر [[سوره]] ابتدا کلیاتى درباره سوره از قبیل نام، [[سوره های مکی و مدنی|مکى و مدنى]] بودن و تعداد آیات مطرح مى‌کند. سپس به بیان معنا و توضیح [[آیه]] مى‌پردازد؛ در این میان، اشاره‌اى نیز به معناى برخى لغات و وجوه و احتمالات در معناى آن خواهد داشت. به همین جهت مطالعه کننده اثرى از عناوین النزول، فضلُها (فضیلت سوره)، التوضیح، اللغة، الاعراب، القراءة، الحجة، المعنى و عنوانهاى موضوعى مانند: فصل فى التقوى و المتقى، که براى تفکیک مطالب و نظم بیشتر از طرف [[شیخ طبرسی]] انتخاب شده بود، نخواهد دید و این مختصر، بیشتر مختصر بخش «توضیح» و «المعنى» خواهد بود، با این وصف، رویکردى اجتهادى روایى به خود گرفته است که جنبه تربیتى و هدایتى نیز خواهد داشت.
  
5- المفسرون حياتهم و منهجهم سيد محمد على ايازى ص 615
+
چینش فعلى «مختصر مجمع البيان» بنا به گفته مؤلف، ۸ سال زمان به خود اختصاص داد و در سال ۱۴۰۰ هجری پایان یافت.
 +
==منابع==
  
6- دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى ج 1 ص 75
+
*[[نرم افزار جامع تفاسیر نور]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
  
==منبع==
 
 
نرم افزار جامع التفاسیر ، بخش کتابشناسی
 
==متن کتاب مختصر مجمع البيان==
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39248/مختصر-مجمع-البيان--في‌-تفسير-القرآن مختصر مجمع البيان]
 
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}
[[رده: تفاسیر]]
+
[[رده: تفاسیر]][[رده: تفسیرهای شیعه]]
 +
[[رده:آثار فضل بن حسن طبرسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۰

مختصر مجمع البيان في تفسير القرآن.jpg
نویسنده فضل بن حسن طبرسی
موضوع تفاسیر شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۳
تلخیص محمدباقر ناصری

مختصر مجمع البيان

کتاب «مختصر مجمع البيان» اثر محمدباقر ناصری، تلخیصی بر «تفسیر مجمع البیان» تألیف ارزشمند شیخ طبرسی (م، ۵۴۸ ق) می‌باشد. این اختصار، بیشتر ناظر به بخش «توضیح» و «المعنى» اصل کتاب بوده، و جنبه تربیتى و هدایتى نیز مورد متوجه بوده است.

مؤلف

امین‌الاسلام فضل بن حسن طبرسى (۵۴۸-۴۶۸ ق)، مفسر، فقیه، متکلم و محدث نامدار شیعه در سده ششم قمرى است. از اساتید ایشان مى‌توان به: ابوعلى بن شیخ طوسی و شیخ جعفر دوریستى اشاره نمود. و عالمان بزرگی چون قطب راوندی، ابن شهر آشوب، شیخ منتجب الدین رازی، ابن شهر آشوب، قطب الدین راوندى، شاذان بن جبرئیل قمی، از شاگردان او هستند.

برخی از تألیفات مهم وی عبارتند از: تفسیر مجمع البیان، جوامع الجامع، اعلام الوری، تاج الموالید، نثر اللآلی و اسرار الإمامة.

علمای شیعه مانند علامه حلی، علامه مجلسی و سید محسن امین، هر یک به زبانی در عدالت و وثاقت و فضل و جلالت او سخن گفته اند. امین‌الاسلام طبرسى در سال ۵۴۸ هجرى در سبزوار از دنیا رفت در مشهد مقدس به خاک سپرده شد.

معرفی کتاب

مقدمه‌اى کوتاه از محمدباقر ناصرى در ابتداى کتاب به چشم مى‌خورد که شامل مطالبى در فضل قرآن و عظمت آن، علم تفسیر و جایگاه آن، اهل بیت علیهم‌السلام و قرآن، جایگاه تفسیر «مجمع البیان» و مؤلف آن، انگیزه خود از تلخیص مجمع البیان و شیوه آن، مى‌باشد.

ناصرى در مقدمه کتاب مى‌نویسد: «سعى کردم از چارچوب تفسیر مجمع البیان خارج نشوم، بدین جهت اغلب از تعابیر، جملات و کلمات آن استفاده کرده‌ام. از قصص، احکام و مذاهب و آراء، مختصرى کوتاه برگزیدم و بخش‌هاى بیان آیات و اسباب نزول را بیشتر مورد توجه قرار دادم. از خوض در ادبیات و لغت پرهیز نموده، مطالب این بخش را کنار گذاشتم. از اخبار و روایات و آراء به آنچه غرض را مى‌رساند اکتفا نمودم.»

سیر ورود و خروج ایشان به بحث به این ترتیب است که، در هر سوره ابتدا کلیاتى درباره سوره از قبیل نام، مکى و مدنى بودن و تعداد آیات مطرح مى‌کند. سپس به بیان معنا و توضیح آیه مى‌پردازد؛ در این میان، اشاره‌اى نیز به معناى برخى لغات و وجوه و احتمالات در معناى آن خواهد داشت. به همین جهت مطالعه کننده اثرى از عناوین النزول، فضلُها (فضیلت سوره)، التوضیح، اللغة، الاعراب، القراءة، الحجة، المعنى و عنوانهاى موضوعى مانند: فصل فى التقوى و المتقى، که براى تفکیک مطالب و نظم بیشتر از طرف شیخ طبرسی انتخاب شده بود، نخواهد دید و این مختصر، بیشتر مختصر بخش «توضیح» و «المعنى» خواهد بود، با این وصف، رویکردى اجتهادى روایى به خود گرفته است که جنبه تربیتى و هدایتى نیز خواهد داشت.

چینش فعلى «مختصر مجمع البيان» بنا به گفته مؤلف، ۸ سال زمان به خود اختصاص داد و در سال ۱۴۰۰ هجری پایان یافت.

منابع

***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: