حسین محمدی لائینی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(اضافه کردن رده) |
|||
| (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | '''آیت الله حسین محمدی لائینی''' (۱۳۰۱-۱۳۷۲ ش)، عالم مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله کوهستانى]] بود. وی از حامیان [[امام خمینی]] و انقلاب اسلامی [[ایران]] بود و پس از انقلاب نمایندگی مجلس خبرگان و مدیریت [[حوزه علمیه]] شهر کوهستان و نکا را به عهده داشت. | |
| − | |||
| − | + | {{بخشی از یک کتاب}} | |
| − | + | {{شناسنامه عالم | |
| − | + | |نام کامل = حسین محمدی لائینی | |
| − | + | |تصویر=[[پرونده:Laiini.jpg|۲۲۰px|center]] | |
| − | + | |زادروز = ۱۳۰۱ شمسی | |
| − | + | |زادگاه = لائین، مازندران | |
| − | + | |وفات = ۱۶ مهر ۱۳۷۲ | |
| − | + | |مدفن = قم، حرم حضرت معصومه | |
| − | + | |اساتید = [[شیخ محمد کوهستانی]]، [[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]، [[میرزا هاشم آملی|میرزا هاشم آملى]]، میرزا حسن یزدى،... | |
| − | + | |شاگردان = | |
| − | + | |آثار = دیوان شعر عربی و فارسی،... | |
| − | + | }} | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | ==ولادت و خاندان== | |
| − | ( | + | حسین محمدی لائینی در سال ۱۳۰۱ شمسی، در روستاى «ملا محله» هزارجریب «لائین» پا به عرصه وجود گذاشت. خاندان آیت الله حاج شیخ حسین محمدى سابقه طولانى و درخشان در [[علم]] و [[تقوا]] دارند. بنابر مدارک موجود، نسبِ این خانواده به طایفه [[انصار]] [[مدینه]] و مى رسد.<ref>طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۱۸.</ref> |
| − | + | حسین محمدی فرزند شیخ محمدعلی، فرزند ملا اسماعیل، فرزند ملا بزرگ، فرزند ملا حسن، فرزند... [[خواجه عبدالله انصاری|خواجه عبدالله انصارى]] می باشد. همه آن بزرگواران از علمای بزرگ منطقه محسوب می شدند.<ref>طلایه دار پردیس، علیرضا ولی زاده، نشر شهریار، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص ۱۸.</ref> این طائفه هم اکنون به انصارى مشهورند. تغییر شهرتِ این خاندان از انصارى به محمدى، هنگام تنظیم شناسنامه در سال ۱۳۱۵ صورت گرفت. | |
| − | + | ==فعالیت‌هاى علمى== | |
| + | حسین محمدى از ۸ سالگى نزد عموى خویش که مرد دانا و پرهیزگارى بود، شروع به تحصیل علوم دینى کرد<ref>فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص۳۸۹.</ref> و دروس ابتدایى حوزه را از او فراگرفت. وى دروس سطح را نزد اساتید [[حوزه علمیه]] منطقه منطقه فراگرفت و پس از آن، به محضر عالم و عارف نامى استان مازندران، آیت الله [[شیخ محمد کوهستانی|شیخ محمد کوهستانى]] رسید تا سطوح عالیه را از وى فرابگیرد. | ||
| − | ( | + | وى در سال ۱۳۳۸، بعد از کسب [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] از آیت الله کوهستانى، جهت ادامه تحصیل [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]]، در ۲۵ سالگى به [[نجف]] رفت و در طول ۱۴ سال تحصیل در حوزه علمیه نجف، از محضر اساتید آنجا استفاده برد. |
| − | + | برخی اساتید آیت الله محمدى در مازندران و نجف، که از بعضى از آنها اجازه [[اجتهاد]] و روایت گرفت، عبارتند از: | |
| − | ( | + | *آیت الله حاج آقا میرتقى نصیرى (۱۲۹۱-۱۳۷۳) وى از مفاخر علمى و عملى استان مازندران بود.<ref>فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۸۹.</ref> |
| − | ( | + | *آیت الله میرزا حسن یزدى: آیت الله محمدى در [[نجف]]، در درس [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]] او شرکت کرده و از دریاى علم او استفاده برد. |
| − | + | *آیت الله [[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]: وى استاد خارج [[فقه]] آیت الله محمدى در [[نجف]] بود. | |
| − | ( | + | *آیت الله [[میرزا هاشم آملی|میرزا هاشم آملى]] (۱۲۸۲-۱۳۷۱ ش): آیت الله محمدى در دو دوره از دروس خارج [[اصول فقه|اصول]] وى شرکت کرد. |
| + | *[[امام خمینی]] (۱۲۷۹-۱۳۶۸ ش)؛ | ||
| + | *[[آیت الله بروجردی|سید حسین بروجردى]] (۱۲۵۳-۱۳۳۹ ش)؛ | ||
| + | *[[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی|سید محمدرضا گلپایگانى]]؛ | ||
| + | *[[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب الدین مرعشى نجفى]] (۱۲۷۶-۱۳۶۹ ش)؛ | ||
| + | *[[آقا بزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ ق)؛ | ||
| + | *[[سید محمدهادی میلانی|سید محمدهادى میلانى]] (۱۲۷۴-۱۳۵۳ ش)؛ | ||
| + | *[[سید محسن حکیم|سید محسن حکیم]] (۱۳۰۶-۱۳۹۰ ق)؛ | ||
| + | *[[سید ابوالقاسم خویی|سید ابوالقاسم خویى]]. | ||
| − | + | آیت الله محمدى در [[نجف]] اشرف شبانه روز به درس و مباحثه مشغول بود. وى بالاترین کتب سطح را با زیباترین شیوه تدریس مى کرد و در علم منقول و تمام علوم مربوط به [[ادبیات عرب|ادبیات عرب]] به عنوان مدرس برجسته در نجف شناخته مى شد. | |
| − | ( | + | ایشان در سال ۱۳۴۲، در حالى که دو دوره در درس خارج [[اصول فقه|اصول]] شرکت کرده بود و اکثر کتب [[فقه]] در بحث عبادات و معاملات را گذرانده بود، با کسب اجازه [[اجتهاد]] از علماى نجف، به [[ایران]] بازگشت.<ref>طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۲۰.</ref> آیت الله محمدى پس از بازگشت به ایران، بنا به دعوت [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله کوهستانى]] در حوزه علمیه کوهستان به تعلیم طلاب پرداخت. |
| − | ( | + | آیت‌الله محمدی لائینی صاحب نظر در ادبیات عرب، روانشناسی اسلامی، [[علم کلام|کلام]]، [[عرفان]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، فقه و اصول، حساب و [[ریاضی|ریاضیات]]، [[طب]] اسلامی و همچنین [[شعر]] بود که [[دیوان (شعر)|دیوان]] فارسی و عربی از ایشان به یادگار مانده است. |
| − | + | ==فعالیت‌هاى سیاسی و اجتماعى== | |
| − | + | *'''حمایت از امام و انقلاب:''' آیت الله محمدی شخصیتی کلان‌نگر، ولایی، عامل وحدت و انقلابی بود که در تمام مراحل فعالیت های سیاسی خود به ندای [[امام خمینی]] لبیک گفت. آیت الله محمدى در زمان طاغوت که کشور در خفتان و رعب و وحشت بود و کسى جرأت به زبان آوردن نام امام خمینی را نداشت، علناً و در اجتماعات مختلف از حضرت امام پشتیبانى مى کرد و دائماً خطر انحطاط جامعه را به مردم گوشزد مى کرد. او در قیام هاى مردمى علیه رژیم فاسد پهلوى همواره پیشرو بود، تا آنجا که طلایه دار دسته هاى تبلیغى بود. ایشان گرچه به خاطر حمایت از امام با مشکلاتى روبرو مى شد، اما هیچگاه حاضر نمى شد دست از حمایت او بردارد. آیت الله محمدى در اولین مجلس ختم [[سید مصطفی خمینی|سید مصطفى خمینى]] در مازندران که توسط خود وى تشکیل شده بود، شرکت کرد و اعتنایى به تهدیدات مقامات امنیتى نکرد.<ref> فرزانگان مازندران، گلبرار رئیسى آتنى، ج ۱، ص ۳۷۳.</ref> | |
| + | *'''مدیریت حوزه علمیه:''' همانطور که قبلاً گفته شد، آیت الله محمدى بعد از این که از [[نجف]] به [[ایران|ایران]] آمد، به علت کهولت سن مرحوم [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله کوهستانى]]، مدیریت [[حوزه علمیه]] کوهستان را بر عهده گرفت. همچنین با فقدان مرحوم آقا علی احمدزاده لیموندهی و بنا به درخواست اهالى نکا، آیت الله محمدى از آیت الله کوهستانى اجازه گرفت و به آن شهرستان رفت. وى در این سنگر جدید هم در شمار شخصیت هاى علمى، فقهى، سیاسى و اجتماعى، مشغول اداره امور شرعى و حوزه علمیه نکا شد، به طورى که سراسر زندگى اش وقف خدمت به مردم گردید.<ref>فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۹۱.</ref> | ||
| + | *'''حضور در جبهه ها با لباس رزم:''' آیت الله محمدى در طى ۸ سال دفاع مقدس، با جان و مال خویش از رزمندگان [[اسلام]] دفاع کرد. وى با حضور در خط مقدم جبهه هاى نبرد [[حق]] علیه [[باطل]] و پوشیدن لباس پر افتخار بسیجى، باعث ایجاد روحیه، امید و پشتکار در دل دریادلان بسیجى شد. | ||
| + | *'''نماینده مجلس خبرگان:''' آیت الله محمدى دو دوره نماینده مردم استان مازندران در مجلس خبرگان بود. آن بزرگوار بسیار به حضرت امام و [[سید علی حسینی خامنه ای|مقام معظم رهبرى]] علاقه و ارادت داشت و با تمام وجود از ایشان حمایت و دفاع مى کرد. | ||
| − | + | ==ویژگى‌هاى اخلاقى== | |
| − | + | *'''کمک به نیازمندان:''' آیت الله محمدى در کمک به نیازمندان بسیار کوشا بود. او با هر فردى که در جهت رفع نیاز به ایشان مراجعه مى کرد، با کمال خوشرویى و [[سعه صدر]] برخورد مى کرد و در رفع مشکل وى مى کوشید. وى به یکى از مسئولان گفت: من مى میرم، آیا شما نمى خواهید براى حاشیه نشینان جنگل فکر کنید. او حتى مهر نمایندگى خبرگان را به بیمارستان برد، تا بتواند در چنین موقعیتى هم دست نیازمندان را بگیرد. | |
| − | + | *'''مداومت بر خواندن [[دعا]]:''' بعضى از دوستان ایشان نقل کرده اند که آن جناب یک دوره کامل از دعاهاى وارده در [[مفاتیح الجنان]] را خوانده است. | |
| − | + | *'''احترام به خانواده شهدا:''' وى به بازماندگان شهداى جنگ تحمیلى بسیار احترام مى گذاشت. از ایشان نقل شده است که فرموده اند: خیلى دلم مى خواست که پدرِ شهید باشم، از این که از فرزندانم شهید نشده اند، خود را شرمنده مى بینم. | |
| − | + | *'''احسان به مخالف:''' آیت الله محمدى بارها به مخالفان خود [[احسان]] نمود و سفارش مى کرد که به آنها احسان و [[احترام به دیگران|احترام]] شود. نقل کرده اند: وى در یکى از روزهاى آخر عمر - که بر اثر بیمارى در بیمارستان بسترى بود - گفت: «همه کسانى که به من [[تهمت]] زده و بدگویى کرده اند، را بخشیدم؛ به شرط آن که عوض [[غیبت]]، یک روز و عوض تهمت، یک ماه برایم [[نماز]] بخوانند». | |
| − | + | ==وفات== | |
| − | ( | + | مرحوم آیت الله محمدى سرانجام، در مهر ماه ۱۳۷۲ شمسی (۱۴۱۴ ق) جهان فانى را وداع گفت. پیکر پاک آن بزرگمرد، پس از [[تشییع جنازه|تشییع]] باشکوه در استان مازندران، به [[قم]] منتقل و در جوار بارگاه ملکوتى [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها، در مقبره شهید آیت الله [[شیخ فضل الله نوری]] به خاک سپرده شد. |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references /> | ||
| − | + | ==منابع== | |
| − | ( | + | *مهدى صحرایى اردکانى، [[ستارگان حرم (کتاب)|ستارگان حرم]]، جلد ۱۰. |
| − | + | ==آرشیو عکس و تصویر== | |
| + | <gallery mode="packed" heights="170px"> | ||
| + | پرونده:حسين محمدى لائينى1.jpg|حسين محمدى لائينى | ||
| + | پرونده:حسين محمدى لائينى3.jpg|حسين محمدى لائينى | ||
| + | پرونده:حسين محمدى لائينى4.jpg|حسين محمدى لائينى | ||
| + | پرونده:لائینی0.jpg|قبر حسين محمدى لائينى در [[حرم حضرت معصومه عليها السلام|حرم حضرت معصومه سلام الله علیها]] | ||
| + | پرونده:لائینی.jpg|مقبره حسين محمدى لائينى و [[شیخ فضل الله نوری|فضل الله کجوری]] (شيخ فضل الله نوری) | ||
| − | + | </gallery> | |
| − | + | [[رده:علمای معاصر|محمدی لائینی،حسین]] | |
| − | [[رده: | + | [[رده:مجتهدین]] |
| − | [[رده: | + | [[رده:فقیهان]] |
| + | [[رده:اصولیون]] | ||
| + | [[رده:مبارزان علیه پهلوی]] | ||
| + | [[رده:مدفونین در حرم حضرت معصومه (س)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۲
آیت الله حسین محمدی لائینی (۱۳۰۱-۱۳۷۲ ش)، عالم مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان آیت الله کوهستانى بود. وی از حامیان امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران بود و پس از انقلاب نمایندگی مجلس خبرگان و مدیریت حوزه علمیه شهر کوهستان و نکا را به عهده داشت.
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
 | |
| نام کامل | حسین محمدی لائینی |
| زادروز | ۱۳۰۱ شمسی |
| زادگاه | لائین، مازندران |
| وفات | ۱۶ مهر ۱۳۷۲ |
| مدفن | قم، حرم حضرت معصومه |
|
| |
| اساتید |
شیخ محمد کوهستانی، سید محمود شاهرودى، میرزا هاشم آملى، میرزا حسن یزدى،... |
|
| |
| آثار |
دیوان شعر عربی و فارسی،... |
محتویات
ولادت و خاندان
حسین محمدی لائینی در سال ۱۳۰۱ شمسی، در روستاى «ملا محله» هزارجریب «لائین» پا به عرصه وجود گذاشت. خاندان آیت الله حاج شیخ حسین محمدى سابقه طولانى و درخشان در علم و تقوا دارند. بنابر مدارک موجود، نسبِ این خانواده به طایفه انصار مدینه و مى رسد.[۱]
حسین محمدی فرزند شیخ محمدعلی، فرزند ملا اسماعیل، فرزند ملا بزرگ، فرزند ملا حسن، فرزند... خواجه عبدالله انصارى می باشد. همه آن بزرگواران از علمای بزرگ منطقه محسوب می شدند.[۲] این طائفه هم اکنون به انصارى مشهورند. تغییر شهرتِ این خاندان از انصارى به محمدى، هنگام تنظیم شناسنامه در سال ۱۳۱۵ صورت گرفت.
فعالیت‌هاى علمى
حسین محمدى از ۸ سالگى نزد عموى خویش که مرد دانا و پرهیزگارى بود، شروع به تحصیل علوم دینى کرد[۳] و دروس ابتدایى حوزه را از او فراگرفت. وى دروس سطح را نزد اساتید حوزه علمیه منطقه منطقه فراگرفت و پس از آن، به محضر عالم و عارف نامى استان مازندران، آیت الله شیخ محمد کوهستانى رسید تا سطوح عالیه را از وى فرابگیرد.
وى در سال ۱۳۳۸، بعد از کسب اجازه از آیت الله کوهستانى، جهت ادامه تحصیل علوم اسلامى، در ۲۵ سالگى به نجف رفت و در طول ۱۴ سال تحصیل در حوزه علمیه نجف، از محضر اساتید آنجا استفاده برد.
برخی اساتید آیت الله محمدى در مازندران و نجف، که از بعضى از آنها اجازه اجتهاد و روایت گرفت، عبارتند از:
- آیت الله حاج آقا میرتقى نصیرى (۱۲۹۱-۱۳۷۳) وى از مفاخر علمى و عملى استان مازندران بود.[۴]
- آیت الله میرزا حسن یزدى: آیت الله محمدى در نجف، در درس کفایه او شرکت کرده و از دریاى علم او استفاده برد.
- آیت الله سید محمود شاهرودى: وى استاد خارج فقه آیت الله محمدى در نجف بود.
- آیت الله میرزا هاشم آملى (۱۲۸۲-۱۳۷۱ ش): آیت الله محمدى در دو دوره از دروس خارج اصول وى شرکت کرد.
- امام خمینی (۱۲۷۹-۱۳۶۸ ش)؛
- سید حسین بروجردى (۱۲۵۳-۱۳۳۹ ش)؛
- سید محمدرضا گلپایگانى؛
- سید شهاب الدین مرعشى نجفى (۱۲۷۶-۱۳۶۹ ش)؛
- آقا بزرگ تهرانی (۱۲۹۳-۱۳۸۹ ق)؛
- سید محمدهادى میلانى (۱۲۷۴-۱۳۵۳ ش)؛
- سید محسن حکیم (۱۳۰۶-۱۳۹۰ ق)؛
- سید ابوالقاسم خویى.
آیت الله محمدى در نجف اشرف شبانه روز به درس و مباحثه مشغول بود. وى بالاترین کتب سطح را با زیباترین شیوه تدریس مى کرد و در علم منقول و تمام علوم مربوط به ادبیات عرب به عنوان مدرس برجسته در نجف شناخته مى شد.
ایشان در سال ۱۳۴۲، در حالى که دو دوره در درس خارج اصول شرکت کرده بود و اکثر کتب فقه در بحث عبادات و معاملات را گذرانده بود، با کسب اجازه اجتهاد از علماى نجف، به ایران بازگشت.[۵] آیت الله محمدى پس از بازگشت به ایران، بنا به دعوت آیت الله کوهستانى در حوزه علمیه کوهستان به تعلیم طلاب پرداخت.
آیت‌الله محمدی لائینی صاحب نظر در ادبیات عرب، روانشناسی اسلامی، کلام، عرفان، تفسیر، فقه و اصول، حساب و ریاضیات، طب اسلامی و همچنین شعر بود که دیوان فارسی و عربی از ایشان به یادگار مانده است.
فعالیت‌هاى سیاسی و اجتماعى
- حمایت از امام و انقلاب: آیت الله محمدی شخصیتی کلان‌نگر، ولایی، عامل وحدت و انقلابی بود که در تمام مراحل فعالیت های سیاسی خود به ندای امام خمینی لبیک گفت. آیت الله محمدى در زمان طاغوت که کشور در خفتان و رعب و وحشت بود و کسى جرأت به زبان آوردن نام امام خمینی را نداشت، علناً و در اجتماعات مختلف از حضرت امام پشتیبانى مى کرد و دائماً خطر انحطاط جامعه را به مردم گوشزد مى کرد. او در قیام هاى مردمى علیه رژیم فاسد پهلوى همواره پیشرو بود، تا آنجا که طلایه دار دسته هاى تبلیغى بود. ایشان گرچه به خاطر حمایت از امام با مشکلاتى روبرو مى شد، اما هیچگاه حاضر نمى شد دست از حمایت او بردارد. آیت الله محمدى در اولین مجلس ختم سید مصطفى خمینى در مازندران که توسط خود وى تشکیل شده بود، شرکت کرد و اعتنایى به تهدیدات مقامات امنیتى نکرد.[۶]
- مدیریت حوزه علمیه: همانطور که قبلاً گفته شد، آیت الله محمدى بعد از این که از نجف به ایران آمد، به علت کهولت سن مرحوم آیت الله کوهستانى، مدیریت حوزه علمیه کوهستان را بر عهده گرفت. همچنین با فقدان مرحوم آقا علی احمدزاده لیموندهی و بنا به درخواست اهالى نکا، آیت الله محمدى از آیت الله کوهستانى اجازه گرفت و به آن شهرستان رفت. وى در این سنگر جدید هم در شمار شخصیت هاى علمى، فقهى، سیاسى و اجتماعى، مشغول اداره امور شرعى و حوزه علمیه نکا شد، به طورى که سراسر زندگى اش وقف خدمت به مردم گردید.[۷]
- حضور در جبهه ها با لباس رزم: آیت الله محمدى در طى ۸ سال دفاع مقدس، با جان و مال خویش از رزمندگان اسلام دفاع کرد. وى با حضور در خط مقدم جبهه هاى نبرد حق علیه باطل و پوشیدن لباس پر افتخار بسیجى، باعث ایجاد روحیه، امید و پشتکار در دل دریادلان بسیجى شد.
- نماینده مجلس خبرگان: آیت الله محمدى دو دوره نماینده مردم استان مازندران در مجلس خبرگان بود. آن بزرگوار بسیار به حضرت امام و مقام معظم رهبرى علاقه و ارادت داشت و با تمام وجود از ایشان حمایت و دفاع مى کرد.
ویژگى‌هاى اخلاقى
- کمک به نیازمندان: آیت الله محمدى در کمک به نیازمندان بسیار کوشا بود. او با هر فردى که در جهت رفع نیاز به ایشان مراجعه مى کرد، با کمال خوشرویى و سعه صدر برخورد مى کرد و در رفع مشکل وى مى کوشید. وى به یکى از مسئولان گفت: من مى میرم، آیا شما نمى خواهید براى حاشیه نشینان جنگل فکر کنید. او حتى مهر نمایندگى خبرگان را به بیمارستان برد، تا بتواند در چنین موقعیتى هم دست نیازمندان را بگیرد.
- مداومت بر خواندن دعا: بعضى از دوستان ایشان نقل کرده اند که آن جناب یک دوره کامل از دعاهاى وارده در مفاتیح الجنان را خوانده است.
- احترام به خانواده شهدا: وى به بازماندگان شهداى جنگ تحمیلى بسیار احترام مى گذاشت. از ایشان نقل شده است که فرموده اند: خیلى دلم مى خواست که پدرِ شهید باشم، از این که از فرزندانم شهید نشده اند، خود را شرمنده مى بینم.
- احسان به مخالف: آیت الله محمدى بارها به مخالفان خود احسان نمود و سفارش مى کرد که به آنها احسان و احترام شود. نقل کرده اند: وى در یکى از روزهاى آخر عمر - که بر اثر بیمارى در بیمارستان بسترى بود - گفت: «همه کسانى که به من تهمت زده و بدگویى کرده اند، را بخشیدم؛ به شرط آن که عوض غیبت، یک روز و عوض تهمت، یک ماه برایم نماز بخوانند».
وفات
مرحوم آیت الله محمدى سرانجام، در مهر ماه ۱۳۷۲ شمسی (۱۴۱۴ ق) جهان فانى را وداع گفت. پیکر پاک آن بزرگمرد، پس از تشییع باشکوه در استان مازندران، به قم منتقل و در جوار بارگاه ملکوتى حضرت معصومه سلام الله علیها، در مقبره شهید آیت الله شیخ فضل الله نوری به خاک سپرده شد.
پانویس
- ↑ طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۱۸.
- ↑ طلایه دار پردیس، علیرضا ولی زاده، نشر شهریار، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص ۱۸.
- ↑ فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص۳۸۹.
- ↑ فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۸۹.
- ↑ طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۲۰.
- ↑ فرزانگان مازندران، گلبرار رئیسى آتنى، ج ۱، ص ۳۷۳.
- ↑ فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۹۱.
منابع
- مهدى صحرایى اردکانى، ستارگان حرم، جلد ۱۰.
آرشیو عکس و تصویر
حسين محمدى لائينى
حسين محمدى لائينى
حسين محمدى لائينى
قبر حسين محمدى لائينى در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها
مقبره حسين محمدى لائينى و فضل الله کجوری (شيخ فضل الله نوری)
