آیه 10 سوره آل عمران: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←معانی کلمات آیه) |
||
سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
− | + | تغنى: غنى: كفايت، بى نيازى، اغناء: كفايت كردن، بى نياز كردن. اين لفظ اگر با «عن» و «من» همراه باشد بمعنى كفايت و بدون آن دو بمعنى بى نيازى است. | |
+ | |||
+ | وقود: وقد: افروخته شدن آتش. وقود: هيزم و نحو آن كه وسيله آتش افروزى است.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۴
<<9 | آیه 10 سوره آل عمران | 11>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
کافران را هرگز مال و فرزندانشان از عذاب خدا نرهاند، و آنان خود آتش افروز جهنّمند.
یقیناً اموال و فرزندان کافران هرگز چیزی از [عذاب] خدا را از آنان برطرف نمی کند؛ و اینانند که آتشگیره آتش اند.
در حقيقت، كسانى كه كفر ورزيدند، اموال و اولادشان چيزى [از عذاب خدا] را از آنان دور نخواهد كرد؛ و آنان خود، هيزم دوزخند.
كافران را داراييها و فرزندانشان هرگز از عذاب خدا نرهاند. آنها خود هيزم آتش جهنمند.
ثروتها و فرزندانِ کسانی که کافر شدند، نمیتواند آنان را از (عذابِ) خداوند باز دارد؛ (و از کیفر، رهایی بخشد.) و آنان خود، آتشگیره دوزخند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
تغنى: غنى: كفايت، بى نيازى، اغناء: كفايت كردن، بى نياز كردن. اين لفظ اگر با «عن» و «من» همراه باشد بمعنى كفايت و بدون آن دو بمعنى بى نيازى است.
وقود: وقد: افروخته شدن آتش. وقود: هيزم و نحو آن كه وسيله آتش افروزى است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«10» إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ
همانا كسانى كه كفر ورزيدند، نه اموالشان و نه فرزندانشان در برابر (عذاب) خدا (در قيامت) هيچ به كارشان نمىآيد وآنان خود هيزم و سوخت آتشاند.
نکته ها
«وَقود» به معناى مادّهى سوختنى است. وسيلهى آتشزايى دوزخ دو چيز است: سنگها و انسانها؛ «وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ» «2» آرى؛ خصلتها و افكار و اعمال، هويّت انسان را دگرگون مىكند و انسان به سوخت آتش تبديل و خود عامل سوختن خود مىشود.
غير از خداوند هيچكس، نه در دنيا و نه در آخرت، نمىتواند نيازهاى واقعى انسان را تأمين كند و انسان در هر حال به او نيازمند است.
«1». نبأ، 17.
«2». بقره، 24.
جلد 1 - صفحه 474
پیام ها
1- گرچه آيه مخصوص كافران است ولى بايد پند گرفت و به مال و فرزند مغرور نشد. دلبستگى به غير خدا هر چه باشد، بىثمر و محكوم است. «لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ»
2- كفر، انسان را از مدار انسانيّت خارج و در حدّ اشياى مادّى و طبيعى پايين مىآورد. «أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ «10»
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا: بدرستى كه آنانكه كافر شدند به خدا و پيغمبر و دين حق در هر عصر از اعصار و زمانى از ازمان، لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ: هرگز بىنياز نگرداند و دفع نكند و باز ندارد آنها را مالهاى ايشان كه بدان مىنازند، وَ لا أَوْلادُهُمْ: و نه فرزندان ايشان كه به وجود آنان افتخار كنند. مِنَ اللَّهِ شَيْئاً:
از عذاب خدا هيچ چيز را، نه در دنيا اگر به محنت و بليّه دچار شوند، و نه در آخرت وقتى ايشان را به جهنم كشند؛ حاصل آنكه بسيارى مال و منال و اولاد، عذاب خدا را از آنها دفع نخواهد كرد. يا اموال و اولاد، بىنياز نگرداند آنها را از رحمت و طاعت الهى، يعنى به جاى رحمت و طاعت، مال و اولاد به ايشان نفع نرساند؛ چنانچه به رحمت و طاعت بهره مىبردند، اگر ايمان داشتند. وَ أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ:
و آن گروه كافران، ايشانند گيرانه آتش جهنم مانند هيزم كه آتش را مىافروزد بدنهاى كفار، جهنم را مشتعل گرداند. چنانچه در آيه ديگر فرمايد:
فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ: بپرهيزيد آتشى را كه گيرانه آن، مردم و سنگ كبريت مىباشد.
تنبيه: آيه شريفه تهديد و تحذير از كفر، و آگاهى است به آنكه كافر اگر در دنيا جاه و جلال و مال و اولاد داشته باشد، هيچيك دافع عذاب الهى نخواهد بود؛ و گيرانه آتش جهنم، بدنهاى آنها مىباشد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ أُولئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ «10»
ترجمه
همانا آنانكه كافر شدند هرگز بىنياز نكند آنها را مالهاشان و نه فرزندانشان از خداوند بچيزى و آنگروه ايشانند گيرانه آتش.
جلد 1 صفحه 386
تفسير
نقل شده كه نصاراى نجران بعضى از آنها كه باهوشتر بودند شناختند پيغمبر (ص) را كه همان است كه حضرت عيسى خبر داده و خواستند مسلمان شوند لكن بواسطه تزلزل مقام و ذهاب مال از دست آنها با آنكه اقرار به نبوت حضرت داشتند قبول اسلام ننمودند و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر آنكه هيچ چيز جز لطف خداوند بدرد نميخورد يا آنكه هيچ چيز از عذاب خداوند ذره جلوگيرى نخواهد نمود پس هيچ چيز قابليت ندارد كه انسان براى او از خدا صرف نظر كند يا خود را بعذاب الهى گرفتار نمايد و بنظر حقير معنى اول الطف و ادق و احسن و اسلم از تقدير لفظ عذاب است و حاصلش آن است كه هيچ چيز چيزى از حاجت بنده را بپروردگار رفع نمىكند و ذره بنده را از خداوند بىنياز نميسازد تا آنكه براى آن دست از خدا بردارد و بعذاب ابدى گرفتار شود و اللّه اعلم و اين كفار جحودى كه براى حب جاه و مال انكار حق نمودند براى شدت صلاحيت سوختن فروزينه آتش جهنمند يا هيمه آن آتشند.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن تُغنِيَ عَنهُم أَموالُهُم وَ لا أَولادُهُم مِنَ اللّهِ شَيئاً وَ أُولئِكَ هُم وَقُودُ النّارِ «10»
محقّقا كساني که كافر شدند اموال و اولادي که براي خود ذخيره كردند بينياز نميكند آنها را از عذاب الهي و آنها هيزم آتش هستند.
وسائلي که كفّار تصوّر ميكنند که اسباب رفع گرفتاريها و شدائد و بليّات است كثرت مال و اولاد و عشيره و عدّه و عدّه و ساير زخارف دنيوي است و اينکه توهّم فاسدي است زيرا اولا اگر كسي تمام اسباب براي او جمع شود در مقابل مشيّت حضرت حق بمقدار خردلي نتيجه ندارد.
و ثانيا تمام اينکه اسباب تا ما دام الحيوة است پس از مردن تماما منقطع ميشود و ثالثا بسا ميشود که اينکه اسباب نتيجه بعكس ميدهد و باعث هلاكت و گرفتاري ميشود چه در دنيا و چه در آخرت.
وَقُودُ بمعني حطب و حصب است چنانچه ميفرمايد إِنَّكُم وَ ما تَعبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ الآيه انبياء آيه 98، و ميفرمايد وَ أَمَّا القاسِطُونَ فَكانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً جنّ آيه 15، تماما بمعني هيزم آتش است.
(سؤال)
از امور اعتقاديّه ما است طبق آيات كثيره و اخبار متواتره که بهشت و جهنّم الان موجود است و از اينکه آيات و آيات ديگر مثل فَاتَّقُوا النّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النّاسُ وَ الحِجارَةُ بقره آيه 23، استفاده ميشود که هيزم آتش ابدان ناس است و اينها در قيامت بجهنّم ميروند.
(جواب)
تنافي بين آيات نيست جهنّم باشد، آتش باشد، بدنها هم در قيامت جزو
جلد 3 - صفحه 119
هيزم جهنّم باشد زيرا عذاب جهنّم دائما در زياده است زِدناهُم عَذاباً فَوقَ العَذابِ الآيه نحل آيه 60، كُلَّما خَبَت زِدناهُم سَعِيراً بني اسرائيل آيه 99، و از اينکه آيات استفاده نميشود که منحصر است با بدان بلكه تصريح دارد بحجارة.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 10)- در آیات گذشته وضع مؤمنان و غیر مؤمنان در برابر آیات محکم و متشابه بیان شده بود، در ادامه این بحث از وضع دردناک کافران در روز قیامت پرده بر میدارد و عواقب شوم اعمالشان را برای آنها مجسم میسازد، میفرماید:
«کسانی که کافر شدند اموال و ثروتها و فرزندانشان آنها را از خداوند بینیاز نمیکند (و در برابر عذاب الهی به آنان کمک نمینماید) و آنها آتشگیره دوزخند» (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَ أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم