آیه محاسبه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه محاسبه را به آیه محاسبه منتقل کرد) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | به آیه 284 [[سوره بقره]] «آیه محاسبه» گفته‌اند.<ref> قلائد المرجان، ص 63.</ref> این [[آیه]] اشاره دارد كه [[خدا]] نه تنها [[گناهان]] ظاهرى را محاسبه مى‌كند، بلكه گناهانى مانند كتمان شهادت و [[شرک]] كه جنبه باطنى و قلبى دارد را نیز به شمار مى‌آورد:<ref> تفسیر نمونه، ج 2، ص 395.</ref> | |
| − | + | {{قرآن در قاب|«لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ ۖ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»|سوره=2|آیه=284|ترجمه=آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و اگر آنچه [از نیّت های فاسد و افکار باطل] در دل دارید آشکار کنید یا پنهان سازید، خدا شما را به آن محاسبه می کند؛ پس هر که را بخواهد می آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب می کند؛ و خدا بر هر کاری تواناست.}} | |
| + | [[علامه طباطبائى]] در [[تفسير الميزان]] مى‌فرمايد: حالات قلبى [[انسان]] دو نوع است: گاهى خطور است كه بدون اختيار چيزى به ذهن مى‌آيد و انسان هيچ گونه تصميمى بر آن نمى‌گيرد، كه آن خطور [[گناه]] نيست، چون به دست ما نيست. امّا آن حالات روحى كه سرچشمه‌ى اعمال بد انسان مى‌شود و در عمق روان ما پايگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار مى‌گيرد. | ||
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references/> | ||
| − | |||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | * دائرة‌المعارف قرآن كریم، علی خراسانی، ج1، ص400. | ||
| + | *تفسیر نور، محسن قرائتی، ج1، ص454. | ||
| + | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹
به آیه 284 سوره بقره «آیه محاسبه» گفته‌اند.[۱] این آیه اشاره دارد كه خدا نه تنها گناهان ظاهرى را محاسبه مى‌كند، بلكه گناهانى مانند كتمان شهادت و شرک كه جنبه باطنى و قلبى دارد را نیز به شمار مى‌آورد:[۲]
علامه طباطبائى در تفسير الميزان مى‌فرمايد: حالات قلبى انسان دو نوع است: گاهى خطور است كه بدون اختيار چيزى به ذهن مى‌آيد و انسان هيچ گونه تصميمى بر آن نمى‌گيرد، كه آن خطور گناه نيست، چون به دست ما نيست. امّا آن حالات روحى كه سرچشمه‌ى اعمال بد انسان مى‌شود و در عمق روان ما پايگاه دارد، مورد مؤاخذه قرار مى‌گيرد.
پانویس
منابع
- دائرة‌المعارف قرآن كریم، علی خراسانی، ج1، ص400.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج1، ص454.
