علامات حتمیه ظهور: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{ | + | {{متوسط}} |
− | تقسیم علایم ظهور به حتمی و | + | تقسیم علایم ظهور [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]] علیه السلام به حتمی و غیرحتمی برگرفته از روایات [[ائمه اطهار|ائمه]] علیهم السلام است؛ علایمی که در [[روایت|روایات]]، حتمی دانسته شده به معنای حتمیت وقوع آنهاست و علایمی که غیرحتمی معرفی شده اند به معنای این است که ممکن است تحقق پیدا بکنند یا نکنند. |
− | در کتاب [[کمال الدین و تمام النعمه]] اثر [[شیخ صدوق]] روایتی درباره علایم حتمی ذکر شده که سند آن مورد قبول است؛ | + | در کتاب [[کمال الدین و تمام النعمه]] اثر [[شیخ صدوق]] روایتی درباره علایم حتمی ذکر شده که [[سند حدیث|سند]] آن مورد قبول است؛ عمر بن حنظله می گوید: «سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول: قبل قیام القائم خمس علامات محتومات: الیمانی و السفیانی و الصیحه و قتل النفس الزکیه و الخسف بالبیداء: شنیدم [[امام صادق]] علیه السلام می فرمود: قبل از قیام قائم پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، [[صیحه آسمانی|صیحه]]، قتل [[نفس زکیه]] و فرورفتن در زمین [[بیداء]]».<ref>ج۲، ب۵۷، ح۷.</ref> |
− | + | #[[خروج یمانی]]؛ | |
− | # [[خروج یمانی]] | + | #[[خروج سفیانی]]؛ |
− | # [[خروج | + | #[[صیحه آسمانی]]؛ |
− | # [[صیحه آسمانی]] | + | #[[قتل نفس زکیه]]، که فرزندی است از آل محمد صلی الله علیه و آله بین [[رکن حجر الاسود]] و [[مقام ابراهيم]] کشته می شود؛ |
− | # [[قتل نفس زکیه]] که فرزندی است از آل محمد صلی الله علیه و آله | + | #[[خسف بیداء]]، به معنای فرورفتن لشکر سفیانی در بیداء که زمینی است ما بین [[مکه|مکه]] و [[مدینه|مدینه]]؛ |
− | # [[خسف بیداء]] به معنای فرورفتن لشکر | ||
همچنین در روایات دیگر تعدادی از علایم ذکر شده که آنها نیز قید حتمیت دارند: | همچنین در روایات دیگر تعدادی از علایم ذکر شده که آنها نیز قید حتمیت دارند: | ||
− | # [[کسوف]] خورشید در پانزدهم ماه مبارک [[رمضان]] و [[خسوف]] | + | #[[کسوف]] خورشید در پانزدهم ماه مبارک [[رمضان]] و [[خسوف]] قمر در آخر آن؛ |
− | # طلوع خورشید از | + | #طلوع خورشید از مغرب؛<ref>غیبت طوسی، باب علایم ظهور، ص۴۳۵، ح۴۲۵.</ref> |
− | # پیدا شدن کف دست در آسمان <ref> غیبت نعمانی، | + | #پیدا شدن کف دست در آسمان.<ref>غیبت نعمانی، ب۱۴، ح۱۵.</ref> |
− | |||
+ | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | *شرایط و علایم ظهور، مهدی یوسفیان. | + | *شرایط و علایم ظهور، مهدی یوسفیان. |
− | *تبیان | + | *سایت تبیان. |
+ | |||
[[رده:علائم ظهور]] | [[رده:علائم ظهور]] | ||
[[رده:علامات حتمیه ظهور]] | [[رده:علامات حتمیه ظهور]] | ||
[[رده:مهدویت]] | [[رده:مهدویت]] | ||
+ | [[رده: مقاله های مهم]] | ||
+ | |||
+ | {{سنجش کیفی | ||
+ | |سنجش=شده | ||
+ | |شناسه= ضعیف | ||
+ | |عنوان بندی مناسب= ضعیف | ||
+ | |کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط | ||
+ | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
+ | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
+ | |جامعیت= متوسط | ||
+ | |رعایت اختصار= خوب | ||
+ | |سیر منطقی= خوب | ||
+ | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
+ | |رده= دارد | ||
+ | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۸
تقسیم علایم ظهور امام زمان علیه السلام به حتمی و غیرحتمی برگرفته از روایات ائمه علیهم السلام است؛ علایمی که در روایات، حتمی دانسته شده به معنای حتمیت وقوع آنهاست و علایمی که غیرحتمی معرفی شده اند به معنای این است که ممکن است تحقق پیدا بکنند یا نکنند.
در کتاب کمال الدین و تمام النعمه اثر شیخ صدوق روایتی درباره علایم حتمی ذکر شده که سند آن مورد قبول است؛ عمر بن حنظله می گوید: «سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول: قبل قیام القائم خمس علامات محتومات: الیمانی و السفیانی و الصیحه و قتل النفس الزکیه و الخسف بالبیداء: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: قبل از قیام قائم پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و فرورفتن در زمین بیداء».[۱]
- خروج یمانی؛
- خروج سفیانی؛
- صیحه آسمانی؛
- قتل نفس زکیه، که فرزندی است از آل محمد صلی الله علیه و آله بین رکن حجر الاسود و مقام ابراهيم کشته می شود؛
- خسف بیداء، به معنای فرورفتن لشکر سفیانی در بیداء که زمینی است ما بین مکه و مدینه؛
همچنین در روایات دیگر تعدادی از علایم ذکر شده که آنها نیز قید حتمیت دارند:
- کسوف خورشید در پانزدهم ماه مبارک رمضان و خسوف قمر در آخر آن؛
- طلوع خورشید از مغرب؛[۲]
- پیدا شدن کف دست در آسمان.[۳]
پانویس
منابع
- شرایط و علایم ظهور، مهدی یوسفیان.
- سایت تبیان.