علامات حتمیه ظهور

تقسیم علایم ظهور امام زمان علیه السلام به حتمی و غیرحتمی برگرفته از روایات ائمه علیهم السلام است؛ علایمی که در روایات، حتمی دانسته شده به معنای حتمیت وقوع آنهاست و علایمی که غیرحتمی معرفی شده اند به معنای این است که ممکن است تحقق پیدا بکنند یا نکنند.

در کتاب کمال الدین و تمام النعمه اثر شیخ صدوق روایتی درباره علایم حتمی ذکر شده که سند آن مورد قبول است؛ عمر بن حنظله می گوید: «سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول: قبل قیام القائم خمس علامات محتومات: الیمانی و السفیانی و الصیحه و قتل النفس الزکیه و الخسف بالبیداء: شنیدم امام صادق علیه السلام می فرمود: قبل از قیام قائم پنج نشانه حتمی خواهد بود: یمانی، سفیانی، صیحه، قتل نفس زکیه و فرورفتن در زمین بیداء».

1. خروج یمانی؛
2. خروج سفیانی؛
3. صیحه آسمانی؛
4. قتل نفس زکیه، که فرزندی است از آل محمد صلی الله علیه و آله بین رکن حجر الاسود و مقام ابراهيم کشته می شود؛
5. خسف بیداء، به معنای فرورفتن لشکر سفیانی در بیداء که زمینی است ما بین مکه و مدینه؛

همچنین در روایات دیگر تعدادی از علایم ذکر شده که آنها نیز قید حتمیت دارند:

1. کسوف خورشید در پانزدهم ماه مبارک رمضان و خسوف قمر در آخر آن؛
2. طلوع خورشید از مغرب؛
3. پیدا شدن کف دست در آسمان.

منابع

• شرایط و علایم ظهور، مهدی یوسفیان.
• سایت تبیان.