منهال بن عمرو: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (منهال را به منهال بن عمرو منتقل کرد)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
منهال بن عمرو، يكى از هواداران اهل بيت بود كه در شام مى‌زيست. در روزهايى كه ‌اسراى [[اهل بيت‌]] علیهم السلام در خرابه شام بودند، روزى [[امام سجاد]] علیه السلام بيرون آمد و با او برخورد كرد و گفتگوهايى ميان آن دو انجام گرفت و امام، از مظلوميت اهل بيت و شدايد دوران‌ اسارت سخن گفت.<ref>مقتل الحسين، مقرم، ص 462، الفتوح، ابن اعثم، ج ص 155.</ref>
+
منهال بن عمرو، از طایفه [[قبيله بنى اسد|بنى اسد]] و کوفى بود و از امام سجاد علیه السلام روایت مى‌کرد. او را از اصحاب امام سجاد علیه السلام و [[امام باقر علیه السلام|امام باقر]] علیه السلام شمرده‌اند.<ref>[[تنقيح المقال فى علم الرجال (کتاب)|تنقيح المقال]]، ج ص 251.</ref>
  
از او نيز نقل شده كه هنگام آوردن سر مطهر [[امام حسين]] علیه السلام به [[دمشق]]، مردى آيه [[اصحاب کهف]] را مى‌خواند. صدايى از سر مطهر آمد كه: كشتن من و گرداندن‌ سرم، شگفت‌تر از داستان اصحاب كهف است.<ref>اثبات الهداة، ج 5، ص 193.</ref>
+
منهال، یکى از هواداران [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام بود که در [[شام]] مى‌زیست. در روزهایى که ‌اسراى اهل بیت‌ در خرابه شام بودند، روزى [[امام سجاد]] علیه السلام بیرون آمد و با او برخورد کرد و گفتگوهایى میان آن دو انجام گرفت و امام، از مظلومیت اهل بیت و شداید دوران‌ اسارت سخن گفت.<ref>[[مقتل الحسين(عليه السلام) (مقرم) (کتاب)|مقتل الحسين]]، مقرم، ص 462، [[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]، ابن اعثم، ج 5، ص 155.</ref>
  
منهال، از طايفه بنى اسد و كوفى بود و از امام سجاد علیه السلام روايت مى‌كرد. او را از اصحاب امام سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام شمرده‌اند.<ref>تنقيح المقال، ج ص 251.</ref>
+
از او نیز نقل شده که هنگام آوردن سر مطهر [[امام حسين|امام حسین]] علیه السلام به [[دمشق]]، مردى آیه [[اصحاب کهف]] را مى‌خواند. صدایى از سر مطهر آمد که: کشتن من و گرداندن‌ سرم، شگفت‌تر از داستان اصحاب کهف است.<ref>[[اثبات الهداة (کتاب)|اثبات الهداة]]، ج ص 193.</ref>
  
در سفر بازگشت از [[مكه]] با امام زين العابدين ديدار كرد. حضرت، وضع حرمله (كشنده على‌اصغر) را از او پرسيد، سپس آن ملعون را نفرين كرد. منهال وقتى به [[كوفه]] رسيد، حرمله را دستگير كرده بودند. به دستور مختار، دست و پايش را قطع كردند، سپس در آتش ‌افكندند. منهال، ماجراى ديدار خود با امام و نفرين آن حضرت را نسبت به حرمله بازگو كرد. مختار، خوشحال شد كه دعاى امام به دست او تحقق يافت.<ref>بحارالانوار، ج 45، ص 332، معارف و معاريف، ج 5، ص 2143.</ref> منهال، به معناى بسيار بخشنده است.
+
همچنین در سفر بازگشت از [[مكه|مکه]] با امام زین العابدین دیدار کرد. حضرت، وضع [[حرمله]] (کشنده [[حضرت علی اصغر علیه السلام|على‌اصغر]]) را از او پرسید، سپس آن ملعون را نفرین کرد. منهال وقتى به [[كوفه|کوفه]] رسید، حرمله را دستگیر کرده بودند. به دستور [[مختار ثقفی|مختار]]، دست و پایش را قطع کردند، سپس در آتش ‌افکندند. منهال، ماجراى دیدار خود با امام و نفرین آن حضرت را نسبت به حرمله بازگو کرد. مختار، خوشحال شد که دعاى امام به دست او تحقق یافت.<ref>[[بحارالأنوار (کتاب)|بحارالانوار]]، ج 45، ص 332، معارف و معاريف، ج 5، ص 2143.</ref> منهال، به معناى بسیار بخشنده است.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 
  
 +
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
 +
 +
<br />
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۱۳

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


منهال بن عمرو، از طایفه بنى اسد و کوفى بود و از امام سجاد علیه السلام روایت مى‌کرد. او را از اصحاب امام سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام شمرده‌اند.[۱]

منهال، یکى از هواداران اهل بیت علیهم السلام بود که در شام مى‌زیست. در روزهایى که ‌اسراى اهل بیت‌ در خرابه شام بودند، روزى امام سجاد علیه السلام بیرون آمد و با او برخورد کرد و گفتگوهایى میان آن دو انجام گرفت و امام، از مظلومیت اهل بیت و شداید دوران‌ اسارت سخن گفت.[۲]

از او نیز نقل شده که هنگام آوردن سر مطهر امام حسین علیه السلام به دمشق، مردى آیه اصحاب کهف را مى‌خواند. صدایى از سر مطهر آمد که: کشتن من و گرداندن‌ سرم، شگفت‌تر از داستان اصحاب کهف است.[۳]

همچنین در سفر بازگشت از مکه با امام زین العابدین دیدار کرد. حضرت، وضع حرمله (کشنده على‌اصغر) را از او پرسید، سپس آن ملعون را نفرین کرد. منهال وقتى به کوفه رسید، حرمله را دستگیر کرده بودند. به دستور مختار، دست و پایش را قطع کردند، سپس در آتش ‌افکندند. منهال، ماجراى دیدار خود با امام و نفرین آن حضرت را نسبت به حرمله بازگو کرد. مختار، خوشحال شد که دعاى امام به دست او تحقق یافت.[۴] منهال، به معناى بسیار بخشنده است.

پانویس

  1. تنقيح المقال، ج 3، ص 251.
  2. مقتل الحسين، مقرم، ص 462، الفتوح، ابن اعثم، ج 5، ص 155.
  3. اثبات الهداة، ج 5، ص 193.
  4. بحارالانوار، ج 45، ص 332، معارف و معاريف، ج 5، ص 2143.

منابع


11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها