احمدعلی احمدی شاهرودی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
'''«احمدعلى احمدى شاهرودی»''' (۱۳۰۵-۱۳۷۵ ش)، عالم ربانی و روحانی مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[آیت الله بروجردی|آیت‌الله بروجردى]] بود. وی غیر از تألیف، تبلیغ و اقامه [[نماز جمعه]] و جماعت، تدریس دروس مختلف اسلامی را در دانشگاه‌ها به عهده داشت و به عنوان استادی فرزانه و خبره شناخته شده بود. تفسیر موضوعى قرآن مجید، سیرى در عقاید، انگیزه حق و به سوی خدا بروید، از جمله آثار ایشان است.
 +
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
 
||نام کامل = احمدعلی احمدی شاهرودی
 
||نام کامل = احمدعلی احمدی شاهرودی
||تصویر= [[پرونده:Ash.jpg|۲2۰px]]
+
||تصویر= [[پرونده:Ash.jpg|۲۲۰px]]
||زادروز =  1305 شمسی
+
||زادروز =  ۱۳۰۵ شمسی
 
|زادگاه = میامی، شاهرود
 
|زادگاه = میامی، شاهرود
|وفات =  1375 شمسی
+
|وفات =  ۱۳۷۵ شمسی
|مدفن = قبرستان شیخان - [[قم]]
+
|مدفن = [[قم]]، قبرستان شیخان
|اساتید =  [[آیت الله بروجردی]]، آيت الله حاج شيخ عباسعلى شاهرودى، آيت الله سيد محمدتقى خوانسارى، آیت الله خویی و [[امام خمینی]]
+
|اساتید =  [[آیت الله بروجردی]]، [[شیخ مجتبی قزوینی|شیخ مجتبى قزوینى]]، [[میرزا مهدی اصفهانی|میرزا مهدى اصفهانى]]، [[امام خمینی]]، [[سید ابوالقاسم خویی]]،...
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
|آثار =  تفسير موضوعى قرآن مجيد، «تقليد اعلم»، به زبان عربى، كتاب سيرى در عقايد و مجموعه مقالات پيرامون باب و بهاء
+
|آثار =  تفسیر موضوعى قرآن مجید، تقلید اعلم، سیرى در عقاید، به سوى خدا بروید، انگیزه حق، جنگ خیبر،...
 
}}
 
}}
  
==اسم و شهرت و نسب شیخ شاهرودی==
+
==ولادت و نسب==
  
در سال 1305 ش (1346 ق) در قصبه ميامى<ref>تاريخ قومس، عبدالرفيع حقيقت، انتشارات آفتاب، تهران، ص 256 و 357. قصبه ميامى در 60 كيلومترى خاور شاهرود از استان سمنان سر راه شاهرود به [[مشهد]] واقع شده است و هواى آن معتدل است.</ref> واقع در ده فرسنگى شهر شاهرود، در خانه اى از خاندان علم و فضيلت و [[تقوا]] و دوستدار اهل بيت، كودكى پا به عرصه هستى نهاد كه نام او را احمد گذاردند. پدرش شيخ محمدحسن احمدى يكى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده مى كردند.<ref>گنجينه دانشمندان، ج 9، ص 77.</ref>
+
احمدعلى احمدى شاهرودى در سال ۱۳۰۵ ش (۱۳۴۶ ق) در قصبه میامى واقع در ۶۰ کیلومترى شهر شاهرود، پا به عرصه هستى نهاد. پدرش شیخ محمدحسن احمدى یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود که در علوم مختلف، بالاخص علم [[طب]]، اطلاعات زیادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده مى کردند.
جدش مرحوم آيت الله آقا شيخ احمد نير از علما و زهاد و اوتاد زمان خود بود. وى داراى تأليفات فراوان بوده است و همين طور پدران او تا چند نسل روحانى و از خدمتگزاران به دين [[اسلام]] و مكتب سعادت آفرين تشيع بوده اند.<ref>آينه پژوهش، سال هفتم، ش 6 (بهمن و اسفند 1375)، شماره پياپى 42.</ref>
+
جدش مرحوم آیت الله آقا شیخ احمد نیر از علما و زهاد و اوتاد زمان خود بود. وى داراى تألیفات فراوان بوده است.
  
==تحصيلات حاج شیخ احمد علی احمدی شاهرودی==
+
==تحصیل و استادان==
  
آيت الله احمدى پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به اقتضاى شوق فطرى و سيره خانوادگى، به تحصيل علوم دينى روآورد. وى مقدمات عربى را نزد والد گراميش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به [[حوزه علميه]] [[مشهد]] مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه علیه السلام، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علميه، مرحوم حضرت آيت الله حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت.<ref>مقدمه كتاب سيرى در عقايد، تأليف مرحوم آيت الله احمدى شاهرودى.</ref>
+
آیت الله احمدى شاهرودی پس از تحصیلات ابتدایى در زادگاه خود، به تحصیل علوم دینى روآورد. وى مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و سپس به همت و سعى پدر، به [[مشهد]] مقدس آمده و تحت سرپرستى رئیس وقت [[حوزه علمیه]]، آیت الله شیخ احمد کفایى قرار گرفت.
  
==اقامت و اساتيد شیخ در مشهد مقدس==
+
آیت الله احمدى به مدت ده سال در جوار ملکوتى [[امام رضا علیه السلام|امام هشتم]] علیه السلام اقامت گزید و دوره مقدمات و [[ادبیات عرب]] را نزد استاد توانا، ادیب نیشابورى، و سطوح عالیه را نزد حضرات آیات، که در ذیل اشاره مى شود، گذرانید:
  
آيت الله احمدى به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم علیه السلام اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات، كه در ذيل اشاره مى شود، گذرانيد:
+
*میرزا احمد مدرس یزدى.
  
* 1. مرحوم آيت الله حاج شيخ مجتبى قزوينى.
+
*آیت الله میرزا کاظم مهدوى دامغانى (معروف به محقق دامغانى).
  
* 2. ميرزا احمد مدرس يزدى.
+
*آیت الله [[شیخ هاشم قزوینی|شیخ هاشم قزوینى]].
  
* 3. مرحوم آيت الله ميرزا كاظم مهدوى دامغانى (معروف به محقق دامغانى و دايى پدر محقق مقاله).
+
*آیت الله [[شیخ مجتبی قزوینی|شیخ مجتبى قزوینى]] (دروس [[فلسفه]] و [[کلام]]).
  
* 4. حضرت آيت الله حاج شيخ هاشم قزوينى.
+
*آیت الله [[میرزا مهدی اصفهانی|میرزا مهدى اصفهانى]] (معارف).
  
* 5. [[فلسفه]] و [[كلام]] نزد حاج شيخ مجتبى قزوينى.
+
آیت الله احمدى سپس براى تکمیل معلومات و فراگیرى دوره عالى دروس خارج [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، همراه عده اى از فضلاى حوزه علمیه مشهد مانند شهید آیت الله [[شهید آیت الله سعیدی|سید محمدرضا سعیدى]] و آیت الله [[سید علی سیستانی|سید على سیستانى]] و [[ابوالقاسم خزعلی|آیت الله خزعلى]] به شهر مقدس [[قم]] هجرت نمود. برخی اساتید آیت الله احمدى در قم عبارتند از:
  
* 6. دروس معارف نزد محقق بزرگ و عارف بالله، آيت الله مرحوم ميرزا مهدى (معروف به اصفهانى).<ref> گنجينه دانشمندان، ج 9، ص 78.</ref>
+
*آیت الله [[آیت‌الله بروجردی|سید محمدحسین طباطبایى بروجردى]]
  
==هجرت و اقامت حاج احمد علی به حوزه علميه قم==
+
*آیت الله [[سید صدرالدین صدر]]
  
آيت الله احمدى سپس براى تكميل معلومات و فراگيرى دوره عالى دروس خارج [[فقه]] و [[اصول]]، در معيت عده اى از فضلاى حوزه علميه [[مشهد]] مقدس مانند مرحوم شهيد آيت الله سيد محمدرضا سعيدى و حضرت آيت الله العظمى حاج سيد على سيستانى (مقيم [[نجف]] اشرف) و آيت الله حاج شيخ ابوالقاسم خزعلى و برخى ديگر از حجج الاسلام - كه هم اكنون در سمت هاى عالى مشغول خدمتگزارى به نظام جمهورى اسلامى ايران هستند - به شهر مقدس [[قم]] هجرت نمود و در جوار كريمه اهل بيت، [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها سكنى گزيد.<ref> سيرى در عقايد، چاپ پنجم، ص 5.</ref>
+
*آیت الله [[سید محمدتقی خوانساری|سید محمدتقى خوانسارى]]
==اساتيد آيت الله احمدى در قم==
 
  
* 1. آيت الله العظمى سيد محمدحسين طباطبايى بروجردى كه رئيس و مرجع مطلق عالم تشيع بود.
+
*آیت الله [[سید محمد حجت کوه کمری|سید محمد حجت کوه‌کمرى]]
  
* 2. آيت الله سيد صدرالدين صدر كه از اساتيد و مسئولين [[حوزه علميه]] قم بوده است.
+
*آیت الله [[شیخ عباسعلی شاهرودی|شیخ عباسعلى شاهرودى]]
  
* 3. آيت الله سيد محمدتقى خوانسارى، از مراجع عظيم جهان اسلام.
+
*آیت الله [[امام خمینى]].
  
* 4. آيت الله سيد محمد حجت كوه‌كمرى، همان چهره ممتازى كه مرحوم حاج شيخ عبدالكريم حائرى با تعظيم و اكرام از وى سخن مى گفت، وى را به اقامه جماعت به جاى خود، و به وصايت و نيابت تعيين نمود و بعد از رحلت آن مرد بزرگ و مرجع عاليقدر به سامان دادن امور حوزويان اهتمام ورزيد.<ref>ستارگان حرم، ج 7، ص 95.</ref>
+
آیت الله احمدى، سپس براى بهره گیرى از درس بزرگان حوزه [[نجف]] اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار [[عراق]] گردید. اساتید ایشان در نجف عبارتند از:
  
* 5. آيت الله حاج شيخ عباسعلى شاهرودى، از اساتيد مجرب [[فقه]] و [[اصول]] حوزه علميه.
+
*آیت الله [[سید محسن حکیم|سید محسن حکیم]]
 +
*آیت الله [[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]
 +
*آیت الله [[سید ابوالقاسم خویی]]
 +
*آیت الله [[سید عبدالهادی شیرازی|سید عبدالهادى شیرازى]]
  
* 6. حضرت آيت الله العظمى [[امام خمينى]]، بنيانگذار نظام جمهورى اسلامى ايران.
+
==فعالیت‌های علمى==
  
آيت الله احمدى در محضر چنين مراجع و بزرگانى زانوى ادب به زمين زد و از خرمن پرفيض آنان توشه ها برگرفت و بهره هاى فراوان برد.
+
آیت الله احمدعلى احمدى داراى مراتب علمى بالا بود و در [[کلام]]، [[فلسفه]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] و [[عرفان]] صاحب نظر و اهل قلم بوده است. این مرد بزرگ سال هاى متمادى در یکى از حجره هاى صحن مطهر [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها به تدریس [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]]، [[مکاسب (کتاب)|مکاسب]] و [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]] و خارج فقه و اصول و [[اخلاق]] اشتغال داشت.
  
==هجرت ایشان به نجف اشرف==
+
محصول تدریس این فقیه، پرورش تعداد زیادى از طلاب فاضل است که هم اکنون به مدارج بالاى علمى دست یافته و به خدمات علمى، فرهنگى پرداخته اند و بعضى از آن ها در سمت هایى از قبیل [[قضاوت]] و بعضى هم به تربیت طلاب حوزه و نسل جوان دانشگاهى اشتغال دارند.
  
آيت الله احمدى، براى بهره گيرى از درس بزرگان حوزه [[نجف]] اشرف و جستجوى آراء و مبانى [[فقه]] و [[اصول]] آنان، رهسپار عراق گرديد. معظم‌له پس از [[زيارت]] عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم علیهم السلام در نجف اشرف سكنى گزيد. او هر شب به حرم مطهر و منور مولا اميرمؤمنان علیه السلام مشرف مى شد و پس از انجام فرائض و زيارت، از آن حضرت طلب توفيق مى نمود.
+
==فعالیت‌هاى اجتماعى==
 +
'''مبارزه با بدعتها:'''
  
==اساتيد شیخ در نجف اشرف==
+
آیت الله احمدى که از شاگردان برجسته و ممتاز [[آیت الله بروجردی|آیت الله بروجردى]] بود، به دلیل [[تقوا]] و حافظه قوى و دارا بودن مراتب علمى و فهم فقهى بالا، همواره مورد عنایت معظم له بود. اشتیاق آیت الله احمدى به اشاعه فرهنگ والاى اسلامى و نیز توجه وافر ایشان به مسائل اجتماعى، سیاسى و فرهنگى امت مسلمان، بخصوص مردم مظلوم ایران، باعث گردید که از جانب آیت الله بروجردى به همراه چند نفر از فضلاى [[حوزه علمیه قم]] جهت تبلیغ مبانى دینى و فرهنگ اسلامى و مبارزه با دشمنان عقیدتى اسلام همچون فرقه ضاله [[بهائیت]] به مناطق مختلف کشور مانند آباده [[شیراز|شیراز]] اعزام شدند. آیت الله احمدى مبارزه جدى و پیگیر با منحرفان و اهل [[بدعت]] را آغاز کرد و در این راستا به موفقیت هاى چشمگیرى نایل آمد و بسیارى از آن منحرفان را [[توبه]] داد و به دامن [[اسلام]] بازگردانید.
  
هدف آيت الله احمدعلى احمدى از هجرت به [[عراق]]، علاوه بر زيارت مراقد ملكوتى [[ائمه اطهار]] علیهم السلام، استفاده علمى از محضر علما و فرزانگان [[نجف]] اشرف هم بود. از اين رو، ايشان بعد از استقرار در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرت آيت الله العظمى حاج سيد محسن حكيم، حضرت آيت الله العظمى سيد محمود شاهرودى، حضرت آيت الله العظمى سيد ابوالقاسم خويى، حضرت آيت الله العظمى سيد عبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد.
+
'''توجه به نسل جوان:'''
  
ايشان سپس براى تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ايران برگشت و در شهر مقدس [[قم]] اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش لحظه اى از تبليغ و تدريس، و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد.<ref> گنجينه دانشمندان، ج 9، ص 77.</ref>
+
از جمله تلاش هاى فرهنگى آن مجاهد فقید، توجه ویژه او به نسل جوان بود. در سال هاى حکومت ستمشاهى، بخصوص سال هاى ۱۳۵۵-۱۳۵۴، که شرایط فرهنگى حاکم بر جامعه بسیار نامطلوب بود و بسیارى از جوانان و نوجوانان این مملکت تحت تأثیر فرهنگ نظام طاغوتى برگرفته از فرهنگ منحط و انحرافى غرب، قرار گرفته بودند، این عالم متعهد براى جلوگیرى از غوطه ور شدن نسل جوان در فساد اخلاقى، در شرق تهران در محله وحیدیه اقدام به تأسیس کتابخانه وسیعى جنب [[مسجد جامع]] فاطمیه کرد و بیش از ۵ هزار جلد کتاب را تهیه نمود و خود عهده دار [[امام جماعت‌|امامت جماعت]] آن مسجد شد. او همچنین به دعوت روحانیت روشنفکر [[حوزه علمیه قم]]، کلاس هاى اعتقادى، سیاسى، فرهنگى و جلسات متعدد پرسش و پاسخ را جهت شکوفاشدن استعدادهاى نهفته و رشد فکرى جوانان دایر نمود.  
  
==مراتب علمى حاج شیخ احمد علی احمدی شاهرودی==
+
'''اقامه نماز جمعه:'''
  
آيت الله احمدعلى احمدى همانند جد و پدر بزرگوارش، داراى مراتب علمى بالا بوده و در [[كلام]]، [[فلسفه]]، [[حديث]]، [[فقه]]، [[اصول]] و [[عرفان]] صاحب نظر و اهل قلم بوده است. اين مرد بزرگ سال هاى متمادى در يكى از حجره هاى صحن مطهر [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها به تدريس رسائل، مكاسب و كفايتين و خارج [[فقه]] و [[اصول]] و اخلاق اشتغال داشت.
+
آیت الله احمدى بعد از پیروزى شکوهمند انقلاب اسلامى، در صحنه هاى فرهنگى حضورى چشمگیر و درخشان داشت. این عالم وارسته با حکم [[امام خمینی]] به عنوان [[امام جمعه]] و نماینده ولى فقیه در چابکسر (از توابع گیلان) منصوب شد. ایشان در چند سالى که در این سمت بود، با ایراد خطبه ها و سخنرانى هاى پربار و روشنگر، مردم آن دیار را ارشاد مى کرد و با جریانات انحرافى ضدانقلاب و منافقین به مبارزه مى پرداخت. او براى دفاع از ارزش هاى والاى انقلاب و [[ولایت فقیه]]، با تحلیل هاى علمى و استدلال هاى منطقى خود باعث شد که منافقین کوردل و ضدانقلاب و مارکسیست ها نتوانند جوانان پاکدل آن خطه را اغفال و بر ضد نظام مقدس جمهورى اسلامى تحریک کنند.
  
محصول تدريس اين فقيه، پرورش تعداد زيادى از طلاب فاضل است كه هم اكنون به مدارج بالاى علمى دست يافته و به خدمات علمى، فرهنگى پرداخته اند و بعضى از آن ها در سمت هايى از قبيل قضاوت و بعضى هم به تربيت طلاب حوزه و نسل جوان دانشگاهى اشتغال دارند.<ref>آينه پژوهش، سال هفتم، ش 6 (بهمن و اسفند 75)، ص 89.</ref>
+
'''حضور در جبهه:'''
  
==فعاليت هاى فرهنگى ایشان قبل از انقلاب==
+
یکى دیگر از سر فصل هاى مهم فعالیت فرهنگى آن مجاهد نستوه، حضور مستمر او در جمع رزمندگان [[اسلام]] در جبهه هاى غرب و جنوب، مخصوصاً در لشکر على بن ابى طالب [[قم]] در غرب بود. این [[فقیه]] مجاهد با سخنرانى هاى شیوا و بیان جنگ هاى صدراسلام به تقویت روحیه رزمندگان اسلام مى پرداخت. از جمله فعالیت هاى ارزنده و ماندگار ایشان، سخنرانى هاى پربار او در لشکر على بن ابى طالب مستقر در جبهه غرب بود. این سخنرانى ها که در مورد «حرکت ارتش اسلام به نحو استتار»، «علت [[جنگ خیبر]]»، «نقاط حساس و راه هایى که شبانه به اشغال لشکر اسلام درآمد»، «تاکتیک جنگى فتح قلعه خیبر»، «شیوه فتح سنگرهاى دشمن»، «بازشدن درِ خیبر به دست [[امیرالمومنین]] علیه السلام»، «عوامل پیروزى»، «عاطفه در صحنه نبرد»، «گذشت در هنگام پیروزى» و «سه نقطه درخشان از فضایل [[امام على]] علیه السلام در وقایع خیبر» بود، بعدها در جزوه اى جمع آورى شد. این جزوه بنا به درخواست سردار رشید اسلام [[شهید مهدی زین الدین|شهید زین‌الدین]] که فرماندهى لشکر به عهده ایشان بود، با عنوان «کانون خطر یا دژ آهنین خیبر» چاپ و منتشر شد. این اثر ارزشمند به واسطه مؤثر بودنش در جبهه هاى غرب و جنوب حتى در جزیره مجنون بین رزمندگان اسلام توزیع و به سرعت نسخه هاى آن نایاب شد.
  
'''<I>جايگاه وى نزد آيت الله العظمى بروجردى :</I>'''
+
'''در عرصه دانشگاه:'''
  
آيت الله احمدى كه از شاگردان برجسته و ممتاز حضرت آيت الله بروجردى بود، به دليل [[تقوا]] و حافظه قوى و دارا بودن مراتب علمى و فهم فقهى بالا، همواره مورد عنايت معظم له بود. اشتياق آيت الله احمدى به اشاعه فرهنگ والاى اسلامى و نيز توجه وافر ايشان به مسائل اجتماعى، سياسى و فرهنگى امت مسلمان، بخصوص مردم مظلوم ايران، باعث گرديد كه از جانب حضرت آيت الله بروجردى به همراه چند نفر از فضلاى [[حوزه علميه]] [[قم]] - كه هم اكنون بسيارى از آنان در شمار علماى طراز اول حوزه علميه قم هستند (مانند آيت الله على مشكينى، آيت الله ابراهيم امينى، آيت الله فقيد احمدى ميانجى، آيت الله فقيد روحانى، آيت الله سبحانى و جناتى شاهرودى و معزى ملايرى). - جهت تبليغ مبانى دينى و فرهنگ اسلامى و مبارزه با دشمنان عقيدتى اسلام همچون فرقه ضاله بهائيت به مناطق مختلف كشور اعزام شدند. ايشان در اين دوران فعاليت هاى وسيع و بسيار پرثمرى را ايفا نمودند.
+
این عالم متقى غیر از تدریس، تألیف، تبلیغ و اقامه [[نماز جماعت]]، تدریس دروس مختلف اسلامى را در دانشگاه ها به عهده داشت و به عنوان استادى فرزانه و خبره شناخته شده بود. بخشى از اوقات ایشان هم جهت پاسخگویى به سؤالات پیچیده عقیدتى اساتید معارف مصروف مى گشت. زمانى که نهاد نمایندگى ولى فقیه در دانشگاه آزاد اسلامى فعالیت خود را شروع کرد، او یکى از افرادى بود که به عنوان مُمتِحن اساتید دروس معارف اسلامى انتخاب شد. ایجاد دفاتر فرهنگى دانشگاه ها، جذب طلاب، بازرسى، رفع مشکلات دفاتر فرهنگى، احداث نمازخانه ها و تقویت کتابخانه ها از جمله فعالیت هاى دیگر ایشان بود. این عالم فداکار نقش بسیار مؤثرى در اسلامى شدن دانشگاه ها، جداسازى جوانان دانشجوى پسر و دختر، تشکیل جلسات اعیاد و سوگوارى [[ائمه اطهار]] علیهم السلام با همکارى بسیج دانشجویى داشت و در این راه از هیچ تلاشى فروگذارى نمى کرد.
  
از جمله مأموريت هاى ايشان به نمايندگى از طرف حضرت آيت الله بروجردى، هجرت به شهر آباده شيراز به مدت سه سال بود؛ زيرا اين شهر مركز تصوف و بهائيت بود و تفكرات انحرافى اين فرقه هاى گمراه در اكثر ادارات و در ميان اقشار مختلف مردم رسوخ كرده بود. آيت الله احمدى مبارزه جدى و پيگير با منحرفان و اهل بدعت را آغاز كرد و در اين راستا به موفقيت هاى چشمگيرى نايل آمد و بسيارى از آن منحرفان را [[توبه]] داد و به دامن اسلام بازگردانيد.<ref>گنجينه دانشمندان، ج 9، ص 78.</ref>
+
==آثار و تألیفات==
  
نگارنده اين سطور هنگامى كه از ايشان سؤال كردم: شما از چه شيوه و روش هايى جهت تبليغ استفاده مى كرديد، ايشان جواب داد: «[[قرآن]] مجيد شيوه ارشاد را بيان فرموده است.» و آن گاه اشاره به آيه [[سوره نحل]] «ادع الى سبيل ربك بالحكمة والموعظة الحسنة...» و آيه [[سوره سبا]] «قل انما اعظكم بواحدة ان تقوموالله مثنى و فرادى »<ref>[[سوره نحل]]/125 و [[سوره سبا]]/46.</ref> كرد.
+
آیت الله احمدی، غیر از سخنورى و تبلیغ [[دین]] و تدریس در [[حوزه علمیه قم]] و دانشگاه ها، به تحقیق و تألیف کتاب هاى فراوانى مبادرت نمود. برخی از تألیفات او عبارت است از:
 +
[[پرونده:Bawar.jpg|thumb|left|سیری در عقاید اینگونه باور کنیم، از آثار آیت الله احمدی شاهرودی]]
  
ايشان رمز موفقيت و تأثير كلام را در خودسازى و [[تهذيب نفس]] و استمداد از ادعيه مأثوره و مطالعه و تحقيق زياد مى دانست و در ادامه بيان فرمود: «با نيتى خالص براى رضاى قادر منان و بدون توجه به اجرت مادى حركت كردم. براى خدا رنج ها و مشكلات را به جان خريدم و هيچ شكوه اى نداشتم و اميدوار بودم كه خداوند اجر و مزد مى دهد، هم در دنيا و هم در [[آخرت]]. وقتى احساس كردم تبليغاتم مؤثر واقع شده خيلى خوشحال بودم. زمانى كه به اطلاع مرجع عالم اسلام آيت الله بروجردى رسيده بود، بسيار خرسند گرديده و برايم [[دعا]] كرده بود. پس از مراجعت، معظم له چندين مأموريت ديگر به من واگذار نمودند و به نمايندگى از طرف آن مرجع تقليد به شهرستان هاى فيروزكوه، چهارمحال بختيارى، فريدن و داران از توابع اصفهان و همچنين و ادغان از توابع كاشان - كه مركز سران بهائيت و تبليغات گسترده آنان بود. - هجرت كردم. در وادغان جلسه مصاحبه و پرسش و پاسخ قرار دادم. نتيجه آن شد كه بسيارى توبه كرده و به دامن اسلام برگشتند<ref>مصاحبه نويسنده اين مقاله با آيت الله احمدى در زمان حياتش.</ref> و يكى از سران بهائيت به نام دكتر برجيس به دست مسلمانان كشته و آن گروهك فريب خورده تضعيف و نابود شدند».<ref>جزوه آشنايى با زندگي‌نامه مرحوم آيت الله احمدى، ص 3. جريان دكتر برجيس را در كتاب «ربانى شيرازى، آيه استقامت» از مجموعه ديدار با ابرار به طور كامل ملاحظه فرماييد.
+
#سیرى در عقاید: چاپ اول این کتاب در زمان مرجعیت [[آیت الله بروجردی|آیت الله بروجردى]] بود که پیرامون فِرَق مختلف و نقد و بررسى و تفکرات [[تصوف]] مى باشد. کتاب مذکور ۵ بخش عمده دارد: [[توحید]]؛ [[عدل]]؛ [[نبوت]]؛ [[امامت]]؛ [[معاد]].
</ref>
+
#تقلید اعلم: به زبان عربى، که به دلیل سیاسى بودن، رژیم طاغوتى اجازه چاپ آن را نداد.
 +
#انگیزه حق: پیرامون مناقب حضرت [[امیرالمومنین]] علیه السلام.
 +
#به سوى خدا بروید.
 +
#مجموعه مقالات پیرامون باب و بهاء.
 +
#جنگ خیبر: چنان که گفته شد، این عالم ربانى ماه ها در جبهه هاى جنگ حضور مؤثر داشته است. در طى این مدت، جهت تقویت روحیه رزمندگان سخنرانى هاى بسیارى ایراد کرد. این کتاب بخشى از سخنرانى هاى ایشان است که بنا به درخواست سردار شهید زین‌الدین و نماینده ولى فقیه در لشکر على بن ابى طالب علیه السلام تهیه و منتشر گردید.
 +
#تفسیر موضوعى [[قرآن مجید]].
 +
#ترجمه کتاب شریف «[[جامع السعادات (کتاب)|جامع السعادات]]» مرحوم نراقى کاشانى.
 +
#رساله در مسئله [[بداء]].
 +
#تقریرات درس خارج فقه [[آیت الله بروجردی|آیت الله بروجردى]] در باب لباس مشکوک.
 +
#اخلاق حمیده.
 +
#رساله عملیه.
  
==توجه داشتم شیخ احمدی به نسل جوان==
+
==فضایل اخلاقى==
  
از جمله تلاش هاى فرهنگى آن مجاهد فقيد، توجه ويژه او به نسل جوان، قبل و بعد از انقلاب بود. در سال هاى حكومت ستم شاهى، بخصوص سال هاى 5-1354، كه شرايط فرهنگى حاكم بر جامعه بسيار نامطلوب بود و بسيارى از جوانان و نوجوانان اين مملكت تحت تأثير فرهنگ نظام طاغوتى برگرفته از فرهنگ منحط و انحرافى غرب، قرار گرفته بودند و زمينه هاى فساد و بى بندوبارى بر اثر تبليغات شوم راديو و تلويزيون و سينما و كاباره و غيره در جامعه ايجاد شده بود، اين عالم متعهد براى جلوگيرى از غوطه ور شدن نسل جوان در فساد اخلاقى، در شرق تهران در محله وحيديه اقدام به تأسيس كتابخانه وسيعى جنب مسجد جامع فاطميه كرد و بيش از 5 هزار جلد كتاب را تهيه نمود و خود عهده دار امامت جماعت آن مسجد شد. او همچنين به دعوت روحانيت روشنفكر حوزه علميه قم، كلاس هاى اعتقادى، سياسى، فرهنگى و جلسات متعدد پرسش و پاسخ را جهت شكوفاشدن استعدادهاى نهفته و رشد فكرى جوانان داير نمود. البته اين اقدام مؤثر واقع شد و جوانان زيادى به مسائل اعتقادى و سياسى گرايش يافتند.<ref>روزنامه حيات‌نو (پنج شنبه 17 خرداد 1380)، ص 3.
+
آیت الله احمدى بر اثر مجاهده با نفس و ارتباط با خداوند متعال و مأنوس بودن با ادعیه [[امامان معصوم]] علیهم السلام، مجموعه اى از صفات نیک را در خود جمع کرده بود که به برخى از آن ها اشاره مى شود:
</ref>
 
  
نكته قابل توجه اين است كه وى در كنار فعاليت هاى فرهنگى، به دليل جو خفقان و رعب و وحشت از ساواك، به طور مخفى و محرمانه با افراد سياسى-مذهبى كه عليه نظام طاغوت مبارزه مى كردند، ارتباط داشت و به صورت غيرمستقيم به آگاهى  دهى سياسى و هدايت جوانان مى پرداخت؛ اين در زمانى بود كه ساواك به وى اجازه نمى داد در مسجد براى مردم سخنرانى كند.
+
*[[عبادت]] و بندگى: ایشان بارها مى فرمود: «با خدا بساز بر همه بناز»؛ لذا این عالم عامل به عبادت عشق مى ورزید. [[نماز شب|نماز شبش]] ترک نمى شد. در [[نماز جماعت]] صبح در مسجد امام رضا علیه السلام حضور مى یافت. همه روزه [[قرآن]] مى خواند. به تعقیبات [[نماز]] مى پرداخت و هنگامى که مشغول [[دعا]] مى شد به شدت اشک مى ریخت. این دعا را بسیار تکرار مى کرد: «الهى لاتَکلنى الى نفسى طرفة عینٍ ابداً». در شب‌هاى جمعه در عبادت، حال عارفانه و خالصانه ویژه اى داشت. در ماه مبارک [[رمضان]] بیشتر به عبادت و راز و نیاز و تبلیغ و ارشاد مى پرداخت.
  
يكى از فعاليت هاى آيت الله احمدى اين بود كه اطلاعيه ها و كتاب حكومت اسلامى را تهيه و تكثير مى كرد و به وسيله فرزندان خودش و بعضى از جوانان كه مورد اعتماد او بودند همچون شهيد على‌اكبر وهاج در بين مردم توزيع مى شد. «على‌اكبر وهاج» در 22 بهمن سال 1357 به دست ساواك، در حين پخش اطلاعيه به درجه شهادت نايل آمد.<ref>نقل از آقاى محمدمهدى احمدى فرزند آيت الله احمدى.
+
*[[تواضع]] و فروتنى: او با مردم و طلاب بسیار برخورد خودمانى داشت. در جلسات، رفتارى عادى و کمتر از منزلت خود بروز مى داد، و به همین علت بود که طلاب و نسل جوان دانشگاهى و مردم مجذوب و شیفته اش مى شدند، بخصوص نسل جوان دانشگاهى او را عالمى متواضع و دور از [[تکبر]] مى شناختند. ایشان در محیط خانواده هم بسیار متواضع بود و احترام خاصى به همسر و فرزندانش مى گذاشت. هیچ گاه عبوس نبود و همیشه با چهره خندان و شاداب به آنان نگاه مى کرد. گاهى در امور خانه به همسرش کمک مى کرد.
</ref>
 
  
==فعاليت هاى فرهنگى ایشان بعد از انقلاب==
+
*شیداى ولایت: آیت الله احمدى انس خاصى با [[اهل بیت]] علیهم السلام داشت. یکى از انگیزه هاى رفتن او به [[نجف]] اشرف همین بود. در آن جا ضمن تحصیل علوم اسلامى، به صورت مستمر، به حرم مولا [[امیرالمومنین]] علیه السلام شرفیاب مى شد و بعد از اقامه نماز مغرب و عشا، [[زیارت جامعه کبیره|زیارت جامعه]] را مى خواند. بارها متذکر مى شد: «شما که در دانشگاه ها هستید، یاد و خاطره امامان معصوم را زنده نگه دارید؛ در اعیاد مجلس جشن بگیرید و در شهادات مجلس عزادارى ترتیب دهید تا نسل جوان با زندگى [[ائمه اطهار|ائمه]] آشنا شوند؛ بین نماز ظهر و عصر یک [[حدیث]] کوتاه بخوانید و بیانات انسان‌ساز ائمه را براى نسل جوان بازگو کنید». این عالم بزرگوار احترام خاصى براى ذریه [[پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله قائل بود.
 +
*ساده زیستى: یکى از ویژگى هاى بارز او، [[قناعت]] و ساده‌زیستى بود. از زرق و برق دنیا دورى مى کرد. وضع زندگى او بسیار ساده و بى آلایش بود؛ در محیط منزلش از تجملات و امور زینتى خبرى نبود، این خصلت سازنده را تا آخر عمر حفظ کرد. از غذاهاى لذیذ به شدت پرهیز مى کرد.
 +
*مسئولیت پذیرى: از ویژگى هاى بارز آن عالم ربانى همین احساس مسئولیت بود. او از گوشه گیرى و انزوا جداً دورى مى کرد و با وجود کهولت سن، مرتب به [[تهران]] و شهرستان ها جهت تدریس و بازرسى امور فرهنگى مى رفت. بارها مى فرمود: «انسان تا زنده است و توان دارد، باید به خلق خدا خدمت کند. ما که نان [[امام زمان]] علیه السلام را خوردیم و در دورانى زندگى مى کنیم که مردم براى انقلاب و جنگ تحمیلى جان و مال داده اند و در مصدر انقلاب نایب امام زمان علیه السلام وجود دارد؛ باید براى خدمت به مردم و نسل جوان حرکت کرد و مردم را آگاه کرد. باید به هر صورت که ممکن است خدمت کنید، تبلیغ کنید، مسئله و [[احکام]] بگویید، به جبهه بروید و مجاهدت هاى مسلمانان صدر اسلام را بگویید و...».
  
'''<I>در سنگر نماز جمعه :</I>'''
+
==وفات==
  
آيت الله احمدى بعد از پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى، در صحنه هاى فرهنگى حضورى چشمگير و درخشان داشت. اين عالم وارسته با حكم حضرت امام به عنوان امام جمعه و نماينده ولى فقيه در چابكسر (از توابع گيلان) منصوب و مشغول خدمتگزارى شد. ايشان در چند سالى كه در اين سمت بود، با ايراد خطبه ها و سخنرانى هاى پربار و روشنگر، مردم آن ديار را ارشاد مى كرد و با جريانات انحرافى ضدانقلاب و منافقين به مبارزه مى پرداخت. او براى دفاع از ارزش هاى والاى انقلاب و ولايت فقيه، با تحليل هاى علمى و استدلال هاى منطقى خود باعث شد كه منافقين كوردل و ضدانقلاب و ماركسيست ها نتوانند جوانان پاكدل آن خطه را اغفال و بر ضدنظام مقدس جمهورى اسلامى تحريك كنند.<ref>نقل از آقاى محمدمهدى احمدى فرزند آيت الله احمدى.
+
سرانجام روح بلند و ملکوتى فقیه عارف و مجتهد وارسته، حاج شیخ احمدعلى احمدى شاهرودى، پس از سال ها تلاش و فعالیت دلسوزانه در راه [[دین]] مبین [[اسلام]] و مکتب سعادت آفرین [[تشیع]]، در سال ۱۳۷۵ ش. در سفر [[حج]] عمره، در حال [[طواف]] [[بیت الله الحرام]] بر اثر سکته قلبى به دیدار حق شتافت. پیکر مطهرش به [[ایران]] منتقل شد و [[تشییع جنازه|تشییع]] باشکوهى در [[قم]] انجام گرفت و پس از اقامه [[نماز میت|نماز]] توسط مرحوم [[محمدتقی بهجت فومنی|آیت الله بهجت]]، در [[قبرستان شیخان قم|قبرستان شیخان]]، نزدیک قبر [[میرزای قمی|میرزاى قمى]] مدفون گردید.  
</ref>
 
  
'''<I>در سنگر جبهه :</I>'''
+
==منابع==
 
 
يكى ديگر از سر فصل هاى مهم فعاليت فرهنگى آن مجاهد نستوه، حضور مستمر او در جمع رزمندگان [[اسلام]] در جبهه هاى غرب و جنوب، مخصوصاً در لشكر على بن ابى طالب [[قم]] در جبهه غرب بود. اين فقيه مجاهد با سخنرانى هاى شيوا و بيان جنگ هاى صدراسلام به تقويت روحيه رزمندگان اسلام مى پرداخت. از جمله فعاليت هاى ارزنده و ماندگار ايشان، سخنرانى هاى پربار او در لشكر على بن ابى طالب مستقر در جبهه غرب بود.
 
 
 
اين سخنرانى ها كه در مورد «حركت ارتش اسلام به نحو استتار»، «علت جنگ خيبر»، «نقاط حساس و راه هايى كه شبانه به اشغال لشكر اسلام درآمد»، «تاكتيك جنگى فتح قلعه خيبر»، «شيوه فتح سنگرهاى دشمن»، «بازشدن درِ خيبر به دست [[امیرالمومنین]] علیه السلام»، «عوامل پيروزى»، «عاطفه در صحنه نبرد»، «گذشت در هنگام پيروزى» و «سه نقطه درخشان از فضايل [[امام على]] علیه السلام در وقايع خيبر» بود، بعدها در جزوه اى جمع آورى شد.
 
 
 
اين جزوه بنا به درخواست سردار رشيد اسلام شهيد زين‌الدين كه فرماندهى لشكر به عهده ايشان بود، با عنوان «كانون خطر يا دژ آهنين خيبر» چاپ و منتشر شد. اين اثر ارزشمند به واسطه مؤثر بودنش در جبهه هاى غرب و جنوب حتى در جزيره مجنون بين رزمندگان اسلام توزيع و به سرعت نسخه هاى آن ناياب شد.<ref>جزوه كانون خطر يا دژ آهنين خيبر.</ref> اين جزوه تنها يك نمونه از صدها سخنرانى حماسى آن مرد بزرگ در جبهه ها مى باشد.
 
 
 
[[زهد]]، [[تقوا]]، حسن سلوك، رفتار متواضعانه و بسيارى از ويژگى هاى خوب او در جمع رزمندگان اسلام چنان بود كه رزمنده اى به نام بشير اراكى براى آن عالم وارسته، اشعارى را سروده است كه چند بيتى از آن را مى آوريم:
 
 
 
اى عالمان، اى واعظان، آييد به جبهه اين زمان
 
 
 
با دانش و گفتارتان يارى كنيد رزمندگان
 
 
 
جبهه بود دانشگه خودسازى و علم و عمل
 
 
 
آييد درين كانون كنيد [[احكام]] اسلامى بيان
 
 
 
در لشگر مولا على علیه السلام، آييد به مسجد ظهر و شام
 
 
 
تا بنگريد احمدعلى احمدى را نغمه خوان
 
 
 
بين صلاتين مى دهد روح دليران صيقلى
 
 
 
اين پير نستوه مى كند با صحبتش دل ها جوان
 
 
 
پاسخ دهد با شور و حال، پيوسته بر صدها سؤال
 
 
 
حراف و نطاق و صبور، خوش مشرب و شيرين بيان
 
 
 
از حوزه علميه قم آمده در جبهه ها
 
 
 
خدمت كند بر [[دين]] و [[حق]] تا باشدش تاب و توان
 
 
 
شاهرودى و نيكوسرشت، يا رب ببر او را [[بهشت ]]
 
 
 
كن همنشين نزد مولايش على علیه السلام اندر جنان.
 
 
 
==حضور فعال آیت الله احمدی شاهرودی در سنگر دانشگاه==
 
 
 
اين عالم متقى غير از تدريس، تأليف، تبليغ و اقامه [[نماز جماعت]] در [[قم]] و [[تهران]]، تدريس دروس مختلف اسلامى را در دانشگاه ها به عهده داشت و به عنوان استادى فرزانه و خبره شناخته شده بود. بخشى از اوقات ايشان هم جهت پاسخگويى به سؤالات پيچيده عقيدتى اساتيد معارف مصروف مى گشت. زمانى كه نهاد نمايندگى ولى فقيه در دانشگاه آزاد اسلامى فعاليت خود را شروع كرد، او يكى از افرادى بود كه به عنوان مُمتِحن اساتيد دروس معارف اسلامى انتخاب شد.
 
 
 
ايجاد دفاتر فرهنگى دانشگاه ها، جذب طلاب، بازرسى، رفع مشكلات دفاتر فرهنگى، احداث نمازخانه ها و تقويت كتابخانه ها از جمله فعاليت هاى ديگر ايشان بود. اين عالم فداكار نقش بسيار مؤثرى در اسلامى شدن دانشگاه ها، جداسازى جوانان دانشجوى پسر و دختر، تشكيل جلسات اعياد و سوگوارى [[ائمه اطهار]] علیهم السلام با همكارى بسيج دانشجويى داشت و در اين راه از هيچ تلاشى فروگذارى نمى كرد.<ref> نقل از نويسنده مقاله كه در دانشگاه مدتى با ايشان همكارى داشته است.</ref>
 
 
 
==آثار ماندگار از حاج شیخ احمد علی احمدی شاهرودی==
 
 
 
آن استوانه [[فقه]] و [[فضيلت]]، از عمر پربركت خود نهايت استفاده را نمود. غير از سخنورى و تبليغ دين حنيف و تدريس در [[حوزه علميه]] [[قم]] و دانشگاه ها، به تحقيق و تأليف كتاب هاى فراوانى مبادرت نمود. كتاب هاى چاپ شده او هر كدام به نوبه خود جذاب و پرفايده براى عموم اقشار جامعه مى باشند كه ما به آن ها اشاره مى كنيم. اميد است با همت فرزندان آن عالم ربانى، كتاب هاى ديگر آن مرحوم به چاپ برسد.
 
 
 
* 1. «كتاب سيرى در عقايد»: چاپ اول اين كتاب در زمان مرجعيت حضرت آيت الله بروجردى بود كه پيرامون فِرَق مختلف و نقد و بررسى و تفكرات تصوف مى باشد. اين كتاب به دليل غناى علمى تاكنون بيش از 5 نوبت با تيراژ بالا چاپ و منتشر شده است. كتاب مذكور 5 بخش عمده دارد: 1- [[توحيد]]؛ 2- [[عدل]]؛ 3- [[نبوت]]؛ 4- [[امامت]]؛ 5- [[معاد]].
 
 
 
* 2. «تقليد اعلم»، به زبان عربى: كه به دليل سياسى بودن، رژيم طاغوتى اجازه چاپ آن را نداد.
 
 
 
* 3. «انگيزه حق»: در پيرامون مناقب حضرت [[امیرالمومنین]] علیه السلام.
 
 
 
* 4. «به سوى خدا برويد».
 
 
 
* 5. «مجموعه مقالات پيرامون باب و بهاء».
 
 
 
* 6. «جنگ خيبر»: چنان كه گفته شد، اين عالم ربانى ماه ها در جبهه هاى جنگ حضور مؤثر داشته است. در طى اين مدت، جهت تقويت روحيه رزمندگان سخنرانى هاى بسيارى ايراد كرد. اين كتاب بخشى از سخنرانى هاى ايشان است كه بنا به درخواست سردار شهيد زين‌الدين و نماينده ولى فقيه در لشكر على بن ابى طالب علیه السلام تهيه و منتشر گرديد.
 
 
 
* 7. تفسير موضوعى [[قرآن]] مجيد.<ref> سيرى در عقايد، مقدمه، ص 3.</ref>
 
 
 
كتاب هاى در دست انتشار:
 
 
 
* 1. «ترجمه كتاب شريف جامع السعادات مرحوم نراقى كاشانى».
 
 
 
* 2. رساله «در مسئله بداء».
 
 
 
* 3. «تقريرات درس خارج فقه حضرت آيت الله العظمى سيد حسين طباطبايى بروجردى در باب لباس مشكوك».
 
 
 
* 4. «اخلاق حميده».
 
 
 
* 5. «رساله عمليه».<ref>همان، ص 8.</ref>
 
 
 
==اجازات اجتهاد ایشان==
 
 
 
اين دانشمند متقى و عالم عامل، از تعدادى از مراجع بزرگ تشيع اجازه نامه اجتهاد داشت كه عبارتند از: آيت الله العظمى حكيم؛ آيت الله العظمى سيد محمدتقى خوانسارى؛ آيت الله العظمى حاج سيد محمود شاهرودى؛ آيت الله العظمى حاج شيخ عباسعلى شاهرودى، كه ضميمه مقاله مى باشد؛ آيت الله العظمى حاج سيد محمد حجت كوه‌كمرى؛ آيت الله العظمى حاج آقا حسين طباطبائى بروجردى؛ آيت الله العظمى حاج سيد محمدرضا گلپايگانى و آيت الله العظمى حاج سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى.<ref>همان، ص 8.</ref>
 
 
 
==فضايل معنوى و اخلاقى شیخ==
 
 
 
آيت الله احمدى بر اثر تربيت خانوادگى و تأثيرپذيرى از خلق و خوى اساتيد خود در حوزه هاى علميه [[مشهد]] و [[نجف]] و [[قم]] و نيز مجاهدات با [[نفس اماره]] و ارتباط با خداوند متعال و مأنوس بودن با ادعيه امامان معصوم علیهم السلام، مجموعه اى از صفات نيك را در خود جمع كرده بود كه به برخى از آن ها اشاره مى كنيم:
 
 
 
* 1. [[عبادت]] و بندگى: در سايه عبادت و بندگى خالصانه است كه انسان به مدارج عالى كمال نايل مى شود. خود (نويسنده مقاله) بارها شاهد بودم كه مى فرمود: «با خدا بساز بر همه بناز» لذا اين عالم عامل به عبادت عشق مى ورزيد. [[نماز شب]]‌اش ترك نمى شد. در [[نماز جماعت]] صبح در مسجد [[امام رضا]] علیه السلام حضور مى يافت. بارها ديده مى شد كه همه روزه [[قرآن]] مى خواند. به تعقيبات [[نماز]] مى پرداخت و هنگامى كه مشغول [[دعا]] مى شد به شدت اشك مى ريخت. اين دعاها را بسيار تكرار مى كرد: «الهى لاتكلنى الى نفسى طرفة عينٍ ابداً» و مى فرمود: «اللهم ذَلّلْ نفسى فى نفسى . و عَظّمْ شأنك فى نفسى ».<ref>اعيان الشيعه، ج 1، ص 323 و اصول كافى، ج 2، ص 581.</ref>
 
 
 
در شب‌هاى جمعه در [[عبادت]]، حال عارفانه و خالصانه ويژه اى داشت. در ماه مبارك [[رمضان]] بيشتر به عبادت و راز و نياز و تبليغ و ارشاد مى پرداخت.
 
 
 
* 2. [[تواضع]] و فروتنى: او با مردم و طلاب بسيار برخورد خودمانى داشت. در جلسات، رفتارى عادى و كمتر از منزلت خود بروز مى داد، و به همين علت بود كه طلاب و نسل جوان دانشگاهى و مردم مجذوب و شيفته اش مى شدند، بخصوص نسل جوان دانشگاهى او را عالمى متواضع و دور از تكبر مى شناختند. ايشان در محيط خانواده هم بسيار متواضع بود و احترام خاصى به همسر و فرزندانش مى گذاشت. هيچ گاه عبوس نبود و هميشه با چهره خندان و شاداب به آنان نگاه مى كرد. گاهى در امور خانه به همسرش كمك مى كرد.
 
 
 
* 3. شيداى ولايت: آيت الله احمدى رابطه اى قوى و انس و الفت خاصى با [[اهل بيت]] علیهم السلام داشت. يكى از انگيزه هاى رفتن او به [[نجف]] اشرف همين بود. در آن جا ضمن تحصيل علوم اسلامى، به صورت مستمر و همه شب، به حرم مولا [[امیرالمومنین]] علیه السلام شرفياب مى شد و بعد از اقامه [[نماز مغرب]] و عشا، زيارت جامعه را مى خواند و اشك مى ريخت.
 
 
 
بارها متذكر مى شد: «شما كه در دانشگاه ها هستيد، ياد و خاطره امامان معصوم را زنده نگه داريد؛ در اعياد مجلس جشن بگيريد و در شهادات مجلس عزادارى ترتيب دهيد تا نسل جوان با زندگى ائمه آشنا شوند؛ بين [[نماز ظهر]] و عصر يك [[حديث]] كوتاه بخوانيد و بيانات انسان‌ساز ائمه را براى نسل جوان بازگو كنيد».
 
 
 
اين عالم بزرگوار احترام خاصى براى ذريه هاى پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله قائل بود. اگر سيدى وارد مجلسى مى شد كه او حضور داشت، به صورت كامل بلند مى شد. ديده نشد كه او جلوتر از سيدى به مجلس و محفلى وارد شود...<ref>قسمتى از مصاحبه نويسنده مقاله با فرزند مرحوم و مشاهدات نويسنده.</ref>
 
 
 
4. ساده زيستى: يكى از ويژگى هاى بارز او، [[قناعت]] و [[ساده‌زيستى]] بود. از زرق و برق دنيا دورى مى كرد. وضع زندگى او بسيار ساده و بى آلايش بود؛ در محيط منزلش از تجملات و امور زينتى خبرى نبود، اين خصلت سازنده را تا آخر عمر حفظ كرد. از غذاهاى لذيذ به شدت پرهيز مى كرد. در اكثر مسافرت هاى طولانى كه جهت بازرسى دفاتر فرهنگى مى رفت، دستور مى داد در جايى كه آب و درخت باشد توقف كنند. اول عباى خود را پهن مى كرد و [[نماز]] مى خواند سپس غذاى ساده اى تناول مى كرد و به راه خود ادامه مى داد. مى فرمود: «انسان هايى كه به جايى رسيدند، به اندك قناعت كردند».
 
 
 
5. مسئوليت پذيرى: از ويژگى هاى بارز آن عالم ربانى همين احساس مسئوليت بود. او از گوشه گيرى و انزوا جداً دورى مى كرد و با وجود كهولت سن، مرتب به تهران و شهرستان ها جهت تدريس و بازرسى امور فرهنگى مى رفت. بارها مى فرمود: «انسان تا زنده است و توان دارد، بايد به خلق خدا خدمت كند. ما كه نان [[امام زمان]] علیه السلام را خورديم و در دورانى زندگى مى كنيم كه مردم براى انقلاب و جنگ تحميلى جان و مال داده اند و در مصدر انقلاب نايب امام زمان علیه السلام وجود دارد؛ بايد براى خدمت به مردم و نسل جوان حركت كرد و مردم را آگاه كرد. بايد به هر صورت كه ممكن است خدمت كنيد تبليغ كنيد، مسئله و [[احكام]] بگوييد، به جبهه برويد و مجاهدت هاى مسلمانان صدر اسلام را بگوييد و...».<ref>نقل از محمدمهدى احمدى.</ref>
 
 
 
==فرزندان حاج احمد علی==
 
 
 
احمدى شاهرودى داراى چهار پسر و يك دختر مى باشد:
 
 
 
* 1. آقاى محمدحسن احمدى، هم‌اكنون 50 سال سن دارد و كارمند نيروى زمينى ارتش جمهورى اسلامى ايران است.
 
 
 
* 2. آقاى محمدمهدى احمدى، كه هم‌اكنون مدير كل فرهنگ و ارشاد اسلامى شهر مقدس [[قم]] و 42 ساله است.
 
 
 
* 3. آقاى جواد احمدى، كه مشاور حقوقى دفتر تبليغات اسلامى [[حوزه علميه]] قم و 35 ساله است.
 
 
 
* 4. حجة الاسلام حسين احمدى، از مدرسين حوزه علميه قم است و 28 سال دارد.
 
 
 
در ضمن همسر مرحوم آيت الله احمدى از بانوان عفيفه و داراى زهد و كمال است كه همراه با شوهر بزرگوارش قدم هاى مثبتى در انقلاب اسلامى برداشته و در دامن خود فرزندان صالحى را تربيت نمود.<ref>نقل از محمدمهدى احمدى.</ref>
 
 
 
==وفات حاج شیخ احمد علی احمدی شاهرودی==
 
 
 
سرانجام روح بلند و ملكوتى فقيه عارف و مجتهد وارسته، حاج شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى، پس از سال ها تلاش و فعاليت دلسوزانه در راه [[دين]] مبين [[اسلام]] و مكتب سعادت آفرين تشيع در سال 1375 ش در سفر [[حج]] عمره، بعد از انجام [[مناسك حج]] و در حال [[طواف]] بيت الله الحرام بر اثر سكته قلبى به ميهمانى صاحب بيت شتافت. به مناسبت ارتحال ايشان، بعثه مقام معظم رهبرى در [[مكه]] مكرمه مجلس عزادارى برگزار كرد.
 
 
 
بنا به تقاضاى همسر و فرزندانش، جنازه مطهرش به ايران منتقل شد و تشييع باشكوهى در قم انجام گرفت و آيات عظام: صافى گلپايگانى و مكارم شيرازى نيز در تشييع شركت كردند و حضرت آيت الله العظمى بهجت بر پيكر آن مرحوم [[نماز]] خواندند. سپس در قبرستان شيخان، نزديك قبر ميرزاى قمى و حاج شيخ جواد ملكى تبريزى دفن گرديد. مجالس عزادارى از طرف شوراى مديريت حوزه علميه قم در مسجد محمديه و دانشگاه آزاد اسلامى مركزى در مسجد ارك تهران برگزار شد. طلاب و دانشجويان نيز در شهرهاى مختلف از قبيل تهران، دامغان، شاهرود، زنجان، تبريز، لرستان، مازندران و... براى آن عالم ربانى مجالس ختم برگزار كردند.<ref>اطلاعيه مركز مديريت حوزه علميه قم.</ref>
 
 
 
==رؤياى صادقه==
 
 
 
يكى از دوستان حاج آقا نقل مى كند: بعد از اتمام مراسم تشييع، به استراحت پرداختم؛ در عالم خواب مشاهده كردم كه به همراه حاج آقاى احمدى شاهرودى به جايى مى روم. تا اين كه به منزلى رسيديم، ايشان به من تعارف كردند كه وارد خانه شوم. در همين موقع متوجه شدم كه دور تا دور اتاق، گروهى از [[سادات]] نشسته اند؛ حاج آقا به من فرمودند: «اين آقايان، امشب ميزبان من هستند...».
 
 
 
يكى از بستگان وى نيز مى گويد: قبل از اين كه جنازه حاج آقا را از كويت به ايران بياورند، در عالم خواب مشاهده كردم كه از داخل حرم [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها تابوتى زيبا را بيرون آوردند؛ روى تابوت، پر از گل و عمامه حاج آقا هم روى گل ها بود، در حالى كه تابوت روى دوش عده اى سيد قرار داشت...
 
  
==پانویس==
+
*[[ستارگان حرم]]، سید محمد سجادى، جلد ۱۱.
<references/>
 
  
==منابع==
+
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:احمدی (3).jpg|احمدعلی احمدی شاهرودی در جوانی
 +
پرونده:احمدی (1).jpg|[[امام خمینی|سید روح الله موسوی مصطفوی خمینی]] و احمدعلی احمدی شاهرودی
 +
پرونده:احمدی (4).jpg|احمدعلی احمدی شاهرودی
 +
</gallery>
  
سيد محمد سجادى , ستارگان حرم، جلد 11
+
[[رده:علمای معاصر|احمدى شاهرودى،احمدعلى]]
[[رده:علمای معاصر|احمدى شاهرودى،احمد على]]
+
[[رده:مدرسین دانشگاه]]
 +
[[رده:مدفونین در قبرستان شیخان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۹

«احمدعلى احمدى شاهرودی» (۱۳۰۵-۱۳۷۵ ش)، عالم ربانی و روحانی مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان آیت‌الله بروجردى بود. وی غیر از تألیف، تبلیغ و اقامه نماز جمعه و جماعت، تدریس دروس مختلف اسلامی را در دانشگاه‌ها به عهده داشت و به عنوان استادی فرزانه و خبره شناخته شده بود. تفسیر موضوعى قرآن مجید، سیرى در عقاید، انگیزه حق و به سوی خدا بروید، از جمله آثار ایشان است.

۲۲۰px
نام کامل احمدعلی احمدی شاهرودی
زادروز ۱۳۰۵ شمسی
زادگاه میامی، شاهرود
وفات ۱۳۷۵ شمسی
مدفن قم، قبرستان شیخان

Line.png

اساتید

آیت الله بروجردی، شیخ مجتبى قزوینى، میرزا مهدى اصفهانى، امام خمینی، سید ابوالقاسم خویی،...


آثار

تفسیر موضوعى قرآن مجید، تقلید اعلم، سیرى در عقاید، به سوى خدا بروید، انگیزه حق، جنگ خیبر،...


ولادت و نسب

احمدعلى احمدى شاهرودى در سال ۱۳۰۵ ش (۱۳۴۶ ق) در قصبه میامى واقع در ۶۰ کیلومترى شهر شاهرود، پا به عرصه هستى نهاد. پدرش شیخ محمدحسن احمدى یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود که در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زیادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده مى کردند. جدش مرحوم آیت الله آقا شیخ احمد نیر از علما و زهاد و اوتاد زمان خود بود. وى داراى تألیفات فراوان بوده است.

تحصیل و استادان

آیت الله احمدى شاهرودی پس از تحصیلات ابتدایى در زادگاه خود، به تحصیل علوم دینى روآورد. وى مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و سپس به همت و سعى پدر، به مشهد مقدس آمده و تحت سرپرستى رئیس وقت حوزه علمیه، آیت الله شیخ احمد کفایى قرار گرفت.

آیت الله احمدى به مدت ده سال در جوار ملکوتى امام هشتم علیه السلام اقامت گزید و دوره مقدمات و ادبیات عرب را نزد استاد توانا، ادیب نیشابورى، و سطوح عالیه را نزد حضرات آیات، که در ذیل اشاره مى شود، گذرانید:

  • میرزا احمد مدرس یزدى.
  • آیت الله میرزا کاظم مهدوى دامغانى (معروف به محقق دامغانى).

آیت الله احمدى سپس براى تکمیل معلومات و فراگیرى دوره عالى دروس خارج فقه و اصول، همراه عده اى از فضلاى حوزه علمیه مشهد مانند شهید آیت الله سید محمدرضا سعیدى و آیت الله سید على سیستانى و آیت الله خزعلى به شهر مقدس قم هجرت نمود. برخی اساتید آیت الله احمدى در قم عبارتند از:

آیت الله احمدى، سپس براى بهره گیرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گردید. اساتید ایشان در نجف عبارتند از:

فعالیت‌های علمى

آیت الله احمدعلى احمدى داراى مراتب علمى بالا بود و در کلام، فلسفه، حدیث، فقه، اصول و عرفان صاحب نظر و اهل قلم بوده است. این مرد بزرگ سال هاى متمادى در یکى از حجره هاى صحن مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها به تدریس رسائل، مکاسب و کفایه و خارج فقه و اصول و اخلاق اشتغال داشت.

محصول تدریس این فقیه، پرورش تعداد زیادى از طلاب فاضل است که هم اکنون به مدارج بالاى علمى دست یافته و به خدمات علمى، فرهنگى پرداخته اند و بعضى از آن ها در سمت هایى از قبیل قضاوت و بعضى هم به تربیت طلاب حوزه و نسل جوان دانشگاهى اشتغال دارند.

فعالیت‌هاى اجتماعى

مبارزه با بدعتها:

آیت الله احمدى که از شاگردان برجسته و ممتاز آیت الله بروجردى بود، به دلیل تقوا و حافظه قوى و دارا بودن مراتب علمى و فهم فقهى بالا، همواره مورد عنایت معظم له بود. اشتیاق آیت الله احمدى به اشاعه فرهنگ والاى اسلامى و نیز توجه وافر ایشان به مسائل اجتماعى، سیاسى و فرهنگى امت مسلمان، بخصوص مردم مظلوم ایران، باعث گردید که از جانب آیت الله بروجردى به همراه چند نفر از فضلاى حوزه علمیه قم جهت تبلیغ مبانى دینى و فرهنگ اسلامى و مبارزه با دشمنان عقیدتى اسلام همچون فرقه ضاله بهائیت به مناطق مختلف کشور مانند آباده شیراز اعزام شدند. آیت الله احمدى مبارزه جدى و پیگیر با منحرفان و اهل بدعت را آغاز کرد و در این راستا به موفقیت هاى چشمگیرى نایل آمد و بسیارى از آن منحرفان را توبه داد و به دامن اسلام بازگردانید.

توجه به نسل جوان:

از جمله تلاش هاى فرهنگى آن مجاهد فقید، توجه ویژه او به نسل جوان بود. در سال هاى حکومت ستمشاهى، بخصوص سال هاى ۱۳۵۵-۱۳۵۴، که شرایط فرهنگى حاکم بر جامعه بسیار نامطلوب بود و بسیارى از جوانان و نوجوانان این مملکت تحت تأثیر فرهنگ نظام طاغوتى برگرفته از فرهنگ منحط و انحرافى غرب، قرار گرفته بودند، این عالم متعهد براى جلوگیرى از غوطه ور شدن نسل جوان در فساد اخلاقى، در شرق تهران در محله وحیدیه اقدام به تأسیس کتابخانه وسیعى جنب مسجد جامع فاطمیه کرد و بیش از ۵ هزار جلد کتاب را تهیه نمود و خود عهده دار امامت جماعت آن مسجد شد. او همچنین به دعوت روحانیت روشنفکر حوزه علمیه قم، کلاس هاى اعتقادى، سیاسى، فرهنگى و جلسات متعدد پرسش و پاسخ را جهت شکوفاشدن استعدادهاى نهفته و رشد فکرى جوانان دایر نمود.

اقامه نماز جمعه:

آیت الله احمدى بعد از پیروزى شکوهمند انقلاب اسلامى، در صحنه هاى فرهنگى حضورى چشمگیر و درخشان داشت. این عالم وارسته با حکم امام خمینی به عنوان امام جمعه و نماینده ولى فقیه در چابکسر (از توابع گیلان) منصوب شد. ایشان در چند سالى که در این سمت بود، با ایراد خطبه ها و سخنرانى هاى پربار و روشنگر، مردم آن دیار را ارشاد مى کرد و با جریانات انحرافى ضدانقلاب و منافقین به مبارزه مى پرداخت. او براى دفاع از ارزش هاى والاى انقلاب و ولایت فقیه، با تحلیل هاى علمى و استدلال هاى منطقى خود باعث شد که منافقین کوردل و ضدانقلاب و مارکسیست ها نتوانند جوانان پاکدل آن خطه را اغفال و بر ضد نظام مقدس جمهورى اسلامى تحریک کنند.

حضور در جبهه:

یکى دیگر از سر فصل هاى مهم فعالیت فرهنگى آن مجاهد نستوه، حضور مستمر او در جمع رزمندگان اسلام در جبهه هاى غرب و جنوب، مخصوصاً در لشکر على بن ابى طالب قم در غرب بود. این فقیه مجاهد با سخنرانى هاى شیوا و بیان جنگ هاى صدراسلام به تقویت روحیه رزمندگان اسلام مى پرداخت. از جمله فعالیت هاى ارزنده و ماندگار ایشان، سخنرانى هاى پربار او در لشکر على بن ابى طالب مستقر در جبهه غرب بود. این سخنرانى ها که در مورد «حرکت ارتش اسلام به نحو استتار»، «علت جنگ خیبر»، «نقاط حساس و راه هایى که شبانه به اشغال لشکر اسلام درآمد»، «تاکتیک جنگى فتح قلعه خیبر»، «شیوه فتح سنگرهاى دشمن»، «بازشدن درِ خیبر به دست امیرالمومنین علیه السلام»، «عوامل پیروزى»، «عاطفه در صحنه نبرد»، «گذشت در هنگام پیروزى» و «سه نقطه درخشان از فضایل امام على علیه السلام در وقایع خیبر» بود، بعدها در جزوه اى جمع آورى شد. این جزوه بنا به درخواست سردار رشید اسلام شهید زین‌الدین که فرماندهى لشکر به عهده ایشان بود، با عنوان «کانون خطر یا دژ آهنین خیبر» چاپ و منتشر شد. این اثر ارزشمند به واسطه مؤثر بودنش در جبهه هاى غرب و جنوب حتى در جزیره مجنون بین رزمندگان اسلام توزیع و به سرعت نسخه هاى آن نایاب شد.

در عرصه دانشگاه:

این عالم متقى غیر از تدریس، تألیف، تبلیغ و اقامه نماز جماعت، تدریس دروس مختلف اسلامى را در دانشگاه ها به عهده داشت و به عنوان استادى فرزانه و خبره شناخته شده بود. بخشى از اوقات ایشان هم جهت پاسخگویى به سؤالات پیچیده عقیدتى اساتید معارف مصروف مى گشت. زمانى که نهاد نمایندگى ولى فقیه در دانشگاه آزاد اسلامى فعالیت خود را شروع کرد، او یکى از افرادى بود که به عنوان مُمتِحن اساتید دروس معارف اسلامى انتخاب شد. ایجاد دفاتر فرهنگى دانشگاه ها، جذب طلاب، بازرسى، رفع مشکلات دفاتر فرهنگى، احداث نمازخانه ها و تقویت کتابخانه ها از جمله فعالیت هاى دیگر ایشان بود. این عالم فداکار نقش بسیار مؤثرى در اسلامى شدن دانشگاه ها، جداسازى جوانان دانشجوى پسر و دختر، تشکیل جلسات اعیاد و سوگوارى ائمه اطهار علیهم السلام با همکارى بسیج دانشجویى داشت و در این راه از هیچ تلاشى فروگذارى نمى کرد.

آثار و تألیفات

آیت الله احمدی، غیر از سخنورى و تبلیغ دین و تدریس در حوزه علمیه قم و دانشگاه ها، به تحقیق و تألیف کتاب هاى فراوانى مبادرت نمود. برخی از تألیفات او عبارت است از:

سیری در عقاید اینگونه باور کنیم، از آثار آیت الله احمدی شاهرودی
  1. سیرى در عقاید: چاپ اول این کتاب در زمان مرجعیت آیت الله بروجردى بود که پیرامون فِرَق مختلف و نقد و بررسى و تفکرات تصوف مى باشد. کتاب مذکور ۵ بخش عمده دارد: توحید؛ عدل؛ نبوت؛ امامت؛ معاد.
  2. تقلید اعلم: به زبان عربى، که به دلیل سیاسى بودن، رژیم طاغوتى اجازه چاپ آن را نداد.
  3. انگیزه حق: پیرامون مناقب حضرت امیرالمومنین علیه السلام.
  4. به سوى خدا بروید.
  5. مجموعه مقالات پیرامون باب و بهاء.
  6. جنگ خیبر: چنان که گفته شد، این عالم ربانى ماه ها در جبهه هاى جنگ حضور مؤثر داشته است. در طى این مدت، جهت تقویت روحیه رزمندگان سخنرانى هاى بسیارى ایراد کرد. این کتاب بخشى از سخنرانى هاى ایشان است که بنا به درخواست سردار شهید زین‌الدین و نماینده ولى فقیه در لشکر على بن ابى طالب علیه السلام تهیه و منتشر گردید.
  7. تفسیر موضوعى قرآن مجید.
  8. ترجمه کتاب شریف «جامع السعادات» مرحوم نراقى کاشانى.
  9. رساله در مسئله بداء.
  10. تقریرات درس خارج فقه آیت الله بروجردى در باب لباس مشکوک.
  11. اخلاق حمیده.
  12. رساله عملیه.

فضایل اخلاقى

آیت الله احمدى بر اثر مجاهده با نفس و ارتباط با خداوند متعال و مأنوس بودن با ادعیه امامان معصوم علیهم السلام، مجموعه اى از صفات نیک را در خود جمع کرده بود که به برخى از آن ها اشاره مى شود:

  • عبادت و بندگى: ایشان بارها مى فرمود: «با خدا بساز بر همه بناز»؛ لذا این عالم عامل به عبادت عشق مى ورزید. نماز شبش ترک نمى شد. در نماز جماعت صبح در مسجد امام رضا علیه السلام حضور مى یافت. همه روزه قرآن مى خواند. به تعقیبات نماز مى پرداخت و هنگامى که مشغول دعا مى شد به شدت اشک مى ریخت. این دعا را بسیار تکرار مى کرد: «الهى لاتَکلنى الى نفسى طرفة عینٍ ابداً». در شب‌هاى جمعه در عبادت، حال عارفانه و خالصانه ویژه اى داشت. در ماه مبارک رمضان بیشتر به عبادت و راز و نیاز و تبلیغ و ارشاد مى پرداخت.
  • تواضع و فروتنى: او با مردم و طلاب بسیار برخورد خودمانى داشت. در جلسات، رفتارى عادى و کمتر از منزلت خود بروز مى داد، و به همین علت بود که طلاب و نسل جوان دانشگاهى و مردم مجذوب و شیفته اش مى شدند، بخصوص نسل جوان دانشگاهى او را عالمى متواضع و دور از تکبر مى شناختند. ایشان در محیط خانواده هم بسیار متواضع بود و احترام خاصى به همسر و فرزندانش مى گذاشت. هیچ گاه عبوس نبود و همیشه با چهره خندان و شاداب به آنان نگاه مى کرد. گاهى در امور خانه به همسرش کمک مى کرد.
  • شیداى ولایت: آیت الله احمدى انس خاصى با اهل بیت علیهم السلام داشت. یکى از انگیزه هاى رفتن او به نجف اشرف همین بود. در آن جا ضمن تحصیل علوم اسلامى، به صورت مستمر، به حرم مولا امیرالمومنین علیه السلام شرفیاب مى شد و بعد از اقامه نماز مغرب و عشا، زیارت جامعه را مى خواند. بارها متذکر مى شد: «شما که در دانشگاه ها هستید، یاد و خاطره امامان معصوم را زنده نگه دارید؛ در اعیاد مجلس جشن بگیرید و در شهادات مجلس عزادارى ترتیب دهید تا نسل جوان با زندگى ائمه آشنا شوند؛ بین نماز ظهر و عصر یک حدیث کوتاه بخوانید و بیانات انسان‌ساز ائمه را براى نسل جوان بازگو کنید». این عالم بزرگوار احترام خاصى براى ذریه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله قائل بود.
  • ساده زیستى: یکى از ویژگى هاى بارز او، قناعت و ساده‌زیستى بود. از زرق و برق دنیا دورى مى کرد. وضع زندگى او بسیار ساده و بى آلایش بود؛ در محیط منزلش از تجملات و امور زینتى خبرى نبود، این خصلت سازنده را تا آخر عمر حفظ کرد. از غذاهاى لذیذ به شدت پرهیز مى کرد.
  • مسئولیت پذیرى: از ویژگى هاى بارز آن عالم ربانى همین احساس مسئولیت بود. او از گوشه گیرى و انزوا جداً دورى مى کرد و با وجود کهولت سن، مرتب به تهران و شهرستان ها جهت تدریس و بازرسى امور فرهنگى مى رفت. بارها مى فرمود: «انسان تا زنده است و توان دارد، باید به خلق خدا خدمت کند. ما که نان امام زمان علیه السلام را خوردیم و در دورانى زندگى مى کنیم که مردم براى انقلاب و جنگ تحمیلى جان و مال داده اند و در مصدر انقلاب نایب امام زمان علیه السلام وجود دارد؛ باید براى خدمت به مردم و نسل جوان حرکت کرد و مردم را آگاه کرد. باید به هر صورت که ممکن است خدمت کنید، تبلیغ کنید، مسئله و احکام بگویید، به جبهه بروید و مجاهدت هاى مسلمانان صدر اسلام را بگویید و...».

وفات

سرانجام روح بلند و ملکوتى فقیه عارف و مجتهد وارسته، حاج شیخ احمدعلى احمدى شاهرودى، پس از سال ها تلاش و فعالیت دلسوزانه در راه دین مبین اسلام و مکتب سعادت آفرین تشیع، در سال ۱۳۷۵ ش. در سفر حج عمره، در حال طواف بیت الله الحرام بر اثر سکته قلبى به دیدار حق شتافت. پیکر مطهرش به ایران منتقل شد و تشییع باشکوهى در قم انجام گرفت و پس از اقامه نماز توسط مرحوم آیت الله بهجت، در قبرستان شیخان، نزدیک قبر میرزاى قمى مدفون گردید.

منابع

آرشیو عکس و تصویر