شفیع (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

شفیع، از مادّه «شَفْع» ـ که زوج در عدد باشد ـ به معناى ضمیمه کردن چیزى به دیگرى است و چون با صاحب حاجت، شَفْع [زوج] مى گردد، شفیع گویند. شفاعت به معناى ضمیمه کردن جاه و مقام به شفاعت شونده، جهت رساندن منفعت به او است. این واژه با همین صیغه سه بار به صورت وصف خدا در قرآن تکرار شده است.

«...لَیسَ لَهُم مِن دُونِهِ ولِىٌّ ولا شَفیعٌ...». (انعام، ۵۱)

«...لَیسَ لَها مِن دونِ اللّهِ ولِىٌّ ولا شَفیعٌ...». (انعام، ۷۰)

«...ما لَکم مِن دونِهِ مِن ولىّ ولا شَفیع...». (سجده، ۴)

منابع

• فرهنگ قرآن، ج ۱۷، ص ۳۲۱.

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن	(اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن	آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن	تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی	تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
	دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن	تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن