آیه علم الکتاب: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه 43 [[سوره رعد]]/13 را «آیه علم الكتاب» گفتهاند.<ref> نهج الحق، ص 188.</ref> در این آیه آمده است كه كافران به پیغمبر مىگویند: تو پیامبر نیستى و خداوند مىفرماید: به آنان بگو كافى است كه خداوند و كسى كه نزد او علم كتاب وجود دارد، گواه من باشند: | آیه 43 [[سوره رعد]]/13 را «آیه علم الكتاب» گفتهاند.<ref> نهج الحق، ص 188.</ref> در این آیه آمده است كه كافران به پیغمبر مىگویند: تو پیامبر نیستى و خداوند مىفرماید: به آنان بگو كافى است كه خداوند و كسى كه نزد او علم كتاب وجود دارد، گواه من باشند: | ||
− | {{قرآن در قاب| | + | |
+ | {{قرآن در قاب|«وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ»|سوره=13|آیه=43}} | ||
در این كه كتاب در آیه، چه كتابى است و كسى كه نزد او علم كتاب وجود دارد چه كسى است، مفسران بر یك رأى نیستند. در بسیارى از روایات آمده است كه مقصود از: «مَن عِندَهُ عِلمُالكِتب» امیرمؤمنان على علیه السلام است.<ref> روض الجنان، ج 11، ص 242.</ref> | در این كه كتاب در آیه، چه كتابى است و كسى كه نزد او علم كتاب وجود دارد چه كسى است، مفسران بر یك رأى نیستند. در بسیارى از روایات آمده است كه مقصود از: «مَن عِندَهُ عِلمُالكِتب» امیرمؤمنان على علیه السلام است.<ref> روض الجنان، ج 11، ص 242.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
+ | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص394. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
− | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره رعد]] | [[رده:آیات سوره رعد]] |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۱۳
آیه 43 سوره رعد/13 را «آیه علم الكتاب» گفتهاند.[۱] در این آیه آمده است كه كافران به پیغمبر مىگویند: تو پیامبر نیستى و خداوند مىفرماید: به آنان بگو كافى است كه خداوند و كسى كه نزد او علم كتاب وجود دارد، گواه من باشند:
در این كه كتاب در آیه، چه كتابى است و كسى كه نزد او علم كتاب وجود دارد چه كسى است، مفسران بر یك رأى نیستند. در بسیارى از روایات آمده است كه مقصود از: «مَن عِندَهُ عِلمُالكِتب» امیرمؤمنان على علیه السلام است.[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص394.