آيه انذار: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | آیه 214 شعراء/ 26 به «آیه انذار» شهرت یافته است؛<ref> تتمة المراجعات، ص 68.</ref> زیرا پیغمبر صلى الله علیه و آله در این آیه مأمور شده است تا خویشانش را به [[اسلام]] بخواند و آنان را بیم دهد: {{قرآن در قاب| | + | آیه 214 شعراء/ 26 به «آیه انذار» شهرت یافته است؛<ref> تتمة المراجعات، ص 68.</ref> زیرا پیغمبر صلى الله علیه و آله در این آیه مأمور شده است تا خویشانش را به [[اسلام]] بخواند و آنان را بیم دهد: {{قرآن در قاب|«وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ»|سوره=26|آیه=214}} |
گفته اند: چون این آیه نازل شد، پیامبر صلى الله علیه و آله چهل نفر از خویشاوندان خویش را اطعام كرد و به آنان گفت: اى فرزندان عبدالمطلب! گمان ندارم كسى در میان عرب، بهتر از آنچه من براى شما آورده ام، براى قوم خود آورده باشد. من دنیا و آخرت را براى شما آورده ام؛ آنگاه فرمود: كدام یك از شما مرا در این كار یارى مى كند تا برادر، وصى و جانشین من در میان شما باشد؟ همه خاموش شدند و على علیهالسلام گفت: اى [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله! من هستم. پیغمبر فرمود: این وصى و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید. پس از این سخنان بود كه گروهى از خویشاوندان او به ابوطالب گفتند: فرزندت را اطاعت كن كه او بر تو امارت یافته است.<ref> مجمع البیان، ج 7، ص 322 و 323؛ سیره ابن اسحاق، ص 145؛ سیره ابن هشام، ج 1، ص 262.</ref> | گفته اند: چون این آیه نازل شد، پیامبر صلى الله علیه و آله چهل نفر از خویشاوندان خویش را اطعام كرد و به آنان گفت: اى فرزندان عبدالمطلب! گمان ندارم كسى در میان عرب، بهتر از آنچه من براى شما آورده ام، براى قوم خود آورده باشد. من دنیا و آخرت را براى شما آورده ام؛ آنگاه فرمود: كدام یك از شما مرا در این كار یارى مى كند تا برادر، وصى و جانشین من در میان شما باشد؟ همه خاموش شدند و على علیهالسلام گفت: اى [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله! من هستم. پیغمبر فرمود: این وصى و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید. پس از این سخنان بود كه گروهى از خویشاوندان او به ابوطالب گفتند: فرزندت را اطاعت كن كه او بر تو امارت یافته است.<ref> مجمع البیان، ج 7، ص 322 و 323؛ سیره ابن اسحاق، ص 145؛ سیره ابن هشام، ج 1، ص 262.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
+ | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص374-373. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
− | |||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره شعراء]] | [[رده:آیات سوره شعراء]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۵۲
آیه 214 شعراء/ 26 به «آیه انذار» شهرت یافته است؛[۱] زیرا پیغمبر صلى الله علیه و آله در این آیه مأمور شده است تا خویشانش را به اسلام بخواند و آنان را بیم دهد:
گفته اند: چون این آیه نازل شد، پیامبر صلى الله علیه و آله چهل نفر از خویشاوندان خویش را اطعام كرد و به آنان گفت: اى فرزندان عبدالمطلب! گمان ندارم كسى در میان عرب، بهتر از آنچه من براى شما آورده ام، براى قوم خود آورده باشد. من دنیا و آخرت را براى شما آورده ام؛ آنگاه فرمود: كدام یك از شما مرا در این كار یارى مى كند تا برادر، وصى و جانشین من در میان شما باشد؟ همه خاموش شدند و على علیهالسلام گفت: اى رسول خدا صلی الله علیه و آله! من هستم. پیغمبر فرمود: این وصى و خلیفه من در میان شما است. سخن او را بشنوید و از او فرمان برید. پس از این سخنان بود كه گروهى از خویشاوندان او به ابوطالب گفتند: فرزندت را اطاعت كن كه او بر تو امارت یافته است.[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص374-373.